ซุปตาร์คลั่งรัก

ตามติด

เอิงเอยค่อยๆ หยัดกายลุกขึ้น สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ปาดน้ำตาออกจากพวงแก้มนวล “ช่างมันเอิงเอย เธออย่าอ่อนแอนะ เขาเป็นดารา ไม่มีเวลามากพอมาทำแบบนี้กับเธอบ่อยๆ หรอก” เมื่อปลอบใจตัวเองเสร็จสิ้น เอิงเอยตัดสินใจเดินเข้าไปภายในผับเพื่อกลับไปรวมกันกับเกรย์ และกะเพรา

“ทำไมไปนานจัง ยัยเพราเมาอ้วกสองรอบแล้วเนี่ย” เกรย์แอบบ่นเบาๆ ก่อนจะวางกะเพราลงบนโซฟาที่นั่งวีไอพีที่เข้ามานั่งกันตอนแรก

“เออ เอยท้องเสียน่ะ ให้เพราพักแป๊ปนึงก่อนดีไหม แล้วเดี๋ยวแยกย้ายกันกลับ” เกรย์พยักหน้ารับแล้วหันกลับไปมองกะเพรา เฮ้อ รู้ว่ากินไม่ได้แล้วยังจะตะบี้ตะบันกินเพื่ออะไร

เวลาผ่านไปสักพัก กระเพราเริ่มดีขึ้นเมื่อเอิงเอยใช้ผ้าเย็นที่เดินออกไปซื้อที่ร้านสะดวกซื้อเมื่อสักครู่มาเช็ดใบหน้าจิ้มลิ้มของเพื่อนสาว

“ดีขึ้นไหมแก” กะเพราพยักหน้ารับ หยัดกายลุกขึ้นยืนตรงหันมามองหน้าเกรย์กับเอิงเอย

“ฉันจะกลับแล้ว อยากนอน” ทุกคนเดินออกมาจากผับในช่วงเวลาที่ผับใกล้ปิดพอดี ต่างแยกย้ายกันกลับ

เอิงเอยขับรถหาข้าวกินเธอรู้สึกอยากกินอะไรร้อนๆ จนเจอกับร้านข้าวต้มใกล้ๆ คอนโด เธอเดินไปยังร้านข้าวต้มแล้วหย่อนสะโพกลงที่เก้าอี้ ด้วยท่าทางดูเซ็กซี่เป็นธรรมชาติทำให้หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ ต่างจ้องมองเธอเป็นตาเดียว

“ป้าคะ หนูเอาข้าวต้มกุ้ง 1 ชาม ทานที่นี่ค่ะ” ขณะที่นั่งรออาหารมาเสิร์ฟเอิงเอยหยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาเพื่อเลื่อนดูอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนเจอเข้ากับข่าวของกาวิน

‘ไม่รู้จะจิ้นขึ้นไหม เมื่อซุปตาร์คนดัง กาวิน เทคิวนักแสดงสาว เยลลี่ เหตุไม่พอใจที่นางแบบสาวมาถึงกองถ่ายสายเพียงสามนาที!!’

“หึ เห็นไหม ฉันคิดไว้แล้วว่าตานี่ต้องเผด็จการ แต่อย่างน้อยนายนั่นก็น่าจะวุ่นวายเรื่องข่าวจนลืมเรื่องฉัน หวังว่าจะไม่ต้องพบเจอกันอีกนะ เพี้ยงงงง!!!” เอิงเอยยกมืิอขึ้นประนมขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิ์หวังว่าชาตินี้คงไม่ต้องเจอกันอีกนะ

“แช่งฉันอยู่เหรอ” ขุ่นพระ!! อิ อิตาบ้ากาวินมาที่นี่ได้ไงเนี่ย ปั๊ดโถ่ ตกใจจนเกือบตกเก้าอี้

“นะ นายมาทำไม!!” กาวินยกมือขึ้นปิดปากสาวน้อยตรงหน้าโดยเร็ว พลางยกนิ้วชี้ขึ้นจรดริมฝีปากของตัวเองเป็นการบอกให้เธอเงียบๆ อย่าเสียงดัง เขาใส่เพียงหมวกแก๊ป และหน้ากากอนามัย เพื่อปกปิดใบหน้าเพียงเท่านั้น

กาวินขยับเก้าอี้เข้าไปนั่งข้างๆ เอิงเอยอย่างถือวิสาสะเอี้ยวใบหน้าคมคายเข้าใกล้สาวน้อย กระซิบข้างใบหูเล็กๆ อย่างออดอ้อน “สั่งแบบเธอให้ฉันหน่อยซิ ฉันหิวมาก”

“ทำไมไม่สั่งเองล่ะ” เอิงเอยหันไปกระซิบกลับแผ่วเบาทำให้ปลายจมูกเล็กสัมผัสกับจมูกโด่งคมภายในหน้ากากอนามัยโดยไม่ได้ตั้งใจ ใบหน้าสวยหวานแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงลูกตำลึงออกมาอัตโนมัติ โดยไม่รู้ตัวเลยว่าการกระทำของเธอที่แสดงออกอย่างเป็นธรรมชาติ กำลังทำให้หัวใจแกร่งของใครบางคนหวั่นไหว

