“เธอตบฉันจนมือหักก็เปลี่ยนทุกอย่างตอนนี้ไม่ได้หรอกหยก หน้าที่ของเธอคืออุ้มท้องลูกของฉัน และจำใส่หัวสวยๆ อ่อนๆ ของเธอไว้ด้วยว่าถ้าฉันยังไม่ได้ลูกจากเธอก็อย่าหวังจะได้ไปอ้าขาให้คนอื่นเอานอกจากฉัน”
“สารเลว!” หล่อนว่าเขาด้วยความเหลือทนกับความเลวและความเห็นแก่ตัวของคนตัวโต เขาคงต้องการแค่ลูกจริงๆ เขาไม่ได้ต้องการเธอ
“ไม่เถียงหรอก เพราะฉันไม่เคยคิดว่าฉันเป็นคนดี และจำไว้ด้วยที่ฉันทำเพราะฉันไม่อยากให้เธอไปร่านมั่วเอากับคนอื่นแล้วมาอ้าขาให้ฉันเอา บอกเลยฉันเอาเธอตายแน่ถ้าเธอทำแบบนั้น อ้อ! อีกอย่างจำไว้ฉันไม่มีทางรักหรือพิศวาสเธอแน่ ที่ทำทุกวันเพราะลูก เพราะความจริงมันมีตั้งแต่แรกแล้วคือฉันเกลียดเธอ”
ขันโตกเน้นย้ำทุกถ้อยคำในประโยคชัดเจน และคนได้ฟังถึงกับน้ำตาคลอ ไม่ต้องย้ำไม่ต้องพูดให้ได้ยินบ่อยๆ ก็ได้ หล่อนรู้ หล่อนเจ็บทุกครั้งเมื่อเขาบอกว่า ‘เกลียด’ แม้เขาจะบอกซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่เธอก็ยังเลือกที่จ
