แฟนคลับกับเรื่องลับในหัวใจ
2145 คำ
แฟนคลับกับเรื่องลับในหัวใจ
เพราะนอนดึก บาลีเลยตื่นสายกว่าทุกวัน ออกมาจากห้องนอนก็เห็นลูกชายกำลังกินข้าวต้มทะเลอยู่กับป้ามอญ
“นอนดึกเหรอ” ป้ามอญถาม เพราะนานๆ ทีที่บาลีจะตื่นสายกว่าลูกชาย
“ไอ้ดินอีกคน ถ้าจะนอนดึก ป่านนี้ยังไม่โผล่หัวมากินข้าวเช้า”
“มาแล้วครับ”
คนที่ถึงพาดพิงเดินเข้ามาในบ้านพอดี สีหน้ายังเหมือนคนอดนอน เพราะใต้ตาคล้ำ เขาเดินเข้าไปในครัวตักข้าวต้มใส่จานให้ตัวเอง แล้ววางบนโต๊ะ นั่งข้างๆ บาลี
“มัวแต่คุยกับสาวจนนอนดึกดื่น” ป้ามอญบ่น มองค้อนหลานชาย
“เปล่าคุย”
“แล้วนอนดึกทำไม”
“ดูซีรีส์ แล้วลุงปราบล่ะ”
“ยังไม่ตื่น”
“เมื่อคืนท่าจะนอนดึกนะ”
“นอนเช้าต่างหาก” ป้ามอญตอบทำหน้าเบื่อหน่าย
“โห ลุงปราบล้ำหน้าผมแล้วนะเนี่ย เมื่อคืนท่าจะหนัก”
“หนักไม่หนักก็ไอ้แก้วเป็นคนแบกกลับบ้าน” คืนวันเสาร์ของสามี มักจะไปหาเพื่อนๆ ละแวกเดียวกัน คุยดื่มไปตามเรื่อง ถ้าไม่กลับดึกก็กลับเช้าเป็นเรื่องปกติ
“พี่ดิน รู้หรือยัง เดือนหน้าเอยจะกลับมาอยู่บ้านแล้วนะ” บาลีหันไปชวนธรินท์คุย
“ไม่รู้” ธรินท์บอกสีหน้าเรียบเฉย
“เอยยังโสดนะพี่”
“แล้วไง” ธรินท์ย้อนถาม สีหน้าเรียบเฉยเหมือนเดิม
“พี่น่าจะกลับไปคุยกับเอยนะ”
“เขาอยากคุยกับพี่หรือไงล่ะ”
“ก็...” บาลีคิดว่าอัณญายังมีใจกับธรินท์ ส่วนธรินท์นั้น
“พี่มีคนคุยคนใหม่แล้วเหรอ” บาลีถามตรงๆ
“ก็มีเรื่อยๆ”
“พ่อคนเสน่ห์แรง” ป้ามอญว่าอย่างหมั่นไส้
“ก็ทำไงได้ เกิดมาหล่อ”
“คราวนี้อย่าอกหักล่ะ ปูนนี้แล้ว ควรจะเป็นฝั่งเป็นฝาได้แล้วนะ”
“ผมเพิ่งสามสิบกว่าๆ เท่านั้นครับ”
“ก็ไม่ใช่น้อยนะ”
“ก็สาวไหนไม่รังเกียจผู้ชายรูปหล่อ แต่ไม่รวย ผมก็พร้อมจะสร้างครอบครัวกับเขานะครับ”
“ถ้าเอยไม่รังเกียจล่ะ” บาลีถาม ป้ามอญมองหลานชายเหมือนลุ้นในคำตอบไปด้วย
“แต่ครอบครัวเขาอาจไม่ได้คิดแบบนั้น...มั้ง” คำว่า ‘มั้ง’ นั้นมีโทนเสียงกึ่งประชดจนบาลีเอะใจ
“ทำไมคิดแบบนั้น”
“ไม่ได้คิด แต่ช่างเถอะ เรื่องพี่กับเอย มันก็เป็นแค่เรื่องเด็กๆ ผ่านมานานจนจำไรแทบไม่ได้แล้ว”
พอฟังธรินท์พูดแบบนั้น บาลีก็คิดว่าอีกฝ่ายคงไม่มีใจให้เพื่อนรักของเธอแล้ว ก็คงไม่ต้องเชียร์ให้เหนื่อย จริงๆ แล้วตัวเธอเองก็ยังเอาตัวไม่รอด
พอคิดว่าเย็นนี้จะไปเจออัทธ์ ใจก็เต้นระรัวขึ้นมาทันที