“เออ ป้าคะ เอาเหมือนเมื่อกี้เพิ่มอีกหนึ่งชาม” เอิงเอยลุกขึ้นไปสั่งข้าวต้มกุ้งเพิ่มอีกหนึ่งชามโดยที่ปล่อยให้กาวินนั่งคอยอยู่ที่โต๊ะคนเดียว กาวินมองตามเอิงเอยอย่างไม่คลาดสายตาจนเกิดอาการหงุดหงิด รู้สึกขัดใจกับการแต่งตัวของสาวน้อยตรงหน้า

เมื่อสั่งข้าวเสร็จเอิงเอยเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับกาวินโดยไม่มองหน้า ก่อนที่กาวินจะพูดอะไรบางอย่างทำให้เธอต้องเดินกลับไปนั่งข้างๆ เขาโดยไม่เต็มใจ

“ได้ยินข่าวมาว่า พ่อเธอเป็นนักธุระกิจ ไม่รู้ว่าอยากจะเห็นรูปลูกสาวจูบกับผู้ชายคนอื่นหรือเปล่าเนอะ” ร้ายกาจ ตานี่ไม่ควรเป็นพระเอก ควรเป็นตัวร้ายมากกว่า

เอิงเอยเดินอ้อมไปฝั่งเดียวกับกาวิน ยังไม่ทันหย่อนสะโพกลงบนเก้าอี้ก็ถูกกาวินยกตัวให้ไปนั่งทาบทับหน้าตักแกร่งอย่างเอาแต่ใจ

“อย่าดิ้น!!” แม้เสียงพูดจะเบาแต่แฝงด้วยความดุดัน ใบหน้าคมคายของซุปตาร์หนุ่มซุกลงบริเวณหัวไหล่มนของสาวน้อย เหมือนกับว่าเขากำลังเสพติดกลิ่นของเธอไปแล้ว

“นายมาที่นี่ได้ไง” เมื่อกาวินยังคงตั้งหน้าตั้งคลอเคลียหัวไหล่มนจนขนลุก เอิงเอยจึงจำต้องเริ่มต้นบทสนทนาเพื่อให้เขาหยุดการกระทำหน้าอายในที่สาธารณะ

“ตามเธอมา” ไอ้บ้า ไอ้น่ามึน ไอ้คนใจร้าย เป็นซุปตาร์ นี่ว่างงานขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย เธอได้แต่คิดเท่านั้นไม่ได้พูดอะไรออกไป

“ด่าดังๆ ไม่ได้ยิน”

ระ รู้ๆ ได้ไงบ้าบอจริง เอิงเอยเพียงแค่ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์อยู่บนหน้าตักโดยมีท่อนแขนแกร่งของคนข้างหลังรัดรอบเอวไว้อย่างแน่นหนา ราวกับกลัวว่าเธอจะหนีหาย

“สวัสดีค่ะ ใช่พี่กาวินหรือเปล่าค่ะ คือหน้าคุ้นมากเลย” ด้วยความสูง 185 ทำให้ดูโดดเด่นกว่าใครเขาบวกกับการกระทำโจ่งครึ่มกับสาวน้อยหน้าตาน่ารักน่าจะสูงราวๆ 167 ยิ่งทำให้ทั้งคู่กลายเป็นที่จับตามอง

กาวินเพียงแค่ยกมือขึ้นส่ายไปมา เป็นการบอกว่าเขาไม่ใช่คนที่หญิงสาวกลุ่มนั้นถามถึง ก้มหน้าก้มตาเป็นการปฎิเสธกลายๆ เอิงเอยก็ไม่อยากเป็นข่าว ยิ่งแดดดี้ของเธอเรียกว่ารู้จักคนแทบทั่วโลกเลยก็ว่าได้

“ไม่ใช่หรอกค่ะ นี่ ฟะ แฟนฉันเอง ที่รักบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าแต่งตัวเลียนแบบพี่กาวินเขาแบบนั้น ดูซิคนเข้าใจผิดหมดเลย” มือเล็กยกขึ้นลูบศรีษะคนตัวโต ทำให้กาวินชะงักไปกับการกระทำของเธอ เขาไม่ชอบให้ใครเล่นศรีษะอย่างถือวิสาสะแม้แต่น้องสาวแท้ๆ ยังไม่กล้าเลย

“อ่อ งั้นต้องขอโทษด้วยนะคะ พอดีพี่เขาคล้ายพี่กาวินที่เป็นซุปตาร์มากเลย”

“ไม่เป็นไรคะ ฉันชินแล้วใครๆ ก็พูดแบบนี้ ยังไงฉันกับแฟนขอทานข้าวก่อนนะคะ ข้าวมาเสิร์ฟพอดีเลย” เอิงเอยยิ้มอย่างเป็นมิตรไปให้หญิงสาวกลุ่มนั้น เมื่อเห็นหญิงสาวกลุ่มนั้นถอยหลังไปแล้วจึงหันหน้ากลับมา

“นายกลับไปเถอะ ฉันไม่อยากวุ่นวาย อยากอยู่แบบสบายๆ อะเข้าใจป่ะ”

ฟึ้บ!!

กาวินดึงรั้งคนตัวเล็กให้ลงมานั่งทับหน้าตักแกร่งอีกครั้ง เขาใช้สันจมูกโด่งคมคลอเคลียลำคอระหงจนทำให้ไรขนอ่อนของสาวน้อยลุกชูชันอย่างประหลาด

“กลับก็ได้ แต่ต้องกลับด้วยกัน”