ซุปตาร์คลั่งรัก

แค่น้องสาว

“นี่พี่วิน เอิงเอยเท่มากเลยอะ เป็นนักออกแบบตั้งแต่อายุยังน้อย แถมตอนนี้ก็มีรายได้จากการออกแบบ แบบไม่ต้องพึ่งพ่อแม่เลยนะ” ผมนั่งฟังน้องสาวพูดถึงเอิงเอยเพื่อนของเธอมาตลอดการเดินทาง

กระเพราพูดเก่งเป็นพิเศษแถมดูชื่นชอบเอิงเอยคนนี้เป็นอย่างมากเลยนะ แน่ละ ก็น่ารักขนาดนั้นเป็นใครก็ต้องชอบทั้งนั้น แต่ผมขอบายนะ เพื่อนน้องสาวผมไม่อยากยุ่งหรอก

“เพรารู้มาว่า เธอเป็นลูกสาวของนักธุรกิจระดับโลกสองคน รู้สึกจะชื่อคุณบาสเตียน กับคุณเค้ก คือรวยเวอร์ แต่เอิงเอยก็ไม่ขอเงินพ่อแม่มานะ เธอสอบชิงทุนมาได้ เก่งใช่ไหมล่ะเพื่อนเพราคนนี้”

เอิงเอยคงเป็นเพื่อนคนแรกของกระเพราที่เธอพูดถึงไม่หยุดหยอนขนาดนี้ พูดซะตอนนี้ผมแทบจะท่องประวัติของเอิงเอยได้แล้วนะเนี่ย แต่ก็ดีเพราะผมก็ฟังได้ทั้งวันไม่เบื่อ

“เธอก็หัดทำให้ได้อย่างเขามั่ง ไม่ใช่วันๆ โพสแต่รูปลงโซเชี่ยล รีวิวสินค้าเรื่อยเปื่อย”

“แหม่พี่วิน ก็เพราถนัดด้านนี้ แต่ที่เลือกเรียนคณะนี้เพราะเพราอยากช่วยงานพี่วินในอนาคต” กาวินยกมือหนาขึ้นวางทับบนศรีษะเล็กของน้องสาวอย่างเอ็นดูพร้อมกับโปรยยิ้มอ่อนโยนออกมา ยิ้มแบบนี้ถ้าไม่ใช่น้องสาวกับเรื่องงานก็ไม่มีใครได้เห็นหรอก

“พี่จะไปกองถ่าย มีถ่ายหนังเธอจะไปกับพี่ไหม หรือจะให้พี่ไปส่งที่คอนโดก่อน”

“อยู่คอนโดก็เบื่อๆ ช่วงนี้เอิงเอยต้องเร่งส่งงานลูกค้าด้วยคงไม่ว่างเมาส์กับเพรา งั้นเพราขอไปดูพี่วินทำงานได้ไหมอ่า” เธอส่งสายตาออดอ้อนพี่ชายสุดที่รัก แต่สายตานั้นไม่ได้ทำอะไรกาวินได้นอกจากคำพูดของเธอที่พูดถึงเอิงเอย

“เธอพูดอย่างกับเพื่อนเธออยู่ใกล้ๆ อย่างนั้นแหละ” กาวินลองพูดหยังเชิง เพราะคำพูดของกระเพรามันคล้ายกับว่าเอิงเอยอยู่ไม่ไกลมากนัก

“อืม เอิงเอยอยู่คอนโดเดียวกันกับเราอะพี่วิน และแบบมันยิ่งบังเอิญกว่านั้นตรงที่ห้องฝั่งตรงข้ามเราอ่ะ แดดดี้ของเอิงเอยซื้อไว้ให้ มันบังเอิญมาเลยเนอะ”

น้ำเสียงใสซื่อบริสุทธิ์ของกระเพราเปล่งออกมาอย่างไร้เดียงสาโดยไม่รู้ว่านั่นเป็นการชี้โพรงให้กระรอก

