ตอนที่ 1 พี่เสือคนดี
2099 คำ
“มีไร แม่กำลังสวดมนต์เช้า”
“ออกมาเปลี่ยนผ้าให้ผู้หญิงหน่อยแม่ เธอถูกฉุดมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ครับ สลบไม่ได้สติเนื้อตัวมอมแมมเลย” แม่ไม่ชอบให้เรียกตอนท่านกำลังสวดมนต์ แต่เขาไม่มีทางเลือก ถูกด่าก็ยอม
“ก็ดูแลเองสิ แม่สวดมนต์ไม่จบ ยังเหลืออีกหลายบท”
“แม่ เธอเป็นผู้หญิงนะครับ”
“แม่รู้ว่าไม่ใช่กะเทย แต่ถ้ายังขืนพูดไม่จบแม่จะออกไปเขกหัวมึงบัดเดี๋ยวนี้”
องค์ลงแล้ว เสือส่ายหน้าถอนหายใจแรงก่อนจะเดินกลับห้องไปหาหญิงสาวผู้เคราะห์ร้ายที่นอนอยู่บนเตียงเขา
“ขอโทษนะน้อง พี่จำเป็นต้องปอกเปลือกน้อง จะนอนทั้งเปียกๆ อย่างนี้ไม่ได้”
ชายหนุ่มปลดเสื้อผ้าที่ขาดวิ่นอย่างรวดเร็ว สวยไม่มีที่ติจริงๆ ผิวขาวราวกับหยวกกล้วย ขอมองเป็นค่าตอบแทนที่ช่วยเหลือเธอไว้ก็แล้วกันนะ ทรวงอกกลมกลึงเหมาะมือน่าบีบขย้ำ เนื้อคงจะแน่นน่าดู แค่เห็นก็รู้เพราะไม่เหลว ไม่ยาน ไม่เผละ อกกลมๆ ตั้งเต้า เอวก็เล็กกลม
‘รสนิยมของมึงเลยนะไอ้เสือ’ ชายหนุ่มเลื่อนสายตาลงต่ำ
‘อื้อหือ...ที่นาผืนไม่น้อยเลยเว้ย โหนกนูนอวบอูม สาหร่ายก็มีไม่เยอะ เห็นเนินโคกอยู่รำไร’ ชายหนุ่มลากผ้าขนหนูไปตามเรือนร่างเย้ายวนเพื่อเช็ดคราบดินสกปรก
‘ทำบุญด้วยอะไรหนอถึงได้สวยตั้งแต่หัวจรดเท้าเช่นนี้ แม้ผู้หญิงด้วยกันได้มาเห็นเป็นต้องอิจฉาแน่นอน’ เขาเช็ดสะอาดทุกซอกทุกมุมขณะหยุดนวดกะปู๋ตัวเองเป็นระยะ เพราะมันคึกแข็งคับหว่างขาจนปวดไปทั้งลำกาย ทำงานเสร็จก็ปาผ้าทิ้งแล้วถอนหายใจ
‘ทำไมไม่เป็นตุ๊กตายางนะ จะได้เอาให้หนำใจไปเลย’
เสือโคลงศีรษะแล้วลุกขึ้นไปหยิบเสื้อเชิ้ตของเขาให้เธอสวมจากนั้นก็เข้าห้องน้ำถอดเสือผ้าที่เปียกชุ่มออกจากกาย
‘อูย ซี้ด ใจเย็นๆ ไอ้ลูกพ่อ เย็นนี้ค่อยไปตีหม้อให้หายอยาก’
มือใหญ่จับท่อนเนื้ออวบยาวรูดเบาๆ ราวกับปลอบใจมัน ภาพหญิงสาวที่นอนไม่ได้สติอยู่ในห้องนั้นหลอนติดตา เม็ดทับทิมชมพูเข้มวางอยู่บนสองเต้ากลม โคกสวาทน่าขยี้ให้ติดหนวดทำให้ขนชี้ชันด้วยความซ่านสยิว มือที่รูดดึงขยับเร็วขึ้น
