ชายหนุ่มวัยยี่สิบห้าปีรูปร่างอ้อนแอ้นก้าวลงมาจากรถตู้ประจำบ้านเนติรัตน์พิบูล หลังจากที่สมคนขับรถไปรับแขกของอินทุอรยังสนามบินประจำจังหวัดภูเก็ต ชายคนดังกล่าวกำกระเป๋าที่อยู่ในมือแน่น สายตาจ้องมองไปยังบ้านพักตากอากาศหลังใหญ่นิ่ง สูดลมหายใจเข้าไปในปอดเพื่อเรียกกำลังใจ ก้าวเท้าเดินอย่างมั่นคงเข้าไปในอาณาเขตบ้านหลังนั้น
ครอบครัวของเจ้าของบ้านที่นั่งในห้องรับแขก ต่างหันมามองผู้มาเยือนเป็นตาเดียว โดยเฉพาะอัคคินที่จ้องมองชายหนุ่มคนนั้นอย่างตื่นตะลึงระคนดีใจ ไม่คิดว่าเขาจะมาปรากฏกายอยู่ในบ้านหลังนี้
มันเป็นไปได้อย่างไร จิราวัฒน์มาที่นี่ได้อย่างไร อัคคินย้ำถามคำถามเดิมๆ ในใจ
“มาแล้วเหรอวัฒน์เข้ามาก่อนสิลูก”
อรรถเดชเชื้อเชิญหนุ่มเจ้าสำอางด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนไม่แข็งกร้าวเหมือนกับครั้งแรกที่เจอหน้ากัน สร้างความแปลกใจให้กับอัคราเป็นอย่างมาก
“เพื่อนของอาร์มน่ะลูก พ่อกับแม่ชวนมาพักผ่อนที่นี่ด้วย
