แม่สื่อ
516 คำ
ตอนที่ 8
ที่โต๊ะของบัวบุษยา พิมพ์ประภาหันไปสะกิดแขนเพื่อนที่คอยเอาแต่แอบมองหนุ่มโต๊ะนั้นอยู่เป็นระยะ
“ไง...บัว เธอชอบหนุ่มหล่อโต๊ะนั้นเหรอ” ขณะที่เอ่ยถามพิมพ์ประภาก็มองมาที่ชายหนุ่มทั้งสี่คน และก็พอจะเดาออกว่าเพื่อนของเธอชอบคนไหน
“ปะ เปล่า ๆ นิ” บัวบุษยารีบปฏิเสธแต่คำพูดที่ติดอ่างของเธอทำให้เพื่อนไม่เชื่อ
“แหม่!!!..อย่ามาเนียนหน่อยเลย ฉันเห็นแกมองเค้าตั้งแต่ที่เดินเข้ามาแล้ว” โรสรินทร์พูดขึ้นบ้าง ก่อนที่พิมพ์ประภาจะพูดชมคนที่เพื่อนแอบชอบ
“เค้าออกจะหล่อมากขนาดนั้น ก็ไม่แปลกหรอกที่แกจะชอบ ขนาดฉันยังชอบเค้าเลย ถ้าแกไม่จีบฉันจีบน่า” พิมพ์ประภาขู่เพื่อน
“นี่แกสองคนก็อย่าแสดงออกให้มันมากนัก...ได้ไหม มันเสียศักดิ์ศรีหมด” บัวบุษยาบอกเพื่อน ท่ามกลางเสียงแซกโซโฟนที่เป่าสด ๆ ทำให้บรรยากาศภายในผับดูโรแมนติกหวานซึ้ง
“อ่าวก็พวกฉันไม่ชอบเสแสร้งนี่น่า...รู้สึกยังไงก็พูดไปอย่างนั้น” เพื่อนทั้งสองของบัวบุษยาเถียงกลับ ก่อนจะรุกต่อทันทีตามประสาสาวเปรี้ยว
“ชอบก็เดินไปบอกเค้าสิ ระวังหญิงอื่นมาฉกไปนะ” โรสรินทร์บอกเพื่อน
“ใช่บัว...หล่อๆ แบบนี้หายากนะ สเปคแกเลยไม่ใช่เหรอ” พิมพ์ประภาพูดเสริม ทั้งสองยุให้บัวบุษยาจีบกันตธีร์
แล้วไม่นานโรสรินทร์ก็ตัดสินใจลุกพรวดเดินมาหากันตธีร์ที่โต๊ะ โดยไม่ได้บอกเพื่อน บัวบุษยาหน้าเหวอไป เมื่อเห็นท่าทางของเพื่อนสาวที่ดูจริงจัง
“สวัสดีค่ะ พอดีว่าเพื่อนฉันชอบคุณ สนใจไปนั่งที่โต๊ะของเรามั้ยคะ” โรสรินทร์รีบบอกกันต์ธีร์ที่นั่งอยู่ ท่ามกลางกลุ่มเพื่อน ๆ ของเขาโดยไม่เขินอายแต่อย่างใดแล้วพลางชี้มือไปที่โต๊ะของเธอ กันต์พอจะมองออก แต่เขาอยากแกล้งบัวบุษยา ก่อนจะชวนให้โรสรินทร์นั่งที่โต๊ะ
"ผมไม่กล้าจีบลูกสาวเจ้านายหรอกครับ" สิ้นเสียงทุ้มเขายิ้มหวานส่งให้เธออย่างไมตรีจิต
“เฮ่ย!!..เอาสิเพื่อน...ไหน ๆ คุณบัวก็ให้เพื่อนเดินมาบอกแล้ว” สุเจนรีบยุกันตธีร์
“คุณมีแฟนแล้วเหรอคะ” โรสรินทร์เอ่ยถามขึ้น
“ถ้าคุณมีแฟนแล้วก็ไม่เห็นเป็นไรนี่คะ ก็แค่เป็นกิ๊กกัน สมัยนี้เขาไม่ถือหรอก ว่าแต่คุณเถอะ สนใจจะคบกับเพื่อนฉันไหม” โรสรินทร์ยังตื๊อไม่เลิก
“แล้วทำไมเพื่อนคุณไม่มาบอกผมเองละครับ” กันตธีร์พูดขึ้นบ้าง
“บัว..เค้าคงอายน่ะคะ เอาอย่างนี้มั้ยคะ เชิญคุณไปที่โต๊ะฉันสักครู่..ได้มั้ย”
“ยินดีครับ” กันต์ธีร์ลุกขึ้นท่ามกลางเสียงเชียร์ของกลุ่มเพื่อน ก่อนจะเดินตามโรสรินทร์ไปที่โต๊ะของเธอ
- ผู้เขียน
