"อ๊ายม ยมกูเจ็บอยู่" ฉันรีบห้ามนิยมเมื่อมันเริ่มจะทนไม่ไหวนิยมขยับมาซบลงอกฉัน
"กูจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายมึงอีกแล้ว" ผมจะไม่ยอมให้มาทำร้ายผู้หญิงที่ผมรักอีกแล้วไม่ยอม ไม่ยอมเด็ดขาด
"พูดเหมือนมึงไปใครมาหรือว่าไอ้ยม มึงไปทำร้ายโยเกิร์ตมาเหรอ" ฉันถามนิยมแต่มันเงียบไม่ยอมพูดอะไร
"ไอ้ยม"
"มันทำร้ายมึง มันทำร้ายเมียกู" นิยมยังคงก้มหน้าเขากอดฉันแน่นน้ำเสียงที่เขาพูดเมื่อกี้มันเย็นยะเยือกจนฉันรู้สึกกลัวจึงยกมือขึ้นลูบศีรษะเขา
"ไม่เป็นอะไรแล้ว กูไม่เป็นอะไร" ผมเงยหน้าขึ้นแล้วยิ้มให้หวาน
"ดึกแล้วนะ นอนเถอะเดี๋ยวจะไม่สบาย" ฉันจับมือนิยมที่ลูบแก้มฉัน
"มึงก็เหมือนกัน นอนกับกูไหมบนเตียงนี้ถ้าไม่ได้กอดมึงกูนอนไม่ค่อยหลับ"
"กูก็นอนไม่หลับถ้าไม่กอดมึง" ผมรีบขึ้นไปนอนบนเตียงกับหวาน มันมีความสุขมากนะถึงเตียงจะเล็กแต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรกับเราสองคน เราสองคนแค่นอนให้ความอบอุ่นกันและกันแค่มีเธอผมก
