วันต่อมา...
ศิลาตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอเจ้าขาแล้วเมื่อคืนไม่ได้ทำอะไรเลยแค่นอนกอด ลูบหัวจนเธอหลับไปแต่มันกับทำให้ศิลารู้สึกดีจนอธิบายไม่ถูกเลย เพียงแค่ออกมาจากห้องของเจ้าขาศิลาก็รีบเดินกลับขึ้นไปบนห้องเพื่ออาบน้ำแต่งตัว แต่หารู้ไม่ว่าตอนที่ตนนั้นเดินออกมาจากห้องเป็นเวลาที่ลุงเรืองเดินมาเตรียมอุปกรณ์ทำสวนทำให้ลุงเรืองตกใจแต่ก็ต้องรีบเอามือปิดปากตัวเอง หากปากพร่อยไปอาจจะถูกไล่ออกก็ได้
//ศิลา//
ผมเดินลงมาก็เห็นเจ้าขากำลังจัดโต๊ะอาหารพอดีวันนี้มีแกงจืดเต้าหู้หมูสับ กาแฟ ขนมปัง ผลไม้ ทุกอย่างถูกจัดเรียงไว้บนโต๊ะอย่างเป็นระเบียบถ้าเป็นป้าส้มก็คงเอามาวางและให้ผมเลือกเอง
“รับอะไรเพิ่มอีกไหมคะ อันนี้ผลไม้หนูปลอกใส่กล่องไว้ให้คุณอาเอาไปทานที่โรงพยาบาลค่ะ” เจ้าขายิ้มบางๆแต่การทำอาหารใส่กล่องให้ผมแบบนี้มันทำให้ผมยิ้มไม่หุบเลย บ้าจริงต้องจูบ ต้องหอมก่อนไปทำงานด้วยไหม
“คุณศิลายิ้มอะไรคะ” ป้าผึ้งเดินอ
