16 ยิ่งหวั่นไหว ยิ่งง่าย… (มีรูป)

1978 คำ

​ สองวันต่อมา… ครืดดด~ เสียงโทรศัพท์ในมือเล็กของใบข้าวดังขึ้น ทำให้สาวบริหารปีหนึ่งที่ยืนอยู่ด้านหน้าตึกคอนโดราคาแพงด้วยชุดนักศึกษารีบก้มลงมองยังข้อความใหม่ที่ถูกตอบกลับมา ใบข้าว : ข้าวถึงแล้วนะคะ ไคลน์ : ขึ้นมา เจ้าของใบหน้าเรียวใสชะงักเล็กน้อยกับความประหม่าที่ยังคงอยู่ แม้นี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอมาที่นี่ แต่ปกติแล้วไคลน์จะเป็นคนพาเธอขึ้นไป “ฟู่ว ก็พี่เขาอนุญาตแล้วนี่เนอะ” ปากเล็กพึมพำออกมากับตัวเอง ก่อนจะตัดสินใจค่อย ๆ สาวเท้าเดินเข้าไปภายในตึกคอนโดสุดหรูด้วยท่าทีมีความเก้กังอยู่พอสมควร จนพนักงานผู้จัดการสาวคนหนึ่งที่เห็นอดไม่ได้ที่จะเดินเข้ามาสอบถาม “สวัสดีค่ะ มาห้องอะไรคะ” “เอ่อ…คุณไคลน์น่ะค่ะ คือว่า…” ยังไม่ทันที่ใบข้าวจะพูดจบ “อ๋อ คุณใบข้าวใช่ไหมคะ” “ชะ…ใช่ค่ะ” “เชิญทางด้านนี้เลยค่ะ เดี๋ยวดิฉันพาไปนะคะ” ว่าแล้ว ผู้จัดการสาวก็พาร่างเล็กเดินไปยังลิฟต์ที่อยู่ไม่ไกลทันทีพร้อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม