เป็นอันว่านางอรษาต้องเป็นคนขับรถ ไปส่งดาลินถึงสถานีขนส่งผู้โดยสาร ระหว่างทางทั้งคู่ก็นั่งเงียบด้วยกันทั้งสองฝ่าย นางอรษารับรู้ได้ว่าดาลินนั้นรู้สึกอึดอัดใจอยู่ไม่น้อยที่ต้องนั่งรถของตนมา แต่จะให้ปล่อยไปตามลำพังก็ดูจะแล้งน้ำใจจนเกินไป อย่างน้อยผู้หญิงคนนี้ก็คือคนที่ลูกชายของตน ให้ความสำคัญอยู่ไม่น้อย ไม่อย่างนั้นพิธานคงไม่คบหากันมาได้นานถึงสามปี
กลับมาถึงบ้านนางอรษาก็เล่าทุกอย่าง ให้ลูกชายคนโตฟังอย่างละเอียด พิชานฟังแล้วก็บังเกิดความงุนงงขึ้นมา เพราะมารดาของเขาบอกไว้ก่อนออกจากบ้าน ว่าจะไปจัดการผู้หญิงคนนั้นให้ออกจากชีวิตของน้องชายไป
"แม่บอกว่าขับรถไปส่งผู้หญิงของไอ้พีทถึงท่ารถ" เขาถามย้ำเมื่อมารดาเล่ามาถึงช่วงนี้
"ก็ใช่น่ะสิ แท็กซี่หายาก แม่ก็เลยอาสาขับไปส่งเองล่ะ"
"เอ อะไรน้าทำให้แม่ของเพชรทำแบบนี้ได้ เพชรว่ามันผิดปกติอย่างรุนแรงเลยนะแม่" พิชานเอียงหน้ามองมารดาอย่างสงสัย นางอรษาถึงกับม
