“เพิร์ลสัญญา เพิร์ลจะอยู่กับพี่ตลอดไปเลย”
เพิร์ทเผยยิ้มบางและรู้สึกโล่งอกที่เพิร์ลออกจากไอซียูได้ทั้งที่ตอนแรกหมอบแกว่าเธออาการหนัก เขานั่งลูบผมน้องสาวจนกระทั่งเธอหลับไปอีกครั้ง
ด้วยความง่วง เพิร์ทจึงเดินออกจากห้องพักฟื้นของเพิร์ลลงไปด้านล่างเพื่อกดน้ำอัดลมมาดื่มให้สดชื่น
“จะมานี่ทำไมไม่บอกก่อน”
“!!!!!!!”
เสียงหมออลันเอ่ยขึ้นในขณะที่ยืนอยู่ด้านหลังของเพิร์ท
“ผม..ผมบอกพี่แล้วไงว่าจะมาหาเพิร์ล เห็นอาบน้ำเลยไม่ได้บอกครับ” เพิร์ทเอ่ย
“งั้นเหรอ!”
“พี่!!!”
หมออลันคว้าแขนเพิร์ทเดินเข้าห้องน้ำของโรงพยาบาลที่อยู่ข้างๆตู้กดน้ำอัตโนมัติ
ปึ่ง!!!!! เสียงประตูถูกปิดเต็มแรงก่อนร่างของเพิร์ทจะถูกหมออลันเหวี่ยงเข้ากับกำแพงแล้วใช้แขนแกร่งหยัดไว้ไม่ให้เพิร์ทดิ้นหนี
“อย่าหายออกมาเองอีกโดยที่ไม่บอกฉัน” หมออละนเอ่ย
“ผะ..ผม”
เพิร์ทกลับมาทำตัวไม่ถูกอีกครั้งเมื่ออยู่อ้อมแขนของหมอหนุ่มที่มองหน้าเขาด้วย