“ว่าแต่เราเถอะ ใจคอจะเป็นโสดไปจนตายหรือไง วันก่อนคุยกับไอ้ปีย์ มันก็ถามหาลี มันอยากคุยกับลีน่ะ” ปิติกรเป็นเพื่อนธรินท์ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ถูกตาต้องใจบาลีมาตั้งแต่แรกเห็น แต่บาลีก็ยืนยันว่าไม่ได้คิดอะไรกับอีกฝ่าย กระทั่งตอนนี้
“ไม่ได้ตั้งใจโสด แต่กับพี่ปีย์ก็เหมือนเดิม ลีไม่อยากคุย ไม่อยากให้พี่เขามาเสียเวลาด้วย”
“ไม่คิดจะให้โอกาสมันเลยเหรอ”
“อย่าเลยค่ะ ลีอยู่แบบนี้ก็มีความสุขดีแล้ว” แต่ถ้าได้อัทธ์มาอยู่เคียงข้างในฐานะพ่อของลูกอย่างเปิดเผย จะยิ่งมีความสุขกว่านี้
นั่นคือสิ่งที่เป็นเป้าหมายของบาลีในตอนนี้
ตกเย็นเมื่อลูกชายเตะบอลกับธรินท์ และมีเพื่อนละแวกบ้านมาเตะด้วย บาลีก็บอกลูกชายและคนในบ้านว่าไปเจอเพื่อนที่คาเฟ่ในโรงแรมขุนเขา ทุกคนไม่ได้ถามอะไร คงคิดว่าเธอนัดกับพิมพาไว้ เพราะวันนี้พิมพาไม่ได้มาที่ไร่
อาบน้ำแต่งตัวและใช้เวลาเลือกชุดอยู่นาน แต่สุดท้ายก็เลือกแต่งตามปกติ แต่ให้ดูดีขึ้นมาหน่อย ด้วยกางเกงยีนกับเชิ้ตสีขาว รองเท้าสาน ส่วนหน้าก็แต่งเบาๆ เหมือนเช่นทุกวัน แต่เพิ่ม
ลิปติกสีเข้มขึ้นมาหน่อย ผมยาวถึงกลางหลังก็ปล่อยสยาย ปกติจะรวบเป็นหางม้าหรือมัดจุกไว้กลางกระหม่อม
ยอมรับว่าขณะขับรถไปที่โรงแรมนั้นใจเต้นตึกตัก กระทั่งมาถึงที่นัดหมาย กำลังจะก้าวเข้าไปในคาเฟ่ โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน อัทธ์นั่นเอง
“ค่ะ พี่อัทธ์”
“ลี มาเจอกันที่ล็อบบี้ดีกว่า ที่ร้านคนเยอะไป และเดี๋ยวจะถูกถ่ายรูปอีก”
“ได้ค่ะ” เขาคงอยากคุยกับเธอเงียบๆ หรือไม่ก็ไม่อยากเป็นข่าว ซึ่งบาลีเองเข้าใจและเธอก็ไม่อยากเป็นข่าวกับเขาเช่นกัน มันจะส่งผลต่อภาพลักษณ์ซุป’ ตาร์ที่กระแสคู่จิ้นอัทธ์กับเมทิตากำลังกลับมาอีกครั้ง
เมื่อเดินเข้ามาในล็อบบี้ กำลังมองหาคู่นัด เห็นเขานั่งอยู่มุมหนึ่ง ห่างไกลจากผู้คน กำลังจะเดินไปหา แต่ก็ถูกทักจากทางเบื้องหลังเสียก่อน
“อ้าวพี่ลี มาได้ยังไงเนี่ย”
บาลีหันไปมองเจ้าของเสียงห้าวทุ้ม เห็นเด็กหนุ่มตัวสูงโปร่ง กำลังส่งยิ้มกว้างให้ ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน อธิป น้องชายต่างแม่ของอัณญานั่นเอง
“พี่มาหาเพื่อนน่ะ”
“แต่พี่เอยยังไม่กลับมานะครับ” อธิปเอ่ยขึ้นอย่างงงๆ
“ก็เพื่อนคนอื่นน่ะ” บาลีตอบ กำลังจะเอ่ยขอตัว ทว่า...
