ตอนที่ 13 หนังสือหย่า
"ท่านแม่ทัพลองชิมน่องไก่ย่างน้ำผึ้งนี่ดูสิ ข้าเคี่ยวน้ำผึ้งเองกับมือ เยียนเอ๋อร์ของข้าชอบนักล่ะ" เถาฮวาดันถ้วยน่องไก่ย่างน้ำผึ้งไปทางด้านหน้าแม่ทัพหนุ่ม
"ขอบคุณขอรับฮูหยิน เยียนเอ๋อร์ชอบของหวาน ๆ มาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วล่ะขอรับ นี่ข้าก็นำถังหูลู่กับขนมน้ำตาลปั้นมาฝากด้วย และยังมีของฝากของฮูหยินใหญ่ด้วยนะขอรับ" แม่ทัพหนุ่มคีบน่องไก่ใส่ถ้วยข้าวตนเอง และยังไม่ลืมที่จะคีบน่องไก่อวบอ้วนใส่ถ้วยข้าวเสิ่นชิงเยียนอีกด้วย
"ขอบคุณเจ้าค่ะพี่เทียนอี้ ขนมน้ำตาลปั้นสวยงามถึงเพียงนี้ เยียนเอ๋อร์จะกล้ากินหรือเจ้าคะ"เสิ่นชิงเยียนยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงขนมที่พี่ชายตนเองนำมาฝาก นางชอบของหวานเป็นอย่างมาก ทว่าความสวยงามของน้ำตาลปั้นก็ทำเอาความอยากของนางลดน้อยลง มีแต่ความอยากจะเก็บเอาไว้มองดูเพื่อความสวยงามเท่านั้น
หานสวี่นั่งมองทั้งสามคนพูดคุยกันบนโต๊ะอาหารโดยที่หาได้มีผู้ใดสนใจเขาไม่ หานจี้