‘เอาวะ ช่วยตัวเองไปก่อน’
ชายหนุ่มเปิดประตูแง้มไว้ให้มองเห็นเตียงนอน เขามองไปที่เตียงแล้วทำเสียงจิ๊จ๊ะ จากนั้นก็เดินขัดๆ ออกไปจากห้องน้ำ
“อย่าตื่นตอนนี้นะ ขอให้พี่ทำร้ายตัวเองให้เสร็จก่อน” เขาพูดขณะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตให้แบะอ้า แหวกผ้าออกให้เห็นทรวงอกและโคกสวาทเบื้องล่าง จากนั้นก็รีบกลับเข้าห้องน้ำเพื่อทำร้ายตัวเองให้เสร็จ
เดือยเสือส่วนปลายที่มีรอยหยักผลุบโผล่มาจากมือใหญ่ หยาดน้ำสีขาวซึมเลอะเปรอะเปื้อนขณะที่เสือเร่งมือพร้อมกับส่งเสียงครางด้วยความเสียว ชายหนุ่มกำลังจินตนาการว่าลูกเสือกำลังผลุบโผล่อยู่ในร่องสวาทของแม่สาวปริศนา โคกอวบที่เห็นเด่นชัดตาทำให้เขาร้องครางขณะสาวมือเร็วขึ้น
“ใกล้แล้วน้อง อ๊า...เสร็จ” เสือร้องคำรามขณะปล่อยของเหลวพุ่งปรี๊ดๆ กระทบผนังห้องน้ำ
ชายหนุ่มหายใจหอบแรง มือข้างหนึ่งยันผนังห้อง อีกมือนั้นรูดดึงเดือยเสือที่สั่นระริกเบาๆ จนกระทั่งมันสงบนิ่งทิ้งตัวลงตามแรงโน้มถ่วงของโลก เขาเป่าลมออกจากปากด้วยความรู้สึกโล่งแล้วจึงเดินออกจากห้องน้ำเพื่อไปจัดเสื้อผ้าหญิงสาวให้เรียบร้อยดังเดิม อ้าว! ชายหนุ่มชะงักเมื่อเห็นว่าเธอฟื้นแล้วและกำลังนั่งอ้าปากค้างใบหน้าขาวเผือด จากนั้นก็ร้องกรี๊ดก่อนจะสลบไปอีกครั้ง
“อะไรกันวะ สลบอีกแล้ว” เสือเกาหัวงงๆ ขณะเดินเข้าไปจัดเสื้อผ้าหญิงสาวให้เรียบร้อยแล้วรีบกลับไปอาบน้ำ เสร็จแล้วก็กลับมานั่งจ้องร่างไม่ได้สติจนกระทั่งมารดาเดินเข้ามาในห้อง
“เธอยังไม่ฟื้นหรือลูก”
“ยังครับแม่”
“มึงทำไรน้องเข้าล่ะ ถึงได้กรี๊ดสลบ”
“ไม่ได้ทำครับ” หลบตาแม่
“อย่าตอแหลไอ้บ่าว แม่เบ่งมึงออกมานะ ไม่ได้ตดออกมา”
เสือยิ้มแหย แม่เขาพูดแรงถึงลูกถึงคนกับเขาแบบนี้เสมอมา
“คงจะตกใจลูกเสือครับแม่” เดาเอาว่าเธอตกใจจนสลบไปอีกครั้งเพราะเห็นเขาโป๊