“งั้นเย็นนี้กินข้าวกับผมไหม”
“ไว้วันหลังแล้วกัน วันนี้พี่ไม่สะดวกจริงๆ”
“ได้ครับ เชิญพี่ลีตามสบายนะครับ”
“อือ ไว้เจอกัน” แล้วบาลีก็รอให้อธิปเดินไปก่อน เธอถึงมองซ้ายขวาอย่างระแวดระวัง ก่อนจะเดินตรงไปยังมุมลับสายตาที่อัทธ์นั่งอยู่ และเหมือนเขาจะมองเธออยู่ก่อนแล้ว
“เจอคนรู้จักเหรอ” อัทธ์ทักขึ้นทันทีที่บาลียกมือไหว้เขา ก่อนนั่งลงตรงข้าม
“ค่ะ เป็นน้องชายเพื่อน” บาลีตอบ รู้สึกเขินๆ เล็กน้อยกับสายตาคมหวานที่มองมาที่เธออย่างสำรวจ ก่อนเขาจะยิ้มบาง
“ท่าทางลีเหมือนกลัวคนจะเห็นว่ามาหาพี่”
“ลี เอ่อ กลัวพี่จะเป็นข่าว”
“ชีวิตพี่ หนีไม่พ้นเรื่องข่าวอยู่แล้ว ไม่เป็นไรหรอกลีทำตัวตามสบายเถอะ”
“ค่ะ” เขาพูดแบบนั้นแล้ว เธอก็รู้สึกเบาใจได้บ้าง บอกตามตรงกลัวแฟนคลับคู่จิ้นของเขากับเมทิตาเหมือนกัน
“ดื่มอะไรดี เดี๋ยวพี่สั่งให้” เพราะในล็อบบี้ก็มีบาร์เครื่องดื่มบริการ
“ไม่เป็นไรค่ะ ลีมีน้ำเปล่าแล้ว” เธอโชว์น้ำดื่มขวดเล็กที่พกติดตัวในกระเป๋าสะพายให้เขาดู ส่วนตัวเขานั้นมีแก้วน้ำเปล่าวางอยู่ตรงหน้าเช่นกัน
“ไหนๆ ก็มาเจอกันขนาดนี้แล้ว พี่ขอถามลีตรงๆ ได้ไหม”
คำพูดของเขาทำให้บาลีใจเต้นระทึก กลัวว่าอัทธ์จะถามถึงคืนนั้น ทั้งที่ผ่านมาก็ไม่แน่ใจนักว่าคืนนั้นเขารู้หรือเปล่าว่าคือเธอ ไม่ใช่น้ำส้มหรือคนอื่น
“ค่ะ เอ่อ พี่อัทธ์จะถามอะไรเหรอคะ”
“เคยชอบพี่บ้างไหม” เขาถามน้ำเสียงจริงจัง ไม่มีรอยยิ้มระบายบนใบหน้าด้วยซ้ำ และมันทำให้บาลีรู้สึกเกร็งขึ้นมาทันที
“ตอบมาตามตรงเถอะ”
“ใครๆ ก็ต้องชอบพี่อยู่แล้วค่ะ แหม ตอนอยู่มหา’ ลัยพี่อัทธ์ฮอตจะตาย ตอนนี้ก็ยิ่งฮอตกว่าเดิมอีก ใครไม่ชอบก็บ้าแล้ว”
“ไม่ได้หมายถึงชอบแบบแฟนคลับนะ”
“คือ...เอ่อ...” แล้วจะตอบอย่างไรดีล่ะ
“ชอบแบบคนทั่วไป ที่เขาชอบกัน และอยากเป็นแฟนน่ะ”
“ลีไม่กล้าชอบพี่มากไปกว่าแฟนคลับคนหนึ่งหรอก ตอนนั้นใครๆ ก็รู้นี่คะ พี่คบกับน้ำส้ม เพื่อนในกลุ่มลีอยู่นะคะ”
“พี่ไม่ได้คบกับน้ำส้มแบบแฟนนะ”
