ตอนที่10 ยิ่งอยากเอาชนะยิ่งไม่ชนะ
“ไม่เคยกินเอง แต่คนที่เคยกินเขาก็บอกว่าอร่อยนะ” หญิงสาวถึงกับกรอกตาไปมา “เธอว่ามันไม่ใช่ของกินอ่ะ สรรหาทำกันเนอะ”
“พิมมี่../หยุดเลยค่ะ” วายุมองหญิงสาวตาละห้อยเมื่อเธอดันแผลอกไว้ไม่ให้เขาถึงตัวเธอ “พิมมี่ทีไรเป็นต้องเสียตัว”
“ส่งวิดิโอมาให้พิมค่ะ เดี๋ยวนี้”
“ส่งเอาเองเลยรหัส191000”
“รหัสนี่ตั้งมาจากอะไรคะ” เธอถามเขาทั้งที่ปลดล็อคมือถือของเขาแล้วเรียบร้อย
“วันเกิด เดือนเกิดศูนย์สองตัวนั่นใส่มาด้วยเฉย ๆ ไม่อยากใส่พ.ศ.เกิด”
พิมประภาถึงกับบิดปากคว่ำเมื่อได้เห็นสิ่งที่อยู่ในมือถือของเขา มันควรจะเป็นเรื่องปกติของมนุษย์แหละแต่ไม่ใช่กับเมียน้อย “บางครั้งก็ไม่ใช่ในรถอีกต่างหาก กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอย่างไม่กลัวใครมาเห็น เหอะ”
ติ๊ง หลังจากที่เธอกดส่งไฟล์วิดิโอจากมือถือของเขาเสร็จก็มีข้อความหนึ่งเข้ามาพอดี และอีกหลายข้อความที่เจ้าของมือถือยังไม่ได
