บรรยากาศแบบที่กำลังเป็นอยู่ในขณะนี้ห่างหายไปตั้งแต่อาคิระไปเรียนต่อต่างประเทศ บ้านหลังใหญ่แลดูเงียบเหงา ปราศจากเสียงทะเลาะและเย้าแหย่กันเหมือนเคย ทว่าตอนนี้ช่วงเวลาดังกล่าวกำลังหวนกลับมาอีกครั้ง นางนุ่มคิดคำนึงในใจอย่างปลาบปลื้ม
“ป้านุ่มก็ยังดูเหมือนเดิมไม่เห็นแก่เลยนี่คะ ช่วงนี้เนยกลับจากทำงานหัวถึงหมอนก็หลับสนิทแล้วค่ะ เลยไม่ค่อยได้แวะมาที่นี่”
ตะวันวาดพูดพลางยิ้มให้จนตาหยี ก่อนมองปราดไปบนโต๊ะ แล้วนัยน์ตากลมโตก็พลันเบิกกว้าง ก่อนอุทานออกมาอย่างดีอกดีใจเมื่อเห็นอาหารส่วนใหญ่เป็นของโปรดตัวเองแทบทั้งสิ้น
“โอ้โฮ! เต้าหู้ทรงเครื่อง ไข่พะโล้ แกงเขียวหวานปลากราย ของโปรดเนยทุกอย่างเลย รักป้านุ่มที่สุดในโลก” หญิงสาวหอมแก้มทั้งสองข้างของแม่ครัวตัวใหญ่ดังฟอด
“ป้านุ่มไม่ได้ทำกับข้าวของโปรดผมบ้างเลยหรือครับ ลำเอียงอย่างเห็นได้ชัด”
คนตัวโตแกล้งพูดเสียงละห้อย ถ้ามีเวทมนตร์จะสลับร่างกับแม่ครัวประจำ
