4…ไอ้เสือโรคจิต
สายมากแล้วที่เสือกลับมาถึงบ้านหลังจากที่หายหน้าไปหลายวัน ซึ่งเขาไม่เคยทำเช่นนี้มาก่อน ยายซ้อนยืนเท้าสะเอวรอลูกชายอยู่หน้าบ้าน
“มึงหายหัวไปไหนมาไอ้บ่าว”
“ตีหม้อไงครับแม่” ยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ย
“หม้อที่บ้านมันตีไม่ได้? มันเป็นยังไงวะ เสียบปลั๊กไม่เข้า หรือว่าหม้อที่บ้านมันไม่ร้อน สู้ข้างนอกไม่ได้”
เสือหัวเราะคิกกับคำเปรียบเปรยของมารดา อาการนั้นน่าหมั่นไส้ในสายตาผู้เป็นแม่ ยายซ้อนบิดหูลูกชายลากขึ้นบ้าน
“โอ๊ยแม่คับ เสือเจ็บ แม่ค้าบปล่อยผมก่อน” เสือร้องราวกับเป็นเด็กชายตัวเล็กๆ ก็ไม่ปาน
“อะไรกันคะยาย” สร้อยที่ถือกระจาดใส่ผลไม้เดินออกมาร้องถามด้วยความตกใจ
“สร้อยช่วยพี่เสือด้วยครับ” พอแม่ปล่อยหูเสือก็วิ่งไปหยุดอยู่หลังสร้อย ใช้หญิงสาวเป็นโล่กำบัง
“เกิดอะไรขึ้นคะ”
“หนูสร
