“ไอ้เบน เมื่อไหร่เราจะเย่อยัยซินได้วะ?” คังบอมที่นั่งเกากีตาร์รอเวลา Family Time อยู่ตรงโซนรับแขกถามพี่ชาย
“ก็รอซินโอเคว่าจะคบกับพวกเราก่อนไง อ้อ! แล้วก็รอน้องอายุครบ 20 ด้วย” เบนบอกน้องชายแล้วพิมพ์อีเมลส่งให้พวกผู้บริหารเขาจ้างมาบริหารงานที่บริษัทพ่อชลรับทราบถึงแผนการเข้าไปดูงานบริษัทของเขา
“ยัยซินขอเวลาคิดตั้งสามอาทิตย์... แต่อาทิตย์หน้าก็วันเกิดยัยซินแล้ว สรุปเราจะได้เย่อน้องตอนน้องตัดสินใจคบเราหรือเราจะได้เย่อน้องตอนน้องอายุครบ 20 วะมึง?” คังบอมขมวดคิ้วแล้วถามพี่ชายต่อ
“ไอ้บอม... มึงนี่โง่จริง พวกเราก็แค่ทำให้น้องรับพวกเราเป็นผัวก่อนวันเกิดน้องสิวะ แค่ดูที่ซินแสดงออกต่อหน้าเคทวันนี้ก็เดาได้แล้วว่าน้องหึงนิด ๆ แบบนี้ไม่นานน้องก็ใจอ่อนให้พวกเราชัวร์” เบนคลี่ยิ้มร้ายออกมาแล้วบอกน้องชายด้วยความมั่นใจ
“แล้วกูเอาน้องไปนอนด้วยในห้องเหมือนวันแรกไม่ได้เหรอวะ?” คังบอมถามพี่ต่อ
“ไม่ได้! มึงแ
