อุบัติเหตุรัก
491 คำ
ตอนที่ 2
หลายเดือนต่อมากันต์ธีร์ทำงานเข้าตา จึงถูกหัวหน้าแผนกเลื่อนให้เป็นผู้เชี่ยวชาญพิเศษการควบคุมเครื่องจักรในการผลิต และถ้าหากขาดเขาสักคนเครื่องจักรในโรงงานก็จอดสนิทเหมือนกัน
กันต์ธีรมีเพื่อน ๆ ในแผนกเดียวกันที่สนิทสนมอยู่ถึงสามคน คนแรกชื่อว่าปวิน ทั้งสองพักอยู่ห้องเดียวกัน โดยหารค่าห้องพักคนละครึ่ง
คนที่สองชื่อศุภกร ส่วนคนที่สามคือสุเจน ทั้งหมดอยู่หอเดียวกัน สุเจนและศุภกรพักห้องเดียวกัน
ตอนเย็นก่อนเวลาเลิกงาน
“เฮ้ย! กันต์ เลิกงานเย็นนี้ เราไปเที่ยวกันดีไหม ช่วงนี้แห้งเหี่ยวว่ะ อยากให้หัวใจได้กระชุ่มกระชวยบ้าง” ปวินเพื่อนสนิทที่อยู่แผนกเดียวกันเอ่ยชวน เมื่อหันไปมองดูนาฬิกาบนผนังพบว่าอีกไม่เกินสิบนาทีก็จะเลิกงาน
“อืม..ไม่เอาดีกว่า เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่แรงทำงาน” ชายหนุ่มรีบปฏิเสธเพื่อนของเขา ความจริงกันตธีร์ก็อยากไปเพื่อเปิดหูเปิดตากับเพื่อนบ้าง เพราะก็นานหลายเดือนแล้วที่เขาไม่ได้ไปเที่ยว แต่กันตธีร์อยากทำให้บิดาเห็นว่า ถ้าเขาไม่ใช้เงินจากบิดาเลย เขาก็สามารถอยู่ได้ด้วยตนเอง
“เฮ่ย!!..นี่ไอ้กันต์! แกจะงกไปถึงไหนวะ เงินน่ะ..มีก็หัดเอาออกมาใช้บ้างก็ได้ เดี๋ยวมันจะขึ้นราเสียหมด” ศุภกรเพื่อนอีกคนแซวขึ้น กันตธีร์ก็ได้แต่ยิ้มเท่านั้น
เรื่องที่กันตธีร์หนีออกจากบ้านไม่มีใครรู้ ยกเว้นสาวรุ่นพี่อย่างรุจิกานต์ที่กันต์ธีร์บอกให้เธอปิดปากให้สนิท และห้ามแพร่งพรายเรื่องนี้ให้ใครรู้เด็ดขาด
“ไม่ดีกว่า ภาระฉันเยอะน่ะ” เขารีบตอบเพื่อนไป
กันต์ธีร์เตรียมตัวตรวจเช็กทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้วจึงออกมาที่หน้าบริษัทพร้อมกับเพื่อนเหมือนเช่นทุกวัน แต่ระหว่างที่เขาสองคนกำลังจะก้าวออกสู่ถนนใหญ่เพื่อข้ามไปรอรถเมล์อีกฝั่ง ทันใดนั้นสายตาของกันตธีร์ก็เหลือบไปเห็นรถยนต์หรูราคาแพงคันหนึ่งพุ่งตรงมาที่เขาสองคน
ปวินตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเมื่อเห็นว่ารถคันที่เลี้ยวออกมาจากบริษัทพุ่งเข้ามาตรงที่เขายืนอยู่ กันต์ธีร์รีบกระชากแขนเพื่อนเพื่อหลบออกมาอีกทาง ก่อนที่รถหรูคันนั้นจะบีบแตรดังลั่นด้วยความโมโห ทำให้หญิงสาวในรถรีบเปิดประตูออกมาต่อว่าพวกเขาทันที เธอไม่เคยเห็นหน้ากันตธีร์ในบริษัทมาก่อน ในแวบแรกเธอมองว่าเขาช่างดูดีถึงจะมอมแมมไปบ้างแต่ก็ดูสง่างาม ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะเป็นแค่พนักงานฝ่ายผลิต แต่ในเมื่อเธอลงรถมาด้วยความโมโห จะไม่ต่อว่าเลยก็คงจะกระไรอยู่
- ผู้เขียน
