BAD MEAN พิษรักคนใจร้าย 20+

BAD MEAN 5 มีความสุข

สองวันต่อมา...

"หือหื้มมม ~" ร่างบางเดินเข้าไปยังเพื่อนสนิทของตัวเองที่นั่งอยู่พร้อมกับล้มตัวนั่งลง ด้านข้างด้วยความอารมณ์ดี

พึ่บ

ทำไมวันนี้...

อะไรๆก็ดูสดใสไปหมดเลยนะ

"เป็นอะไร ทำไมดูอารมณ์ดีจัง" ริชชี่ที่นั่งอยู่หันมามองหน้าถามคนที่เข้ามาใหม่สีหน้างุนงงปนสงสัย

"คริคริ" เดลก็แกล้งทำเสียงกวนๆออกมาไม่ตอบ

"โอ๊ย! สักที" ริชชี่เอ่ย

"ฮ่าๆๆ ก็ไม่มีอะไรมากนี่..." ปากเล็กตอบก่อนที่เธอจะยิ้มออกมากับภาพเหตุการณ์บางอย่างก็ฉายเข้า มาในหัวของเธอ...

เมื่อสองวันที่แล้ว

'หิวรึเปล่าเรา เห็นนั่งไม่นิ่งเลย' ใบหน้าหล่อหันเอ่ยถามร่างบางที่นั่งไม่อยู่สุข

'...' อีกคนก็เงียบไม่ตอบ ทำให้เขาเอ่ยเรียกเธอออกไปอีกครั้ง

'เดล'

'พี่คิน เดลปวดท้องอะ' คนตัวเล็กตัดสินใจเงยหน้าบอกออกไป

'หะ?' คินก็ทำหน้างง

'ปวดท้อง...'

'ปวดมากหรอ ให้พี่พาไปโรงพยาบาลไหม' คนตัวสูงเริ่มมีท่าทีเป็นห่วงฉายออกมาอย่างเห็นได้ชัด

'มะ ไม่ต้อง' ร่างบางก็ตอบกลับไป

'ทำไม ไหนว่า...' ไม่รอให้ปากหนาพูดจบ

'เดลปวดท้องประจำเดือนอะ' หญิงสาวก็บอกออกไปตามตรง

'หะ' ร่างสูงทำหน้าเหวอออกมาทันที

'พาเดลไปเอาผ้าอนามัยหน่อยสิ ลุกไม่ไหวอะ' ดวงตากลมมองหน้าบอกคนตรงหน้าไปแววตาอ้อน

'เอาที่ไหน' ใบหน้าหล่อถาม

'ห้องเดลไง' ปากเล็กตอบ

'เดี๋ยวพี่ไปเอามาให้...'

'มะ...ไม่เอา เดลจะไปเอาเอง' คนตัวเล็กรีบพูดออกไปน้ำเสียงจริงจัง แค่ต้องบอกอีกคนว่าเป็นประจำเดือน เธอก็รู้สึกหน้าเริ่มแดงแล้ว

'แต่เรา...' คินทำท่าไม่ยอม จนกระทั่งเห็นแววตาเริ่มงอแงของร่างบาง

'พาเดลไปหน่อย'

'เฮ้อ...' สุดท้าย...เขาก็ต้องยอม

@ห้องพัก(เดล)

แอดดด

'ไปไหนแล้วนะ' สองเท้าเล็กเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับมองหาใครอีกคนที่พยุงเธอมายังห้องพัก ประจำเดือนวันแรกทีไร...ปวดหน่วงแบบนี้เกือบทุกที

'เฮ้อ แต่ก็เอาเถอะ' ตอนนี้เธอไม่มีอารมณ์จะสนใจอะไรเลยนอกจากอยากนอนราบไป บนเตียงเพื่อให้ความปวดนั้นบรรเทาลง

พึ่บ ขณะที่ร่างบางนั้นล้มตัวลงไปนอนบนเตียงนิ่มนั้น...

แกร๊ก!

แอดดด เสียงประตูห้องดังขึ้นทำให้หญิงสาวค่อยๆผงกหัวขึ้นไปมองยังคนที่เข้ามาใหม่

'พี่คิน...'

'จะนอนแล้วรึไง'

'อือ ก็เดลปวดท้อง'

'แต่เรายังไม่ได้กินอะไรเลย'

'เดลไม่กินแล้ว เดลปวดท้อง...'

'เดวา'

'โอ๊ะ ฮือออ...'