“แก้ผ้าโชว์รึไง อยากอวดว่าตัวเองหำใหญ่” สองแม่ลูกคุยกันข้างเตียงที่มีหญิงสาวนอนไม่ได้สติอยู่
“ไม่ใช่ครับ” เกาต้นคอแก้เขิน
“เป็นกลากเหรอวะไอ้บ่าว เกาแกรกๆ เชียว”
“แหมะ” เงยหน้าทำอ้อนทำเสียงวิ้งๆ
“เป็นแพะ? ร้องแหมะๆ” ยายซ้อนเย้าหยอกลูกชายไม่เลิก
“แม่จ๋า ลูกกราบ” ยกมือท่วมหัวให้แม่เลิกล้อเสียที
“เป็นสุขๆ เถิด ขอให้ได้เมียสวยนะลูก ฮ่าๆๆ” ยายซ้อนหัวเราะร่วนขณะจ้องไปที่ร่างหญิงสาว
“อยากได้เหมือนกันครับ แต่ไม่ได้อยากเอาทำเมีย”
“อ้าว สำส่อนเหมือนใครวะไอ้ลูกคนนี้ พ่อมึงก็ไม่สำส่อนนี่หว่า หรือว่าจะเหมือนคนข้างบ้าน”
เสือสะดุ้งเมื่อโดนด่า “โธ่แม่ ผมใกล้จะสี่สิบแล้วนะครับ ไม่มีเมียให้ปวดหัวหรอก คราวก่อนก็ทีแล้ว”
“ชอบผู้หญิงนมใหญ่นัก สมน้ำหน้า ดูนมก่อนดูนิสัย เชื่อนมมากกว่าเชื่อแม่ แล้วเป็นไงล่ะ น้ำตาเช็ดหัวเข่าอยู่หลายปี”
เสือทำหน้าเพลีย “ผู้หญิงคนนี้ผมดูมาหมดแล้ว นมก็ไม่ใหญ่นิสัยก็ไม่รู้เป็นไง แล้วแม่จะให้ผมเอาทำเมียหรือครับ”
ยายซ้อนพยักหน้ารัว “เอาเลย แม่เชียร์ คนนี้ผ่าน รับรองว่านิสัยดีเป็นเนื้อคู่มึงชัวร์”
“แม่!”
“เรียกเสียงดัง หิวนมรึไง”
ใช่ หิวนม แต่ไม่ใช่นมแม่นะ นมเธอคนนี้ต่างหาก
“ไอ้ลูกทะลึ่ง หื่น ลามก”
เสือสะดุ้ง แม่นี่สมกับเป็นแม่เขาเสียจริง รู้ใจไปหมดทุกเรื่อง
“ทำไมนังหนูหลับนานจังวะ”
“สลบแม่ ไม่ได้หลับ”
“นั่นแหละ สลบนานๆ ต้องพาไปส่งโรงพยาบาลไหมวะ”
“ฟื้นแล้วแม่ ฟื้นแล้ว” ชายหนุ่มดีใจเมื่อเห็นเปลือกตาบางใสขยับขยุกขยิก
สร้อยฟื้นนานแล้วตั้งแต่เสือเข้าห้องน้ำกระทั่งมารดาเขาเข้ามา แต่หญิงสาวอยากรู้ว่าสองแม่ลูกจะพูดอะไรกันบ้าง และไว้ใจได้แค่ไหนจึงแกล้งทำเป็นหลับต่อไป จากที่ได้ฟังมาทั้งหมดเธอคิดว่าเจ้าของบ้านนี้
มีอัธยาศัยดี อบอุ่น สองแม่ลูกพูดกันน่ารัก แม้ลูกชายจะห่ามหื่นและลามกมากแต่ทำตัวน่ารักกับคนเป็นแม่
“เป็นยังไงบ้างหนู เจ็บตรงไหนหรือเปล่า”
“เจ็บที่ท้องค่ะ”
“เธอโดนมันต่อยที่ท้องครับแม่”
“แม่ถามมึงรึ?”