“เหรอ” น้ำเสียงราบเรียบของกาวินไม่ได้ทำให้กระเพรานึกสงสัยอะไรขึ้นมาบ้างเลย กาวินยกยิ้มร้ายมุมปากขณะที่ดวงหน้ายังคงตั้งตรงมองท้องถนนตรงหน้าอย่างไม่มีพิรุจน์

เมื่อรู้ว่าเอิงเอยอยู่ใกล้แค่ปลายจมูกจิตใจที่เคยกระวนกระวายก็รู้สึกชื้นขึ้นมา

@กองถ่าย

“คุณกาวิน เดี๋ยวเชิญแต่งตัวได้เลยนะคะ น้องกระเพรามาเฝ้าพี่ชายเหรอคะ เชิญนั่งก่อนนะ ทำตัวตามสบายค่ะ” หนึ่งในทีมงานเดินเข้ามาทักทายทั้งคู่ตามปกติ

โดยปกติแล้วหากไม่มีอะไร กาวินจะพากระเพรามากองถ่ายด้วยบ่อยๆ และหากไม่มีเหตุจำเป็นอะไรกาวินจะไม่เคยนอนที่กองถ่ายเลยสักครั้ง เพราะเป็นห่วงน้องสาวเขาจึงเลือกเดินทางไกลไปกลับ ดีกว่าปล่อยให้น้องต้องอยู่คนเดียว

[ถาปัตย์ ขั้นเทพ]

มาร์ติน : ทำอะไรกันอยู่ทุกคน

มาร์แชล : นั่งอยู่ข้างมึงนี่ไง

มาร์ติน : กูหมายถึงคนอื่นแมะ

เกรย์ : เล่นกีต้าร์อยู่

กระเพรา : เกรย์เล่นกีตาร์เป็นด้วยหรอ

เกรย์ : ก็ เล่นได้นิดหน่อย

กระเพรา : ไว้มาเล่นให้เราฟังบ้างซิ

เกรย์ : ถ้าว่างนะ

มาร์แชล : เอิงเอยไปไหนอะ

มาร์ติน : นั่นดิ

เอิงเอย : ออกแบบอยู่อ่ะ เร่งส่งงานให้ลูกค้า

หลังจากที่ไลน์คุยกับเพื่อนๆ ในกลุ่ม กระเพราก็กดเลื่อนดูรูปภาพในสมาร์ทโฟนเครื่องหรูไปมาจนมาหยุดอยู่ที่รูปภาพของเกรย์กับเอิงเอยที่เธอแอบถ่ายไว้ตอนเล่นกิจกรรม

กระเพราซูมดูรูปนั่นอย่างพินิจพิจารณาก่อนที่จะปิดหน้าจอมือถือลง “ทำไมหัวใจเต้นแรงกับเกรย์นะ” มือเล็กยกขึ้นกอบกุมหัวใจข้างซ้าย เธอไม่อยากเชื่อว่าเธอจะมีความรู้สึกดีๆ ให้กับเกรย์ หรือบางทีอาจจะไม่ใช่ เธออาจจะแค่วูบไหวเพราะไม่เคยใกล้ชิดผู้ชายมาก่อน

“ทำอะไรอยู่ เบื่อแล้วเหรอ พี่ถ่ายอีกแค่สองฉากก็เสร็จแล้วรอแป๊ปหนึ่งนะ” กาวินเดินเข้ามาดูน้องสาวหลังจากปล่อยให้เธออยู่คนเดียวราวสี่ชั่วโมง

“เย้ๆ พี่วินไปกินติมกันไหม” ด้วยความที่อยู่ด้วยกันสองคนพี่น้องมาตั้งแต่เด็กทำให้กาวิน และกระเพราสนิทกันมาก กาวินดูแลกระเพรามาเป็นอย่างดี เขาเป็นทั้งพี่ และผู้ปกครองของเธอได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง

“ถ้าพี่วินเหนื่อยเราแวะซื้อแล้วกลับไปกินที่คอนโดก็ได้”

“พรุ่งนี้ได้ไหม วันนี้พี่เหนื่อย”

“อ้าวหรอ ก็ได้ค่ะ เพราว่าจะซื้อฝากเอิงเอยด้วย เอิงเอยชอบกินไอติม เห็นว่าช่วงนี้เร่งปั่นงานให้ลูกค้า ไม่รู้ได้กินอะไรบ้างหรือยัง แต่ค่อยซื้อวันอื่นก็ได้ค่ะ”

“ถ้าเจอพี่จะจอดให้ละกัน เร็วๆ หน่อยละ พี่เหนื่อย”

“เย้ พี่วินใจดีที่สุด”

@คอนโดหรูใจกลางเมือง

“พี่วินไปพักเถอะ เดี๋ยวเพราเอาไอติมไปให้เอิงเอยก่อน” กาวินเพียงแค่พยักหน้ารับไม่ได้ว่าอะไร แอบสร้างความประหลาดใจให้กับกระเพราไม่น้อย เมื่อก่อนเคยมีเพื่อนเธอคนหนึ่ง ที่เธอก็สปอยเพื่อนแบบนี้ แต่กาวินกลับไม่ชอบ เขาให้เหตุผลว่าเพื่อนเธอพยายามเข้าหาเขามากจนเกินไป

แต่เอิงเอยไม่แม้แต่จะสนใจพี่ชายเขาด้วยซ้ำอีกทั้งยังไม่เคยรู้ว่ากาวินเป็นพี่ชายของกระเพราอีกต่างหาก กระเพราเคยลองเชิงด้วยการเอารูปกาวินให้เอิงเอยดู แต่เอิงเอยกลับมีท่าทีไม่สนใจ เธอสนใจสิ่งปลูกสร้างงานออกแบบมากกว่าดาราฮอลลีวูดเสียอีก

“ทำไมพี่วินดูแปลกๆ”

“แปลกยังไง อย่าให้เพื่อนเธอมาวุ่นวายกับพี่ก็แล้วกัน ไม่งั้นพี่ไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้นนะ” กาวิน ยังไงก็ยังคงเป็นกาวินเช่นเดิม กระเพราคิดว่ากาวินแอบสนใจเพื่อนเธอเสียอีก

“เพรารับรองได้ว่าเพื่อนเพราคนนี้ไม่หลงความหล่อของพี่วินหรอก เพราคอนเฟิร์ม”

“หึ อะไรทำให้เธอมั่นใจขนาดนั้น”

“เพราเคยลองเชิงมาแล้ว ไม่ใช่แค่พี่วินนะ ไม่ว่าจะดาราคนไหน เอิงเอยก็ไม่เห็นสนใจสักคน แต่ลองถามเรื่องสิ่งปลูกสร้าง สถาปัตยกรรม ซิ เอิงเอยสามารถอยู่กับมันได้เป็นวันๆ เลยนะ”

“ขอให้มันจริงอย่างที่เธอว่าละกัน เพื่อนเธอกี่คนๆ แรกๆ ก็มาแนวนี้ทั้งนั้น สุดท้ายก็หวังใช้เธอเป็นสะพานมาหาพี่จนได้”

“แต่คนนี้เพราคอนเฟิร์มจริงๆ นะ ว่าแต่พี่วินแหละอย่ามาหลงเสน่ห์เพื่อนเพราละกัน เพราไม่อยากเห็นซุปตาร์ คลั่งรัก นะคะ”

“หึ มันไม่มีวันนั้นหรอก” กาวินเค้นเสียหัวเราะออกมาจากลำคออย่างเย้ยหยัน เขาไม่มีวันรักใครได้หรอก และไม่เคยคิดที่จะรักใครด้วย อารมย์ที่มีต่อเอิงเอยคงเป็นเพียงแค่ความเอ็นดูที่มีให้อย่างน้องสาวเท่านั้น