"จำเป็นต้องโอบขนาดนั้นไหมวะ!" เร็วกว่าความคิด ผมดันตัวลุกตวาดดังลั่น ก้าวขามุ่งหน้าเดินออกไปโดยที่มันก็รีบผละตัวออกจากตัวเฟรย่า ทำให้ผู้คนที่อยู่แถวนี้ต่างหันมามองที่ผมเป็นสายตาเดียวกัน
หมับ!
"จะทำอะไรติน" ผมหยุดชะงักเมื่อพี่สาววิ่งเข้ามาคว้าแขน ทำให้ผมหันไปมองหน้าพี่สาวนิ่งๆ อย่างไม่สบอารมณ์มากนัก
"ปล่อย" ผมกดเสียงต่ำ
"ตินจะทำอะไร พี่ทำงานอยู่นะ"
"ถ้าจะโอบขนาดนี้ ก็หานางแบบใหม่!" ผมสะบัดแขนออกจากเกาะกุมก้าวขาเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้าเฟรย่า ใช้สายตามองหน้าไอ้นายแบบด้วยท่าทางนิ่งๆ ซึ่งมันก็มองหน้าผมนิ่งๆ เช่นกัน
"นายทำอะไร คนมองหมดแล้ว" เฟรย่าเอ่ยขึ้นเสียงเบาทำให้ผมเบือนสายตาไปมองที่เธออย่างคาดโทษ
"แล้วไงวะ กลัวคนอื่นรู้เหรอว่าเป็นอะไรกับฉัน!" ผมกระแทกเสียงอย่างหงุดหงิด โดยที่ไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้น
มันไม่ทันแล้วไหม ผมว่าพวกทีมงานคงไม่โง่ดูไม่ออกหรอก ขนาดนี้แล้ว
"ติน" เธอเอ่ยเรียกช
