Episode 10
1469 คำ
Episode 10
“เชิญ”
เมื่อมายด์พนักงานสาวได้รับอนุญาตในสิ่งที่เอ่ยขอจากชายหนุ่มที่ตัวเองแอบมองมานาน เพราะเขามาเที่ยวที่นี่บ่อย กับเพื่อนบ้าง คนเดียวบ้าง จนพนักงานสาวคิดอยากเข้ามามีบทบาทในสายตาเขามากขึ้น จนกระทั่งวันนี้มีโอกาส…
“ขอบคุณค่ะ” พนักงานสาวฉีกยิ้มสวย แววตาฉายแววเจ้าเล่ห์เพราะคิดไว้แล้วว่ายังไงคืนนี้แผนที่วางไว้ต้องสำเร็จเป็นแน่
มายด์เป็นพนักงานสาวในวัยยี่สิบเอ็ดปีที่เข้ามาทำงานที่นี่ได้แค่สามเดือนเท่านั้น หน้าตาสะสวยถือว่าใช้ได้ ทรวดทรงองค์เอวถือว่าถูกใจผู้ชายหลายคนเลยก็ว่าได้ ฐานะทางบ้านไม่ได้ร่ำรวยอะไรเลยต้องมาทำงานที่นี่
พนักงานสาวนั่งลงยังโซฟาตัวเดียวกันกับชายหนุ่ม อีกทั้งสายตาสวยหวานฉ่ำที่ถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางยังถือวิสาสะสำรวจมองร่างหนา ที่เธอมักหลงใหลในตัวเขาทุกอย่างแม้วันนี้เขาจะเลือกแต่งตัวสบาย ๆ แต่ก็ยังดูหล่อจนเธอใจเต้นตุบ ๆ และหวังเป็นอย่างมากว่าคืนนี้เราสองคนจะได้หลับนอนด้วยกันจนถึงสว่าง
หล่อขนาดนี้ รวยขนาดนี้ เป็นใครก็อยากจะครอบครองเขากันทั้งนั้น เธอรู้ว่าเขาเป็นคนที่ค่อนข้างเข้าถึงยาก แต่ถ้าเข้าถึงได้ชีวิตเธอก็จะสุขสบายไปทั้งชาติ เพราะกล้องที่พกมา กับห้องนอนที่เตรียมไว้ถูกมายด์เตรียมการไว้หมดแล้ว และแผนการนี้เธอเป็นคนดำเนินการเองทั้งหมดตั้งแต่ที่ร้านบอกว่าเขาจะมาที่นี่แล้ว
แต่คนอย่างเขาที่มักจะคลุกคลีอยู่กับผับบาร์บ่อย ๆ ใช่ว่าเขาจะดูไม่ออกว่าใครเข้ามาหวังเอาอะไร อย่างพนักงานสาวคนนี้ เขามองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าจงใจจะทำอะไร
“หึ ชื่อมายด์ใช่มั้ย เขยิบมานั่งใกล้ ๆ ฉัน” เมื่อคิดไม่ถึงว่าชายหนุ่มจะเป็นคนเอ่ยปากชวนเธอขนาดนี้ มีหรือที่ผู้หญิงที่พร้อมจะถวายตัวอย่างเธอจะไม่ทำตาม
มายด์ใช้จังหวะนี้ในการเอาหน้าอกตัวเองไปเบียดแนบกับแขนของชายหนุ่มอย่างยั่วยวนกัน สายตาหวานเยิ้มอย่างเชื้อเชิญให้เขาเล่นด้วยถูกส่งไปหาเขาที่กำลังสำรวจมองตั้งแต่ลำคอ หน้าอก และช่วงล่างที่เป็นกระโปรงสั้น ๆ จนเห็นขาขาว ก่อนจะช้อนตาขึ้นมองพลางใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มขมวดคิ้วอย่างน่าเสียดาย
เสียดายหน้าตา เสียดายความสวย สวยแต่ไม่มีสมอง
“คุณปาร์ค…ให้มายด์ดื่มเป็นเพื่อนคุณนะคะ” ก่อนจะหยิบแก้วตรงมุมถาดที่คาดว่าน่าจะวางแก้วที่ไม่ได้ใส่ยาแยกไว้
ฉลาด…น้อย
“หึ ได้สิ หมดแก้วฉันให้เธอหมื่นหนึ่ง”
พนักงานสาวตาเบิกโพลงกว้าง พลางคิดว่าเขาเข้าถึงง่ายกว่าที่คิด ก่อนจะตามด้วยยกเหล้าเข้าปากจนหมดแก้ว เพียงเท่านั้นก็ทำให้ชายหนุ่มยักยิ้มมุมปาก
“มายด์เก่งไหมคะ” พนักงานสาวชูแก้วที่ไม่หลงเหลือเลยสักหยดให้เขาดูยิ้ม ๆ โดยไม่รู้เลยว่าในแก้วที่เธอกินก็มียาเหมือนกัน เขาแอบใส่ยาลงในแก้วของเธอด้วย
กูบอกแล้วว่าคืนนี้สนุกแน่ เล่นกับใครไม่เล่น ถ้าเล่นแล้วกูเล่นจนยับ แต่เขาขอไม่ยุ่งนะ หน้าที่ตรงนั้นเขาเรียกอีกสี่ตัวที่เหลือมาที่นี่แล้ว
สุกี้ต้มยำหม้อรวม…หึ
“คุณปาร์คไม่ดื่มเหรอคะ” พนักงานสาวเห็นแก้วเหล้าที่อยู่ในมือไม่ยกขึ้นดื่มสักทีเลยเอ่ยปากถามออกไป
“ดื่มให้ฉันอีกสักแก้วสิ” ปาร์คพูดพลางยื่นแก้วไปตรงหน้า
“แก้วนี้ของคุณ เดี๋ยวมายด์ไปเอามาใหม่ได้ค่ะ” มายด์มีสีหน้าเหวอเล็กน้อยแต่ก็กลับมาปกติเหมือนอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ไม่ต้อง กินแก้วฉัน” ปาร์คเบรกไว้ทันเมื่อเห็นเธอกำลังจะลุกขึ้น
“แต่ว่า…”
“เร็วสิ เราจะได้มาสนุกกันสักที” ปาร์คพูดเร่งเร้าด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์
“ก็ได้ค่ะ แต่ถ้ามายด์เมา คุณขึ้นไปส่งมายด์ด้วยนะคะ”
“หึ ไม่ต้องห่วง ฉันจะไปส่งให้ถึงสวรรค์เลยล่ะ” ปาร์คพูดพลางไกล่เกลี่ยไปตามเนื้อผิวเพื่อช่วยปลุกอารมณ์จากยาตัวใหม่ที่เขาใช้กับเธอ
อีกสี่ตัวที่กำลังจะมา เอาเสร็จแล้วมาขอบคุณกูด้วยนะที่เตรียมอาหารมื้อค่ำให้เด็ดขนาดนี้ ขอโทษทีที่วันนี้ฉันดันให้เธอไปเป็นอาหารสัตว์ร้ายอย่างพวกมัน ไม่รู้จักไม่มีวันเข้าใจ ว่าปีศาจร้ายในร่างคนมันเป็นยังไง
คุณกับปริ๊นซ์ยังพอเนิบ ๆ เน้น ๆ เน้นที่ร่องปากเสียส่วนใหญ่ จนอ้วกก็มี แต่ธันว์กับเอฟ ไอ้สองตัวนี่คือเถื่อนจัด เซ็กซ์จัด โดนซอยยับแน่ สวย ๆ แบบนี้กูว่าไม่เหลือไปถึงพรุ่งนี้ด้วยซ้ำ
10 นาทีต่อมา
“คุณปาร์คขา…มายด์…มายด์รู้สึกแปลก ๆ” ไม่แปลกก็บ้า แก้วแรกกับยาของเธอ แก้วที่สองของเขากับยาตัวใหม่ชนิดแรง หยดเดียวถึงกลับไปไม่รอด จนเขาต้องอุ้มพนักงานสาวขึ้นไปบนห้อง ก็ห้องที่เธอเตรียมเอาไว้เพื่อจัดการเขานั่นแหละ แต่คืนนี้คนที่ต้องโดนจัดการกลับคือเธอเสียเอง
