สร้อยมาลามาถึงที่ทำงานก็แวะไปที่ห้องทำงานของอินทัช ตั้งใจว่าจะนำน้ำเต้าหู้ที่อินทัชเคยฝากซื้อประจำไปให้ แต่เมื่อไปถึงก็เห็นอินทัชยืนคุยอยู่กับมิรินดาอยู่ และท่าทางที่อินทัชแสดงออกมาต่อหน้ามิรินดานั้นมันช่างเย็นชาเหลือเกิน
สร้อยมาลายืนนิ่งงันด้วยความแปลกใจ เพราะหล่อนไม่เคยเห็นอินทัชเย็นชาแบบนี้มาก่อนเลย
หรือว่าเรื่องที่อนลบอกจะเป็นเรื่องจริง...
อินทัชกับมิรินดามีปัญหากันอยู่ และหล่อนก็คือต้นเหตุของปัญหานั้น
ใจคอของสร้อยมาลาเริ่มไม่สู้ดี หล่อนจึงหมุนตัวจะเดินกลับไปยังโต๊ะทำงานของตัวเองที่หน้าห้องของอนล แต่ก็เจอกับชายหนุ่มเข้าเสียก่อน
“คุณอนล...”
“ตอนนี้คุณอยู่ในฐานะเลขาฯ ของผมไม่ใช่หรือ แล้วมาลับๆ ล่อๆ อะไรตรงนี้ไม่ทราบ”
น้ำเสียงของอนลแสดงออกให้รู้ชัดเจนว่าไม่พอใจ
“นั่นอะไร คุณถืออะไรอยู่”
สายตาคมกริบจ้องมองถุงน้ำเต้าหู้ในมือของหล่อน
“เอ่อ... สร้อยจะเอามาให้บอสน่ะค่ะ อุ้ย คุณอนล..
