ที่วินธนัยมีเวลารับส่งน้องสาวอย่างนี้เพราะเขาก็อยู่ในช่วงปิดภาคเรียนเหมือนกัน ถ้าปกติเขาจะเข้าบริษัทไปดูงานและตรวจตราความเรียบร้อย เขาไม่ต้องนั่งบริหารเองเนื่องจากได้จ้างผู้เชี่ยวชาญมาดำรงตำแหน่งซีอีโอของบริษัท ตัวเขาเป็นผู้ก่อตั้งและผู้ถือหุ้น ส่วนบริษัทนั้นพวกเขาตกลงกันว่าให้จัสตินเป็นที่รู้จักในนามของผู้ก่อตั้ง ส่วนเขาและกันตพลอยู่เบื้องหลัง ดังนั้นเขาจึงมีเวลามากพอในการเรียน เทอมที่แล้วเขาโหมเรียนหนักมากดังนั้นเทอมใหม่ที่เหลือนี้เขาเพียงแค่ต้องลงเรียนแค่วิชาหลักเท่านั้น ตอนนี้ยิ่งปิดเทอมเขาเลยมีเวลามากพอมาดูแลน้องสาว
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น วินธนัยมองหน้าจอแล้วกดรับ
“ว่าไงวิน วันนี้จะเข้าออฟฟิศมั้ย” ปลายสายกรอกเสียงมาทันทีที่เขากดรับ
“วันนี้ไม่ว่าง พาน้องหมิงมาดูที่เรียน” วินธนัยเอ่ยตามตรง
“เออ เมื่อไหร่จะพาน้องหมิงไปเที่ยวที่บ้านฉัน แม่บ่นถึง” เป็นเขาที่อยากเจอหน้าน้องสาวเพื่อน แต่แม
