ที่งานทอดกฐินประจำปีของวัดในหมู่บ้าน ยายซ้อนป่าวประกาศไปทั่ววัดว่าแกมีลูกสะใภ้แล้ว ไม่ว่านั่งตรงไหนกับใครแกจะพูดแต่เรื่องลูกสะใภ้คนสวย “พี่ซ้อน ฉันกาบนะ” คนที่เข้ามาแนะนำตัวทรุดลงนั่งที่เก้าอี้ใกล้กันขณะนั่งฟังกรรมการวัดชี้แจงรายรับรายจ่ายของงานทอดกฐิน ทอดกฐินประจำปีของวัดย่อมมีผู้คนหลั่งไหลมาร่วมงานบุญจากทั่วสารทิศ ยายซ้อนเหลือบตามองนิดเดียวแล้วยิ้มมุมปาก ไม่เสียแรงที่ป่าวประกาศไปทั่ววัด “รู้จักและจำได้ ไม่ต้องแนะนำตัวหรอก เมียไอ้งั่งเอ๊ยไอ้มั่ง” กาบที่เข้ามาแนะนำตัวหน้าชา แต่โชคดีที่ไม่มีใครนั่งอยู่บริเวณนี้นอกจากยายซ้อนกับหล่อน “ฉันจะมาพูดเรื่องสร้อย เด็กคนนั้นเป็นลูกสาวพี่มั่ง” ยายซ้อนเพียงแต่เลิกคิ้วราวกับถามว่าแล้วยังไงล่ะ “หนีตามผู้ชายไป ทิ้งลูกเอาไว้ให้ฉันเลี้ยง” “ต๊าย! อย่างนั้นเหรอ