“กลับบ้านไปรอใช้เงินกันลูกมิ้งค์”
สองคนพ่อลูกที่ซุ่มอยู่ในเงามืดค่อยๆเปิดเผยตัวออกมาเมื่อรถคันหรูขับออกไปแล้ว พากันยืนมองอย่างสุขใจเพราะในอีกไม่ช้าก็จะได้ใช้เงินก้อนโต ก้อนใหญ่ที่สุดเท่าที่ในชีวิตจะเคยได้เห็นมา มันช่างสวยหรูสำหรับชีวิตที่มีแต่ความจนสำหรับพ่อลูกคู่นี้ที่ใช้เงินกันมือเติบ
“พ่อลืมเหรอ เราต้องตามอีไหมไปนะ”
“จะตามมันไปทำไม มันไปมีผัว เดี๋ยวเช้าหรือไม่บ่ายๆถ้ามันลุกไหวมันก็กลับบ้านเองแหละน่ะ ไปๆกลับบ้านกันลูก”
“หมายความว่ายังไง ไหนพ่อบอกว่าให้มันปลดทรัพย์คนรวยนั้นแล้วทำไมถึงบอกว่ามันจะไปมีผัว”
ชมพูนุทเตรียมจะทำตามแผนที่วางกันเอาไว้ ในมือเตรียมกดโทรศัพท์มือถือเครื่องสีชมพูเพื่อจะโทรหาแฟนของเธอให้เอามอเตอร์ไซค์มารับเธอกับพ่อไปตามแพราเพื่อจะได้ไปช่วยกันขนของของคนรวยคนนั้น แต่ก็ต้องชะงักเพราะสิ่งที่พ่อของเธอพูดมันไม่มีอะไรเหมือนกับก่อนหน้านี้ที่พูดกับเธอตอนส่งขวดน้ำให้กับแพรวา
