“ดีจริง ลูกเจริญอาหารขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก ดูซีคุณพี่เจ้าขา ลูกเราอ้วนท้วนขึ้นผิดหูผิดตาหนาเจ้าคะ” คุณหญิงปิ่นชี้ชวนให้ผัวดูเจ้าเอื้อขอข้าวจานที่สาม
“ผู้มีบุญก็อย่างนี้ ทั้งได้บารมีอ้ายก้อนทองเสริมอีก” หลวงศรีบานว่าชมลักษณะผู้มีบุญของทาสหนุ่ม ก่อนจะหันไปถามเจ้าตัว ถึงที่มาที่ไปเทือกเถาเหล่ากอ แลเมื่อได้ความว่าเป็นศิษย์วัดติดตามรับใช้พระอาจารย์ชื่อดังมานมนานหลายสิบปี ทุกอย่างยิ่งดูเข้าเค้าให้เชื่อไปดังนั้น
“ว่าแต่ว่า เทวดาอารักษ์องค์นี้ มีหลักมีศาลอยู่ที่ใดกัน แม่เองก็อยากไปสักการะท่านสักครั้งบ้าง” คุณหญิงปิ่นถามด้วยใบหน้าเปี่ยมยิ้ม ดังบุคลิกเป็นมิตร
“ท่านมิได้อยู่ศาลศาลาใดดอกขอรับ” เจ้าเอื้อหยุดมือจากอาหาร หันมาเสวนากับผู้เป็นแม่เจ้าของร่าง
“ท่านเทวดาที่ช่วยกระผมคืนจากความตาย สถิต ณ ต้นไทรใหญ่ ชายขอบป่าหลังที่นาเรานี่เอง” พูดจบตากลมก็ช้อนแอบชำเลืองมองไปที่ใบหน้าหลวงศรีบาน แลก็ไม่ผิดที่คาดเดานัก เพราะคุณหลวงเป็นหน้าเจื่อนถอดสี
“แม่ไม่รู้เลยว่ามีเจ้าพ่อไทรกงนั้นด้วย” คุณหญิงว่าอย่างตื่นเต้น
“ไทรต้นนั้น… มีอารักษ์ด้วยหรือ” คุณหลวงศรีบานพึมพำเสียงแผ่ว ดังได้ล่วงรู้ว่ามีพยานเห็นเหตุการณ์ชั่วในครานั้นด้วย
“หากสร้างศาลถวาย เจ้าคุณพ่อเจ้าคุณแม่เห็นดีเห็นงามด้วยหรือไม่ขอรับ” เจ้าเอื้อยิ้มเย้ย ยิ่งเมื่อเห็นดวงหน้าตื่นตระหนกของผู้กระทำบาป ยิ่งอยากซ้ำให้ทุกข์ระทมใจไปอีก
“ความคิดดีนัก แม่เห็นดีด้วย” คุณหญิงสนับสนุน แต่คุณหลวงเห็นจะคัดค้านไม่อยากให้ผู้ใดเข้าไปยุ่งยากยังจุดจุดนั้น
“ไม่ต้องทำกระไรทั้งนั้นแหละ ให้ท่านอยู่อย่างสงบเถิด” เมื่อนายเรือนตัดสินใจ ก็เป็นอันยุติประเด็นลงเท่านั้นในทันที
เจ้าเอื้อลอบมองคุณหลวงสายตามาดร้าย กูจักเปิดโปงความชั่วมึงให้จงได้ ไอ้ฆาตกร
คุณหนูเหงี่ยมคนเก่ารักสบายนัก จึงเป็นเหตุให้มีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมาย หนึ่งในนั้นคือห้องอาบน้ำบนเรือน เพราะคุณเธอไม่ลงไปอาบน้ำคลองที่ท่าใช้น้ำร่วมกับคนมากมายดอก คุณว่าสกปรก
ต้องน้ำบ่อ น้ำบ่อเท่านั้น
บริเวณชานเรือนในมุมมิดชิดส่วนตัว ฝาไม้ปิดรอบบังตาคน ด้านบนหลังคาเปิดโล่ง
เจ้าเอื้อเปลื้องผ้าตัวล่อนจ้อนก้าวขาเรียวลงไปแช่ยังถังไม้ใส่น้ำสะอาดใบใหญ่ นายก้อนทองไม่เคยอาบน้ำขัดตัวให้ผู้ใดมาก่อน ไม่รู้ว่าควรลงแรงเท่าใดจึงขัดเกลือลงหลังบางเสียจนขี้ไคลยันหนังกำพร้าจะไม่เหลือ
“โอ้ยยยย พี่ก้อนทองจักฆ่าข้าหรือ” เจ้าเอื้อร้องประท้วงเจ็บ
“ขออภัยขอรับ” พ่อก้อนทองตื่นตกใจ แต่เมื่อครู่ก็ว่าเบามือแล้วหนา
“ไม่เอาเกลือแล้ว มะขามเปียกถูกแขนให้ข้านี่มา แล้วลูบแค่เบาๆ หนา” เจ้าเอื้อว่าสั่งอย่างเอาแต่ใจ
“ขอรับ”
พ่อก้อนทองทำตามที่คุณหนูบอกอย่างตั้งอกตั้งใจ สั่งให้ลูบที่ใดก็ลูบ ส่วนคนลามกตัวน้อยเกิดความรู้สึกวูบวาบ เจ้าเอื้อก็มองสำรวจร่างกายอีกฝ่ายไปพลาง ทั้งรูปร่างงามใหญ่น่าขย้ำ ทั้งฝ่ามือหยาบก็ลูบปลุกอารมณ์หื่นมันดีนัก เจ้าเอื้อเลียริมฝีปาก คิดถึงแท่งเอ็นใหญ่โตเอร็ดอร่อย ใหญ่โตจนน่ากลัวว่าความเล็กน้อยของมันจะฉีกขาด แต่ก็หิวนัก อดอยากมานานเหลือ คิดอ่านกินร่างกำยำตรงหน้า จนความเป็นชายน่ารักของผู้ลามกในอ่างแข็งชันขึ้นมาดื้อๆ
นิ้วพี่ช่างใหญ่แลหยาบด้านเยี่ยงคนใช้แรงงาน หากมันอยู่ในตัวข้าคงรู้สึกดีไม่น้อยสิหนา
“นี่ พี่ก้อนทอง”
“ขอรับ”
“ช่วยขัดสีอีกส่วนมองไม่เห็นให้ข้าหน่อยเถิดได้ไหม” สิ้นกังวลไปได้หลายเรื่อง ก็อยากได้ยาบำรุงใจ จักได้มีแรงวางแผนแก้แค้นไอ้คุณหลวงต่อ
“ที่ใดฤๅขอรับ”
“พี่ไปเอาสีผึ้งมาก่อนซี”
“สีผึ้ง?”