“ฮ่าๆๆ ช่วยน้องตอบไงครับ ผมเป็นคนมีน้ำใจ” เสือยิ้มหวาน
‘ไอ้ชีกอ’ ยายซ้อนค้อนปะหลับปะเหลือก รู้ทันลูกชาย
“หนูชื่ออะไร เป็นลูกใคร บ้านอยู่ที่ไหน ยายไม่เคยเห็นหน้าหนูมาก่อน คงไม่ใช่คนบ้านนี้” โกหกกันซึ่งๆ หน้า
ยายซ้อนรู้จักหญิงสาวคนนี้ดี รู้ว่าพ่อแม่เป็นใครอยู่ที่ไหน แต่หญิงสาวไม่รู้จักแก เป็นเรื่องธรรมดาที่เด็กจะไม่รู้จักผู้ใหญ่ ยิ่งเป็นสร้อยที่เก็บตัวเลี้ยงลูกอยู่แต่ในบ้านยิ่งไม่ใช่เรื่องแปลก
“ชื่อสร้อยค่ะ บ้านหนูอยู่โคกกลอย พ่อชื่อมั่ง แม่ชื่อฝ้าย แม่ของสร้อยท่านเสียนานแล้วค่ะ พ่อมีเมียใหม่ชื่อกาบ”
ขณะที่พูดสร้อยจ้องหน้าชายหนุ่มนิ่ง เสือขยับตัวอึดอัด มองอะไรวะ
“อ๋อ ลูกไอ้งั่ง เอ๊ย! ไอ้มั่งนี่เอง” บ้านโคกกลอยอยู่ตำบลเดียวกับบ้านคลองคด ยายซ้อนพิจารณาหญิงสาวตรงหน้านิ่ง สร้อย...แม่หม้ายลูกติด มองไกลว่าสวย มองใกล้ยิ่งสวยซึ้งหวานคม
นายมั่งมีเมียสองคน เมียหลวงชื่อฝ้ายมีลูกด้วยกันหนึ่งคนชื่อสร้อยคือหญิงสาวคนนี้ เมียน้อยชื่อกาบมีลูกสาวด้วยกันหนึ่งคนเช่นกันชื่องามตา ฝ้ายเสียชีวิตไปตั้งแต่สร้อยอายุได้เพียงแปดขวบ นางกาบที่เป็นเมียน้อยจึงได้ขึ้นแท่นเป็นเมียหลวงมากระทั่งบัดนี้ ยายซ้อนรู้จักพ่อแม่และ
แม่เลี้ยงของสร้อยดี
สร้อยมีลูกชายหนึ่งคนส่วนผัวนั้นเป็นใครไม่มีชื่อปรากฏ ที่ยายซ้อนได้ยินข่าวมาคือหญิงสาวท้องไม่มีพ่อ นางกาบแม่เลี้ยงเป็นคนปล่อยข่าว นังแม่เลี้ยงมันร้ายน่าดูเพราะสร้อยที่แกรู้จักอยู่ห่างๆ นั้นเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อย ไม่หลุกหลิกอ้อร้อเหมือนงามตาผู้เป็นน้องสาว ยายซ้อนได้ยินเรื่องราวของครอบครัวนี้เป็นระยะ ไปวัดสิ...แล้วจะรู้หมดทุกเรื่อง
“ใช่แล้วค่ะ”
“แล้วทำไมถึงโดนฉุดได้ล่ะหนู”
“หนูออกมาซื้อกับข้าวค่ะ”
“ไอ้พวกคนงานต่างถิ่น นับวันก็ยิ่งมีเยอะและไว้ใจไม่ได้ ระวังตัวหน่อยนะหนู”
“ค่ะ”
“บ้านโคกกลอยอยู่ไม่ไกล หนูไม่ต้องรีบกลับก็ได้ กินข้าวกินปลาเสียก่อนนะลูกนะ แล้วค่อยให้พี่เขาไปส่ง”
“ไม่กลับได้หรือเปล่าคะ สร้อยอยากอยู่ที่นี่ค่ะ”
“อ้าว!” ยายซ้อนอุทานแปลกใจ
เสือก็แปลกใจแต่เขาไม่ถาม ปล่อยให้เป็นหน้าที่มารดาเพราะรู้ว่าท่านเก่ง อะไรที่อยากรู้ได้รู้หมด ว่าแต่เมื่อไหร่จะเลิกจ้องหน้ากัน คนหล่อก็เขินเป็นนะ