พนักงานที่นี่สามารถหลับนอนกับแขกได้ ไปต่อข้างนอกกับแขกได้ ถ้าเต็มใจก็จะได้ทิปจากลูกค้า บางคนกระเป๋าหนักจนราคาค่าตัวเกือบเท่าทั้งเดือนของเงินเดือนที่ให้ไปเลยก็ว่าได้
“ถอดเสื้อผ้าซะ” คำสั่งจากร่างสูงค่อนข้างเด็ดขาดให้เธอทำตามอย่างว่าง่าย จนเสื้อผ้าชุดเครื่องแบบพนักงานถูกถอดออกทั้งหมดและกองไว้กับพื้นห้องที่เย็นเฉียบจากเครื่องปรับอากาศที่ถูกเปิดไว้นานแล้ว
“วันนี้ฉันจะให้เธอเป็นนางเอกหนังโป๊จนสมใจเลย หึ ๆ”
“อะไรนะคะ คุณพูดอะไร”
“คิดว่าฉันโง่มากเหรอ ถึงมองเกมเธอไม่ออก” ปาร์คพูด แล้วปรายตามองไปยังจุดสีแดงเล็กๆที่กำลังกะพริบตรงกระถางต้นไม้
“คุณพูดอะ…” (ไร) อยู่ในลำคอ เพราะเสียงที่ต้องขาดหายไปเนื่องจากประตูห้องที่ถูกดันเข้ามา พร้อมกับผู้ชายทั้งสี่คน
“ไง นี่เหรอวะของเล่นของพวกกูคืนนี้” เอฟมองพนักงานสาวตัวเปล่าเปลือยที่นั่งอยู่ปลายเตียงอย่างพิจารณากับสายตาที่โคตรจะหื่นกระหายใส่กัน มายด์จำได้ทันทีว่าคนนี้สินะที่ทำให้เพื่อนของเธอต้องลาออกเพราะโดนเขารุนแรงจนไม่อยากทำงานที่นี่ต่อ
“ไม่เลวนี่หว่า นมใหญ่เข้าทางกูพอดี” ต่อมาคนนี้คือคุณธันว์ เดินมาถึงก็จับแขนเรียวของมายด์ที่ไขว้กันเพื่อปกปิดหน้าอกออกจนก้อนนิ่มปะทะต่อสายตาที่เหลือเต็ม ๆ
“หึ ของดีขนาดนี้ทำไมมึงไม่เอา เรียกพวกกูมาทำไม” คุณพูด รายนี้เงียบ ๆ แต่จิตใจโหดเถื่อนยิ่งกว่าที่เหลือ
“จะไม่ลงหม้อกับพวกกูจริง? ขาวใช่เล่นนะ ไหน ๆ ยัยเด็กนี่ก็มองมึงมานาน” สิ้นเสียงปริ๊น ปาร์คปรายตามองพนักงานสาวพร้อมกระตุกยิ้มก่อนจะเอ่ยปากตอบกลับเพื่อนไป
“ใครจะเอาทุกคนที่มองเหมือนพวกมึง กูกลับละ”
“แต่ก็ไม่แน่ เพราะเด็กมึงก็อยู่ที่นี่” อะไรนะ!
ปาร์คตวัดสายตาหันมองพร้อมคิ้วที่กระตุกพันกันจนยุ่ง ก่อนจะปรายตามองไอ้เอฟที่ตอนนี้มันดันมายด์ให้นอนราบแล้วตามประกบไม่สนใจอะไรไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตามด้วยที่เหลือที่พากันถอดเสื้อผ้ากันออกทีละชิ้นและไปร่วมวงด้วย จัดกันไปคนละมุม ผลัดกันตอกคนละท่า ถอดออกแล้วสอดใส่เน้น ๆ จนมายด์ร้องดัง แต่เขาก็ไม่ได้อยู่ดูแล้ว เพราะประโยคเมื่อกี้ของเพื่อนที่พูดย้ำให้ได้ยินชัด ๆ ว่าใครอยู่ที่นี่ ข้างล่าง โต๊ะเจ็ด!
อืม!
ไม่ตอบไลน์ ไม่รับสาย แต่ดันมาเที่ยวในที่แบบนี้ โต๊ะเจ็ดใช่ไหม เดี๋ยวกูจะเจ็ดยับให้ร้องไม่ออกเลย
- ผู้เขียน
