ตอนที่ 2 ไปตีหม้อ จบตอน
1149 คำ
“ทำไมล่ะ ไม่ชอบหรือครับ” กลิ่นก็หอมไม่ฉุน เขาทดสอบกลิ่นด้วยตัวเองทุกกลิ่น
“สร้อยไม่ชอบน้ำหอมค่ะ”
เหมือนเขาอีก “พี่ก็ไม่ชอบน้ำหอมเหมือนกัน แต่ที่ซื้อให้น้องก็เพราะคิดว่าน้องจะชอบ”
สร้อยยิ้มแหยส่ายหน้ายืนยันว่าไม่ชอบจริงๆ
“พี่ง่วงจัง ขอนอนตรงนี้ได้ไหม” ล้มตัวลงนอนดึงมือเธอมาแนบแก้ม ตีสนิทราวกับคุ้นเคยกันมานาน
“ไม่ได้ค่ะ ง่วงก็กลับห้องสิคะ” ดึงมือออกมาอย่างละมุนละม่อมแต่เขาก็ดึงไปจับอีกจนได้
เสือทำดื้อด้านนอนเงียบไม่ยอมปล่อยมือนุ่มขณะจินตนาการถึงอกกลมๆ ผิวขาวๆ ในร่มผ้า และเขาก็ได้ฟัดฟอนอย่างเมามัน
สร้อยส่ายหน้า เธอเคยเห็นผู้ชายมาก็หลายคน แต่ไม่มีใครชีกอได้น่าตีน่าหยิกเหมือนผู้ชายคนนี้ เสือไม่น่ากลัว มั่นใจได้ว่าถ้าเธอไม่ยอมเขาก็จะไม่ขืนใจ ผู้ชายคนนี้ไม่น่ากลัวเท่าหัวใจเธอเอง
‘สงสัยออกแรงตีหม้อหนักไปหน่อยก็เลยหลับง่าย’
สร้อยค่อนขอดชายที่นอนส่งเสียงกรนใส่ฝ่ามือเธอ หญิงสาวแกะมือที่จับมือเธอออกแล้วหยิบผ้าห่มมาคลุมร่างเขา จากนั้นก็ย่องออกไปนอกห้องรอให้เขาตื่นค่อยกลับเข้ามานอน
“หนูสร้อย”
“ขา กลับมาแล้วหรือคะยาย” สร้อยรีบไปเปิดประตูให้
“ทำไมยังไม่นอนอีก”
สร้อยยิ้มแหย “ก็ลูกชายยายสิคะ สงสัยจะเมาหม้อหนักไปหน่อย นอนหลับอยู่ที่ห้องสร้อยค่ะ”
ยายซ้อนหัวเราะชอบใจ นังหนูนี่ทะลึ่งไม่น้อยเหมือนกัน
“งั้นหนูก็ไปนอนเถอะ แม่จะไปนอนแล้วเหมือนกัน ค่อยตื่นมาโม้กันใหม่พรุ่งนี้”
อ้าว! แล้วไม่เอาลูกชายกลับห้องหรอกหรือ
“ยายคะ แล้วคุณเสือละคะ”
“ฝากหนูไว้ก่อน”
ไม่รับฝากค่ะ ลูกชายยายเป็นของอันตรายเก็บไว้ในห้องไม่ได้
“ยายคะ ไปปลุกให้สร้อยหน่อยสิคะ”
ยายซ้อนยิ้มปลอบใจลูบแขนสาวรุ่นลูกเบาๆ พลางเอ่ยตะล่อม
“ไอ้บ่าวลูกชายแม่มันไม่เคยขืนใจผู้หญิง หนูสร้อยลองศึกษานิสัยใจคอเขาหน่อยสิลูก”
“ค่ะ” แต่ไม่ใช่นอนห้องเดียวกัน
“ยายไปปลุกสิคะ”
“ศึกษานิสัยใจคอกันต้องอยู่ห้องเดียวกันสิลูก”
แม่กับลูกน่าหยิกพอๆ กัน “ยายขา คุณเสือเขาไม่อยากมีเมียและหนูก็ไม่อยากมีสามีนะคะ ปล่อยให้เขาตีหม้อต่อไปดีกว่าค่ะ”
“หนูสร้อย หนูต้องหาความมั่นคงให้กับชีวิตนะลูก” ตะล่อมกล่อมต่อไป
“หนูคิดดูสิ อีกาบมันจะส่งคนมาลากตัวหนูกลับไปเมื่อไหร่ก็ได้แล้วใครจะคุ้มครองหนู หากไม่ใช่ไอ้บ่าวของแม่”
“หนูต้องยอมเป็นของเล่นคุณเสือเพื่อความมั่นคงของชีวิตหรือคะยาย ถ้าเป็นอย่างนั้นหนูคงยอมน้องชายแม่เลี้ยงหรือไม่ก็เพื่อนของน้องสาวไปนานแล้วค่ะ”
นังหนูคนนี้ฉลาด มันต้องอย่างนี้สิ “น้องชายแม่เลี้ยงนิสัยดีไหมล่ะ เพื่อนน้องสาวนิสัยเป็นไง แล้วหนูคิดว่าแม่เป็นคนยังไง นิสัยดีไหม เอาไปเปรียบกับคนพวกนั้นแล้วใครดีกว่ากัน พอจะเป็นแม่ผัวหนูได้หรือเปล่า แม่ไม่ให้ไอ้บ่าวมันทำเล่นกับหนูหรอกนะ หนูไม่ต้องกลัว”
