ตอนที่ 17 ลาแล้วสกุลหาน
"ท่านแม่ ท่านอย่าคิดมากเลยนะเจ้าคะ เยียนเอ๋อร์เชื่อว่าท่านพี่หาได้ทำเรื่องที่น่าอัปยศเช่นที่ถูกกล่าวหาอย่างแน่นอนเจ้าค่ะ"
หลังจากที่ไปพบหานสวี่ที่ศาลต้าหลี่แล้ว ฮูหยินใหญ่เถาฮวาก็มีสีหน้าเคร่งเครียด เท่านั้นยังไม่พอ สวรรค์ยังกลั่นแกล้งผู้คน ทำให้ฮูหยินใหญ่ต้องพบเจอกับหญิงคนรักของบุตรชายอีกด้วย และนอกจากแม่นางไป่อ้ายเหม่ยผู้นั้นจะไม่ถามถึงบุตรชายนางแล้ว ไป่อ้ายเหม่ยยังแสดงความเย้ยหยันออกมาอย่างไม่ปิดบัง ไหนเลยคนเป็นมารดาจะทำใจไหว
"แม่ไม่เป็นอันใดเยียนเอ๋อร์ สกุลหานทำผิดต่อเจ้านัก แม่ไม่รู้จะหาสิ่งใดมาชดเชยต่อเจ้าได้"เถาฮวาหลุดออกจากภวังค์ นางหันศีรษะกลับมามองหน้าลูกสะใภ้คนโปรดอย่างอ่อนโยน มือเรียวที่มีร่องรอยของความเหี่ยวย่นตามกาลเวลายื่นออกไปสัมผัสที่ศีรษะมนอย่างแผ่วเบา
"เหตุใดท่านแม่จึงพูดเช่นนี้เล่าเจ้าคะ ชดเชยอันใดกันสกุลหานดีกับเยียนเอ๋อร์เสมือนที่เยียนเอ๋อร
