“กลับมาแล้วจ้ะแม่”
สร้อยมาลาก้าวเข้ามาภายในบ้าน และเอ่ยทักทายมารดา
“ทำไมวันนี้กลับเร็วจังลูก”
สร้อยมาลาชะงักไปเล็กน้อย เมื่อถูกมารดาถามด้วยความแปลกใจ
ใช่...
วันนี้หล่อนกลับบ้านเร็วกว่าทุกวันจริงๆ นั่นแหละ เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะหล่อนไม่กล้าอยู่สู้หน้าอนลต่อยังไงล่ะ
หลังจากคล้อยตามจนยอมมีสัมพันธ์สวาทกับอนลในห้องทำงานอย่างดุเดือดแล้ว หล่อนก็ฉวยโอกาสตอนที่เขาเข้าห้องน้ำ หนีกลับมาบ้านทันที
ป่านนี้เขาคงนั่งหัวเราะ กับความใจง่ายของหล่อนอยู่ในห้องทำงานแล้วล่ะ
ใบหน้านวลเห่อร้อนเพราะอับอายยิ่งนัก
เรื่องคืนนั้นยังอ้างได้ว่าเพราะหล่อนเมา แต่ที่เกิดในห้องทำงานของอนล มันกลับไม่มีเหตุผลอื่นใดเลยนอกจากความใจง่าย
“มีอะไรหรือเปล่าลูก ทำไมหน้าตาดูเศร้าๆ”
สร้อยมาลาที่ยืนใจลอยอยู่สะดุ้ง ก่อนจะรีบตั้งสติและตอบมารดา
“ปะ เปล่าจ้ะแม่ คือสร้อย... ทำงานเสร็จเร็วน่ะจ้ะก็เลยกลับบ้านมาก่อน”
คิ้วของมารด