“แต่ถึงยังไง ในตอนนั้นก็ถือว่าพี่เป็นผู้ชายคนหนึ่งของน้ำส้มค่ะ”
“ถ้าพี่ไม่ได้เป็นผู้ชายคนหนึ่งของน้ำส้ม ลีจะคิดอะไรด้วยเหรอ” ถามพร้อมกับดวงตาคมปลาบนั้นจ้องมองบาลีเหมือนอยากได้ยินคำตอบเร็วๆ
“ก็...เอ่อ ตอนนั้น...คือ...”
“ลีเองก็มีแฟนอยู่แล้ว ใช่ไหมล่ะ”
“ลีไม่มีแฟนนะคะ” เธอตอบทันควัน
“อ้าว ก็ไอ้นนท์มันบอกว่าลีมีแฟนแล้ว”
“ลีบอกตอนไหน” บาลีทำหน้างงๆ ก่อนจะ...
“อ๋อ ตอนนั้นพี่เขาบอกชอบลี อยากคบด้วย ลีไม่อยากทำให้พี่เขาเสียหน้า ลีเลยตอบว่ามีคนที่คบแล้ว และขอโทษพี่เขาไปค่ะที่ปฏิเสธ”
พอได้ยินคำตอบ ทำให้อัทธ์ถึงกับเอนตัวพิงพนักเก้าอี้เหมือนคนหมดแรง ก่อนจะพรูลมออกจากปาก
“ทำไมเหรอคะ” บาลีสงสัย เพราะคำตอบเธอเหมือนไม่ถูกใจเขา หรืออัทธ์โกรธที่เธอไม่ยอมรับรักเพื่อนของเขา แถมยังโกหกว่ามีคนคบแล้ว
“ถ้าพี่รู้ว่าลีไม่ได้คบใคร ตอนนั้นพี่ก็จีบลีไปแล้วน่ะสิ เพราะพี่ชอบลีตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอในงานรับน้องของคณะแล้ว”
บาลีช็อกไปทันทีที่ได้ยินคำตอบ หัวใจลิงโลด จนอยากลุกจากที่นั่งกระโดดโลดเต้นสักสิบรอบ
“พี่อัทธ์เคยชอบลีเหรอคะ”
“ไม่ใช่เคย ตอนนี้ก็ยังชอบอยู่นะ”
ช็อกไปอีกครั้ง แต่แก้มร้อนผ่าวกับสายตายิ้มพราวของเขา จะรู้ตัวไหมเนี่ยว่ากำลังหว่านเสน่ห์ใส่เธออยู่
“ตอนนั้น ลีไม่เห็นรู้สึกเลยว่าพี่ชอบ พี่ไม่เคยคุยกับลีด้วยซ้ำ นอกจากรับไหว้เวลาเจอหน้ากัน ตอนที่พี่ไปหาน้ำส้ม”
“ก็ไม่อยากคุยกับคนที่มีแฟนแล้วไง กลัวหวั่นไหวมากกว่าเดิม ไม่อยากแย่งแฟนคนอื่น”
“โอ๊ย เสียดาย ลีไม่น่าโกหกพี่นนท์เลย” บาลีทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ นั่นทำให้อัทธ์หัวเราะเบาๆ
“งั้น ตอนนี้ก็อย่าปฏิเสธพี่แล้วกัน”
“ใครจะกล้า” กลัวเขาจะคิดว่าใจง่ายก็ยอม เพราะมันง่ายมาตั้งนานแล้ว ไม่อย่างนั้นจะมีเจ้าตัวป้อมที่หน้าเหมือนเขาเป๊ะเป็นลูกชายได้อย่างไรล่ะ