'...อย่ามาดุเดลนะ เดลปวดท้องอยู่' ปากเล็กงอแงขึ้นมาทันที

'พี่ยังไม่ได้ว่าอะไร'

'พี่เรียกเดลแบบนั้น เดลรู้'

'ก็ลุกขึ้นมากินอะไรก่อน...'

'ไม่!'

'มีข้าวผัดกุ้งนะ กุ้งตัวใหญ่มาก'

'จริงหรอ' พึ่บ! คนตัวเล็กรีบเด้งขึ้นมาจากเตียงหรูทันที

'โอ๊ะ! ของโปรดเดลทั้งนั้นเลย' ใบหน้าเล็กยิ้มออกมาด้วยความรู้สึกอารมณ์ดี เพราะเธอเองก็หิวอยู่ไม่น้อยแต่เพราะความหน่วงของประจำเดือนที่พึ่งมาทำให้เธอยังคงมีความไม่สบายตัวอยู่

'กินข้าว แล้วกินยา'

'ยา? พี่มียาด้วยหรอ' ดวงตากลมหันไปมองอีกคนด้วยความประหลาดใจ ก็เขา...เป็นผู้ชายนี่หน่า

'มี แม่พี่เอาให้มา'

'อ่อ' ทุกคนรู้ว่าเธอเป็นประจำเดือนตั้งแต่ที่คินพยุงเธอเดินออกมาแล้ว

'กินข้าวซะ จะได้กินยา'

'รู้แล้วน่า...' ว่าแล้ว เดลก็หันไปสนใจยังถาดอาหารที่คนตัวสูงถือไว้อยู่อีกครั้ง

'...โห่ มีนาแกะกุ้งให้ด้วยเหรอเนี่ย รู้ใจจัง' ร่างบางเอ่ยออกมา

'หึ มีนาอะไรล่ะ'

'หื้ม?'

'พี่เป็นคนแกะให้เราเอง...'

'...เพราะพี่รู้ว่าเราชอบกินแต่ไม่ชอบแกะ'

ตึกตัก...

'เป็นอะไร'

'ปละ...เปล่าซะหน่อย' ปากเล็กบอกพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบกุ้งที่ถูกแกะแล้วตรงหน้าจะเอามา ใส่เข้าปาก แต่...

หมับ อยู่ ๆ มือหนาของร่างสูงก็เลื่อนขึ้นไปจับมือเล็กไว้

'เด็กอะไร ไม่ยอมขอบคุณสักคำ'

'ชิ๊! ขอบคุณ'

'เดวา"

'เฮ้อ! ขอบคุณค่าาาา คุณพี่คินนนน' หญิงสาวเอ่ยบอกออกไปด้วยท่าทีประชดประชัน

'หึ' ใบน้าหล่อก็แสยะยิ้มออกมากับท่าทางของอีกคน ซึ่งเดลเองก็ก้มหน้าลอบยิ้มออกมาสีหน้ามีความสุขอย่างสุขล้น เพราะตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันนั้น คินมักจะตามดูแล เอาใจเธออยู่ตลอด...

"อะ! ไม่เล่าสักที นั่งยิ้มหน้าบานอยู่นั่น" เสียงริชชี่พูดขึ้นทำให้เจ้าของร่างบางได้สติ

"ก็..." แล้วคนตัวเล็กก็นั่งเล่าเหตุการณ์ที่เธอเจอมาให้เพื่อนสนิทของตัวเองฟัง ซึ่งแน่นอนว่า...เธอนั่งเล่าไปด้วยท่าทีอารมณ์ดีปนเขินอายในบางครั้ง แม้ว่าเธอมักจะถูกคินดูแลตามใจแบบนี้อยู่ตลอดแต่ก็ไม่เคยที่จะชินกับมันสักที

"โห่ โรแมนติกโคตร" ริชชี่เอ่ยออกมาหลังจากที่เธอได้ฟังสิ่งที่เพื่อนเล่า

"ตอนเขามัดผมฉันอะ ใจฉัน...มันเหมือนจะหลุดออกมาเลย"

"ดีจัง..." อยู่ๆริชชี่ก็เผลอพูดตามความคิดตัวเองด้วยน้ำเสียงที่หมองไปกว่าปกติ จนเดลที่นั่งอยู่ต้องหันไปมองหน้าเพื่อน

"ริช..."

