“ให้ผม... รักคุณแรงๆ บนโต๊ะนี้เถอะนะ”
ไม่มีแม้แต่เสี้ยวเศษหนึ่งของความคิดที่จะปฏิเสธความต้องการตรงไปตรงมาของอนลอยู่ในสมองเลย
หล่อนกำลังเป็นสาวเฉิ่มแสนโชคดี ที่กำลังจะได้ลิ้มรสแรงเสน่หาของอนลซ้ำอีกครั้ง
แม้จะรู้ดีว่าหลังจากพายุสวาทลูกนี้ผ่านพ้นไปแล้ว หล่อนจะยิ่งไร้ค่าในสายตาของอนลมากขึ้น แต่หล่อนก็ไม่อาจจะต้านทานพลังเพศที่แสนเย้ายวนใจของอนลได้
หล่อนต้องการเขา...
ต้องการเขามากพอๆ กับอากาศบริสุทธิ์ที่ใช้หายใจนั่นเอง
ฝ่ามืออบอุ่นกำลังรั้งเสื้อยืดสีขาวให้หลุดพ้นออกไปทางศีรษะ ก่อนที่สายตาคมกริบจะจับจ้องมองสองเต้าอวบอัดที่ซ่อนอยู่ในเสื้อชั้นในทรงโบราณ
เขามองหล่อนด้วยสายตาหิวกระหาย ก่อนจะใช้อุ้มมือกอบประคองสองเต้าเอาไว้ และขยำด้วยความแผ่วเบาในวินาทีแรก
“อืมมม นุ่มจังเลย สร้อยมาลา...”
แต่เมื่อเขาเพิ่มน้ำหนักการขย้ำขยี้สองเต้ามากขึ้น หล่อนก็ไม่อาจจะกักเก็บเสียงครางครวญได้อีกต่อไป
“อ๊ะ... อ