พอคิดถึงเรื่องลูก บาลีก็คิดได้ว่าเธอควรบอกเขาก่อนไหมนะ แต่...ตอนนี้มันดีมาก ไม่อยากช็อตความรู้สึกเขากับการที่ต้องรับรู้ว่าตัวเองมีลูกกับเธอหนึ่งคน และกับความจริงที่ว่าในคืนนั้น เป็นเธอต่างหาก ไม่ใช่น้ำส้ม
บาลีอยากซึมซับความรู้สึกดีๆ ที่เขาสารภาพว่าชอบเธอตั้งเรียนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว
โอ๊ย เธออยากย้อนเวลากลับไป แล้วบอกนนท์ตามจริงว่าเธอไม่ได้ชอบเขา และเธอก็ยังไม่มีแฟน เพราะคนที่เธอชอบนั้นคืออัทธ์ต่างหาก
กำลังคิดเพ้อเจ้อ เสียงโทรศัพท์ของอัทธ์ก็ดังขึ้น เขาขอตัวไปคุยโทรศัพท์อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินกลับมาด้วยสีหน้ายุ่งยาก
“ลี พี่ต้องกลับไปคุยเรื่องงานในห้องแล้ว”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“ไว้วันหลังกินข้าวด้วยกันนะ”
“ค่ะ” บาลีลุกจากที่นั่งเดินไปยังลานจอดรถ เขาก็เดินมาส่ง พอเธอยกมือไหว้ล่ำลา เขาก็ดึงเธอเข้าไปใกล้ ใกล้เสียจนได้กลิ่นน้ำหอมอวลจมูก ไม่ทันที่เธอจะปล่อยใจเคลิ้มกับกลิ่นน้ำหอม เขาก็โน้มตัวลงมาใกล้ แล้วปากอุ่นผ่าวก็กดลงบนแก้มของเธอ พร้อมกระซิบเสียงนุ่ม
“หอมมาก ดีใจนะที่เจอกัน”
บาลียืนอึ้ง แก้มร้อนผ่าวอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่เขาจะเปิดประตูรถให้ เธอจึงก้าวขึ้นไปนั่ง ก่อนประตูปิด เขายังเอื้อมมือมาลูบผมเธอเบาๆ
“ขับรถดีๆ นะ ถึงแล้วส่งข้อความหาพี่ด้วย แอดไลน์มาได้เลย”
“ค่ะ” แล้วบาลีก็เคลื่อนรถออกจากบริเวณโรงแรมด้วยใจที่เต้นระรัว
ขับออกมาพ้นอาณาเขตโรงแรมประมาณสองร้อยเมตร บาลีถึงกับจอดรถข้างทาง เพื่อให้หัวใจตัวเองเต้นในจังหวะปกติก่อน
มันเหมือนความฝัน เธอตบแก้มตัวเองเบาๆ ก็รู้ว่ามันเป็นความจริง เพราะเจ็บ
ผู้ชายที่เฝ้าฝันมานาน ตอนนี้เขาเดินออกจากความฝันเพื่อมาให้เธอสัมผัสตัวตนของเขาจริงๆ
ไม่อยากจะเชื่อว่าเขาเคยชอบเธอมานานแล้ว และตอนนี้ก็ยังชอบอยู่ และยังขอคุยกับเธอ จุ๊บแก้มอีกด้วย
กรี๊ดดดดดดดดดดด
.................
- ผู้เขียน