“ทำไมล่ะหนู มีเหตุผลอะไรหรือเปล่า ที่นี่ยินดีต้อนรับหนูนะ แต่หนูต้องบอกเหตุผลมาก่อน”
“สร้อยไม่ถูกกับน้ากาบค่ะ”
“อ๋อ แล้วลูกของหนูล่ะ”
สร้อยก้มหน้า “ตากับยายช่วยกันเลี้ยงสิคะ”
“ตากับยายจะเหมือนแม่ได้ยังไง แล้วจะทิ้งลูกเพราะไม่ชอบหน้าแม่เลี้ยงคือเหตุผลหรือ” เสืออดจะถามไม่ได้
“ที่สร้อยทนไม่ไหวเพราะโดนน้องชายน้ากาบลวนลามค่ะ และน้ากาบก็รู้เห็นเป็นใจด้วย” บางครั้งก็เพื่อนชายของน้องสาว
“แล้วทำไมไม่พาลูกหนีออกมาอยู่ข้างนอกล่ะ”
“คุณคิดว่าง่ายหรือคะ สร้อยพยายามหลายครั้งแล้วค่ะ แต่ไม่สำเร็จ โดนจับตัวกลับไปเสียทุกครั้ง จะหลบหนีไปอยู่ที่อื่นก็ไม่มีเงิน ไม่มีคนคุ้มกะลาหัว ญาติเพียงคนเดียวที่มีก็ติดต่อไม่ได้ ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำยังไงคะ”
โยนคำถามกลับมาซะงั้น เสือทำหน้าเหลอหลา ผู้เป็นมารดานั้นหัวเราะ
“ใช่ ถ้าเป็นมึง มึงจะทำยังไงวะไอ้บ่าว หึๆๆ”
“แม่ครับ” ไม่ต้องหัวเราะเยาะเขาต่อหน้าผู้หญิงก็ได้
“ตกลง ยายให้หนูอยู่ที่นี่ก็ได้ รับรองว่าพวกมันมาเอาตัวหนูกลับไปไม่ได้เด็ดขาด”
“แม่!” ทำไมแม่ใจง่ายจัง ทีเวลารับคนงานไม่เห็นจะง่ายอย่างนี้
“มีไร ตกใจ?” ยายซ้อนเลิกคิ้วถาม
“ก็...ไม่มีครับ ให้อยู่ก็ให้อยู่” เขาก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะขัดขวางแม่ ดีเหมือนกันมีของสวยงามไว้ให้ชื่นชม บ้านนี้คงมีสีสันขึ้นอีกเยอะ
“ขอบคุณมากค่ะ สร้อยขอทำงานตอบแทนพระคุณนะคะ อยากให้ทำอะไรก็บอกได้ค่ะ สร้อยทำได้ทุกอย่าง”
“ทำได้ทุกอย่างจริงเหรอ” ทำเสียงกรุ้มกริ่มไม่ต่างจากใบหน้า
ยายซ้อนทำเสียงกระแอมในลำคอ “ช่วยทำงานบ้านก็พอหนู งานอย่างอื่นเอาไว้ทีหลัง แต่ถ้ามีคนที่นี่เสนองานสบายๆ ให้ก็รีบรับเอาไว้นะ รับรองว่าเงินดีมั่นคงและปลอดภัยจากแม่เลี้ยงของหนูแน่นอน”
“ค่ะ” สร้อยประนมมือไหว้สวยงาม
“เดี๋ยวสิแม่ แล้วลูกเธอล่ะ จะปล่อยให้อยู่ที่นั่นเหรอครับ แล้วเธอน่ะ ไม่คิดถึงลูกรึไง”
“อืม นั่นสิ เอาไงดีหนู”
“สร้อยไม่กล้ากลับไปที่นั่นค่ะ กลับไปก็ออกมาไม่ได้”
ทิ้งลูกเพื่อหนีเอาตัวรอด เป็นแม่ประสาอะไร เสือรู้สึกตงิดใจและอึดอัดกับสายตาที่จ้องมองเขาไม่วางตา
- ผู้เขียน
