รถม้าเคลื่อนไปจนถึงตลาดหลานเย่วที่มีชุมนุมคนจรอยู่มากมาย แม่ทัพโจวขยับลงมาจากรถม้าและอุ้มคนตัวบางลงมาด้วย ยามที่รถม้าของโหลวอี้ชิงจอดสนิทลง นางก็มีอาเหมียวประคองนางลงมาอย่างช้าๆ นางทำท่าคล้ายจะเป็นลม แม่ทัพโจวจึงเอ่ยบอกอาเหมียวขึ้นมา
“วันนี้อากาศร้อน ดูแลนายของเจ้าให้ดี อาจูเจ้าก็ด้วย ดูแลเสี่ยวฝุเหรินของเจ้าไว้ให้ดี “
”เจ้าค่ะ ท่านแม่ทัพ “
อาจูค้อมกายเบาๆ แต่ทว่าท่านแม่ทัพโจวก็ประคองร่างบางที่ขาจะพับลงไปในผืนดินแล้ว เพราะถูกเคี่ยวกรำมาทั้งราตรีนั่นล่ะ โหลวอี้ชิงจ้องมองไปอย่างอาวรณ์ เดิมทีนางคิดว่าโจวอิ่นเซิงจะเข้ามาปลุกปลอบนางเฉกเช่นในวันก่อน มิคาดว่าในวันนี้โจวอิ่นเซิงกลับจะมิใส่ใจนางอีกเสียแล้ว ช่างน่าน้อยใจยิ่ง
”ฝุเหรินเจ้าป่วยไข้แล้วหรือไม่ อากาศก็ร้อนนัก เจ้าเป็นเช่นใดบ้าง“
ม่านหรงหมั่นไส้คนขึ้นมา จึงใช้เท้าเหยียบขาคนลงไป แต่รองเท้าผ้าของนางหรือจะเหยียบลงไปในรองเท้าเหล็กของนักร
