ท่านแม่ทัพโจวเข้าร่วมประชุมในวังหลวง และสวมใส่ป้ายหยกบัญชาการสีแดงเลือดให้ผู้คนทั้งราชสำนักนั้นได้ยลโฉมเป็นคราแรก เหล่าขุนนางที่มิเคยเห็นดวงตรานั้นต่างขยับมาดูชมกันอย่างสนใจนัก ยกเว้นลั่วชินหวางที่กายสั่นระริก รู้สึกเสียหน้าเสียเวลาอยู่มิน้อย
ด้วยลั่วชินหวางนั้นมิคิดว่าแม่ทัพโจวผู้นี้จะนำของล้ำค่าเช่นนี้มาโอ้อวดคนมากมายในราชสำนักอย่างง่ายดายจนเกินไป เหล่าขุนนางต่างชื่นชมคนและหยกสีแดงเลือดกันมิขาดปาก ทั้งยังชื่นชมผลงานในชายแดนของแม่ทัพโจวเป็นอันมาก แม่แต่ฝ่าบาทเองก็มิห้ามปรามอันใด ทรงพระราชทานรางวัลใหญ่และเสด็จลงมากอดรัดแม่ทัพโจวเอ่ยคำขอบคุณออกไป
“ขอบคุณท่านมากแม่ทัพโจว หลายปีมานี้ หากมิได้ท่านนั้นเสียสละตรึงชายแดนเอาไว้ พวกเรานั้นคงลำบากกันมากนัก ”
“ฝ่าบาท กระหม่อมนั้นมิใช่ผู้เสียสละที่แท้จริง เหล่าทหารกองหน้าต่างหากที่เสียสละชีวิตออกไปนำทัพของกระหม่อมจนบาดเจ็บล้มตายไปทั้งนั้น ขอให้ฝ่า
