ตะวันวาดเดินเข้าไปในบ้านก็พบกับมารดาของอาคิระ นั่งคุยอย่างออกรสอยู่กับมารดาของเธอบนโซฟาหน้าทีวี
“อ้าว...น้องเนยกับพี่นายมาพร้อมกันได้ยังไง” มนัสนันท์ชะงักการคุยแล้วทักอย่างสงสัย เมื่อเห็นผู้เป็นบุตรชายเดินตามหลังหญิงสาวเข้ามาติดๆ ในมือถือของพะรุงพะรัง
“นั่นสิ น้องเนยออกไปกับหนูวาดไม่ใช่หรือลูก” มธุรสเองก็มีอาการไม่ต่างกัน
“นายไปเจอน้องที่สยามครับคุณแม่...น้ารส ก็เลยพากลับมาด้วย” อาคิระรับหน้าที่ตอบแทน พลางปรายตามองคนเป็นน้องที่นั่งหน้าบูดอยู่ข้างมารดา
“นั่นมันถุงร้านรองเท้าที่ป้าเคยพาหนูไปซื้อนี่น้องเนย”
มนัสนันท์พูดขึ้นเมื่อเห็นถุงใส่กล่องของขวัญสีสวยที่อาคิระวางลงบนพื้นข้างๆ เก้าอี้ พลางหยิบขึ้นมาแล้วหันไปถามลูกชาย
“พี่นายซื้อให้น้องหรือลูก”
“ครับคุณแม่” ชายหนุ่มตอบและมองไปทางเจ้าของของขวัญยิ้มๆ
“น้องเนยแกะให้ป้าดูหน่อยสิลูก”
ตะวันวาดมองกล่องของขวัญที่ถูกผูกโบไว้อย่างสวยงามในมื