เป็นคำสัญญาอย่างนั้นหรือ
สร้อยยิ้มแหย ตรงๆ เลยหรือคะยาย แต่ก็ดี เธอชอบแบบนี้ ในเมื่อยายซ้อนให้ความมั่นใจเธอก็จะลองเอาไปคิดดู
“ยายซ้อนน่ารัก ใจดีมีเมตตาค่ะ นิสัยดีมากๆ”
ได้รับคำชม ยายซ้อนก็ทำตัวพองด้วยความภูมิใจในตัวเองเหมือนลูกชายไม่มีผิด
“แต่ลูกชายยายกับยายไม่เหมือนกันนี่คะ”
“แม่รู้ แต่หนูจะกลัวอะไรล่ะ ลูกชายแม่ไม่เคยดื้อกับแม่ แค่หนูไม่ดื้อกับแม่ทุกอย่างก็ไร้ปัญหา มั่นใจในตัวแม่ไหมล่ะหนูสร้อย”
มั่นใจแต่ไม่แน่ใจเพราะอนาคตไม่มีใครกำหนดได้ ขึ้นกับดวงชะตาและวาสนาทั้งนั้น เธอต้องการความมั่นคงให้ชีวิตก็จริงแต่อีกใจก็ยังหวาดกลัวกับความไม่แน่นอนที่อาจเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ยอมรับว่าผู้ชายที่ชื่อเสือน่าล่ามาล่ามไว้ด้วยโซ่มาก แต่เธอกลัวว่าจะไม่มีความสามารถมากพอและจะเป็นฝ่ายที่ถูกล่าเสียเอง
“มานี่ มากับแม่ แม่จะให้ดูอะไร” ยายซ้อนลากมือสร้อยเข้าห้องแล้วรื้อโฉลดที่ดินและเงินฝากในบัญชีออกมาให้หญิงสาวดู
“มาช่วยใช้เงินแม่หน่อยเถอะ เงินแม่นะ ไม่ใช่เงินไอ้บ่าวมัน เพราะของมันกับของแม่คนละส่วนกัน พี่เสือเขาหาเงินเองไม่เคยยุ่งกับเงินของแม่ ถ้าหนูตกลงปลงใจอย่างที่แม่เสนอไป ทุกอย่างก็จะเป็นของหนูทันที”
“ยายพูดกับคุณเสือก่อนดีไหมคะ”
“ไอ้บ่าวไม่อยากมีเมีย” ทำหน้าเมื่อย
ไหนว่าลูกไม่ดื้อไงคะยาย “ค่ะ ยายจะบังคับคุณเสือได้หรือคะ”
“ไอ้บ่าวมันชอบหนู ลองอยู่กันก่อนพร้อมเมื่อไหร่ค่อยแต่งงาน”
“แล้วถ้าคุณเสือไม่แต่งละคะ”
“หนูให้ไอ้บ่าวทำลูกให้สักคนหรือหลายๆ คน แล้วแม่จะทำพินัยกรรมยกมรดกให้หนูทั้งหมด จากนั้นหนูก็อยู่ดูแลแม่จนกว่าแม่จะจากโลกนี้ไป และถ้ามีน้ำใจก็ช่วยดูแลลูกชายแม่ด้วย ยังไงมันก็เป็นพ่อของลูก ต่อไปทรัพย์สมบัติของไอ้บ่าวก็ต้องเป็นของลูก หนูมีแต่ได้กับได้” ยายสร้อยพูดเป็นคุ้งเป็นแคว
รับจ้างเป็นแม่พันธุ์ ใช้ชีวิตอยู่กับแม่สามีที่นี่ตลอดไป ส่วนพ่อของลูกในเมื่อเขาไม่อยากมีเมียก็ปล่อยเขาไป ไม่ต้องสนใจ ต่างคนต่างอยู่ ยายซ้อนแค่เสนอไม่ได้บังคับเธอจะตกลงหรือไม่ตกลงก็ได้ หากตกลงก็คิด
เสียว่ารับจ้างทำงานที่ให้ผลตอบแทนสูงมาก เธอมีแต่ได้เปรียบไม่มีอะไรที่จะเสี่ยง เธอควรตอบตกลงเพราะยายซ้อนและลูกชายจะปกป้องเธอให้พ้นจากการคุกคามของแม่เลี้ยงได้
สร้อยคิดว่าเป็นเรื่องง่าย นั่นเพราะหญิงสาวไม่เคยมีความรัก ไม่รู้จักความผูกพัน ไม่รู้จักการเป็นเจ้าของเพราะเธอไม่เคยได้ครอบครอง
ไม่ว่าคนหรือสิ่งของ หากในอนาคตเสือมีเมียเธอจะทำเช่นไร จะทนโดดเดี่ยวอยู่เพียงลำพังในห้องนอนทุกค่ำคืนได้หรือ สี่ตีนยังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง นับประสาอะไรกับสร้อยที่มียายซ้อนคอยเป่าหู
- ผู้เขียน