“ไปเถอะน่า ถามมากความจริง”
พ่อก้อนทองเดินไปเอามาอย่างงงๆ
เมื่อชายร่างสูงกำยำได้สีผึ้งกลับมาแล้ว เจ้าเอื้อที่อยู่ในถังแช่น้ำก็หันดากเปลือยเปล่ายกก้นกลมสวยเนียนเด้งดึ๋งดั๋งพ้นน้ำมาทางพ่อก้อนทอง ทาสชายตื่นตะลึงกับสิ่งที่เห็น ซอกหลืบที่ควรเป็นความลับน่าอับอายที่สุด ขนาบข้างด้วยก้อนเนื้อกลมเด้งน่าตีสองข้าง จีบเนื้อรอบรูน้อยเป็นสีชมพูสวย ใจคนมองลอยหนีไปพร้อมสติ แต่ร่างแข็งทื่อยังยืนรอคำสั่ง
“พี่เอานิ้วกลางจุ่มสีผึ้งเยอะๆ หนา แล้วทาล้วงเข้าไปภายในข้า” เจ้าเอื้อตัวดีเอื้อมมือมาแหวกแบะก้อนกลมออกให้อีกคนง่ายต่อการล่วงแทง
“ข ขอรับ” พ่อก้อนทองเช่นไรจู่ๆ จึงร้อนวูบวาบไปทั้งกายก็ไม่ทราบได้ หัวใจเขาเต้นโครมๆ จวนเจียนระเบิดจากอกอย่างน่าสงสาร แต่ก็ต้องทำตามคำสั่งนายอย่างว่าง่าย
แลเมื่อปลายนิ้วเสียบยัดเข้าไปในรูน้อยสีหวานอย่างยากลำบาก ทาสหนุ่มก็ไม่กล้ากระทำการใดๆ ต่อเสียอย่างนั้น
“อืมมมมม เข้ามาจนสุดเลยซีพี่ก้อน…” เจ้าเอื้อครางพอใจ รอคอยนิ้วแข็งของอีกคนมาเติมเต็ม
“อะ อ่าาาา อย่างนั้นล่ะ เข้ามาอีก อึก อะ” นายน้อยร้องบอกสั่งเสียงเคลือ
“เยี่ยงนี้หรือขอรับ?” พ่อก้อนทองไม่แน่ใจว่าตนเองทำถูกต้องไหม ก็อาการบิดงอของร่างเล็กคือพึงพอใจหรือทรมานกันแน่
“ขยับนิ้วแทงเข้าแทงออกซ้ำๆ อย่าได้หยุดจนกว่าข้าจักสั่งเป็นอย่างอื่น” เจ้าเอื้อปล่อยให้พ่อก้อนทองจัดการด้านหลังของเขาไป ส่วนตัวเองก็เอื้อมมือมาจับขอบอ่างเอาไว้มั่น
เมื่อมือหนาเริ่มขยับทำการจ้วงแทงเข้าออกใส่รู เสียงครางเบาก็เริ่มบรรเลงพร้อมภายในที่ตอดรัดถี่ๆ ไม่หยุด
เมื่อความต้องการมีมากขึ้น อีกไม่กี่เพลาต่อมานายน้อยก็เริ่มสั่งให้ทาสหนุ่มเพิ่มจำนวนนิ้ว จากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสาม สุขสมซ่านเสียวอยู่หลายตลบจนหนำใจ กว่าจะออกจากห้องอาบน้ำได้ก็ปาไปมืดค่ำ โดยนายน้อยยิ้มร่าเดินสบายตัวออกมา ส่วนพ่อก้อนทองเป็นอาการกระสับกระส่าย หน้าแดงใบถึงหู ทั้งเดินคร่อมตัวก้มหลบสายตา สองมือปิดกุมช่วงใต้สะดือดูมีลับลมคมใน ดังลักซ่อนกระไรที่ใหญ่โตภายใต้โสร่งไว้อย่างนั้น