"อ่อ โทษที" ปากเล็กเอ่ยออกมาทันทีที่ได้สติ

"..." ใบหน้าเล็กก็นั่งนิ่งมองหน้าคนตรงหน้า

"หยุดมองฉันได้แล้วน่า..."

"...ว่าแต่ ทำไมเธอไม่บอกความรู้สึกพี่เขาไปเลยล่ะ" ริชชี่ถามขึ้น

"..." คนตัวเล็กก็เงียบ

"เดล"

"ถ้าบอกไปแล้วเขาไม่ได้คิดแบบเดียวกับฉันล่ะ" ร่างบางพูดพร้อมกับถอนหายใจออกมา

"แล้วถ้าพี่เขาคิดล่ะ"

"ไม่รู้สิ" เธอยังไม่กล้าที่จะคาดเดาอะไร

"ฉันว่าพี่เขาก็น่าจะรู้สึกเหมือนเธอนะ..." ริชชี่บอกออกไปตามความคิดของตัวเอง มันอาจจะฟังดูตลก แต่เชื่อไหมว่าเธอสนิทกับเดลมาสองปีแล้วแต่กลับไปไม่เคยเจอพี่ชายเดลหรือเพื่อนพี่ชายของเดลเลยสักครั้ง เพราะตึกคณะของพวกเธออยู่ห่างจากคณะพวกเขา แล้วที่สำคัญ เวลามีอะไร ส่วนใหญ่เดลก็จะเป็นฝ่ายมาหาเธอที่คอนโดเองทำให้เธอไม่ค่อยได้ไป บ้านเพื่อนสักเท่าไหร่เคยไปอยู่ไม่กี่ครั้งแต่ก็ไม่เคยเจอพี่ชายเดลเลยสักครั้ง

เห็นเขาว่ากันว่า...พี่ชายเดลหล่อมากแต่ก็เป็นคนเก็บตัวมากเช่นกัน

"จริงเหรอ" คนตัวเล็กเอ่ยออกมาเสียงเบานึกคิดไปตามคำพูดของเพื่อนตัวเอง ซึ่งมันก็มีหลายครั้งอยู่เช่นกัน...ที่เธอคิดแบบนั้น

ก็ดูการกระทำของอีกคนสิ...

"น้องเดล" เสียงใครบางคนดังขึ้นทำให้ร่างบางสะดุ้งได้สติหันไปมองตามเสียง

ตึกตึก

"เมื่อวานไปไหนมา..."

"...วิชาเสรี พี่ไม่เห็นเราเลย" คนที่เดินเข้ามาทักก็คือรุ่นพี่ปีสามคนนึงที่มักจะชอบเข้ามาพูดคุยกับหญิงสาวอยู่ตลอด เห็นเธอทำตัวดื้อแสบแบบนี้ เวลาอยู่มหาลัย...เธอไม่ใช่แบบนั้นเลยนะ

"เดลไปทริปกับครอบครัวมาค่ะ เลยไม่ได้เข้า" ปากเล็กตอบพร้อมกับส่งยิ้มให้คนตัวสูง

"พี่ก็มองหาเราไปเถอะ..."

"ทำไมคะ คิดถึงหรอ" ดวงตากลมมองหน้ายิ้มถามคนตรงหน้า

"ครับ คิดถึงมาก"

"..." เดลก็ส่งสายตาไปยังอีกคนด้วยแววตาบางอย่าง อย่าคิดว่าคนอย่างเธอจะเป็นเหยื่อให้ใครล่าง่ายๆ

"งั้นเดี๋ยวพี่ขอตัวก่อนนะครับ"

"ค่ะ"

"ไว้เจอกันนะครับ"

"..." ร่างบางก็ยิ้มพยักหน้าตอบกลับไปทำให้ร่างสูงดูดีนั้นเดินออกไปด้วยท่าทีอารมณ์ดี

"จ้า! เมื่อกี้ยังหวีดพี่คินอยู่เลย"

"ก็ขำๆไหม เขามาหาถึงที่"

"อะๆ เบาหน่อยก็ดี" ริชชี่เอ่ยบอก

"ทำไมต้องเบาด้วย"

"ก็เผื่อวันนึง เธอได้พี่คินเป็นแฟนไง..."

"เหอะ เพ้อเจ้อ" ถึงปากจะพูดไปแบบนั้น แต่ใบหน้าเล็กก็อดที่จะยิ้มเขินหันหน้าหนีไปอีกทางไม่ได้

ถ้าพี่เขาคิดแบบเดียวกัน ก็คงจะดี...