“เราคุยกันเรื่องนี้แล้วนะ ไม่งอแงนะ”
อรรณพเขาวางไอแพคลงกับหัวเตียงและกระชับกอดให้แน่นขึ้น มันอาจดูขี้แยที่เขาเชื่อแม่จนต้องเลื่อนงานแต่งแต่มันก็ทำให้ทุกคนในครอบครัวเขาสบายใจ และเขาเองก็สบายใจจะได้ไม่ต้องมีใครมาทักว่าเขากับเธอไม่ใช่คู่กันและหาฤกษ์แต่งงานกันแทบไม่ได้ ที่สำคัญเขามีเวลาเตรียมสถานที่สุดพิเศษให้กับเธอเพิ่มมากขึ้นไม่จำเป็นต้องใช้โรงแรมเก่าแก่ของครอบครัวแต่เป็นโรงแรมที่เขาออกแบบใหม่หมดด้วยตัวเอง
“ขวัญอยากดูแลพี่ณพ”
“แค่ตอนนี้ที่ขวัญทำ มันก็ดีที่สุดแล้ว”
“ค่ะ ฝันดีนะคะ”
รัตน์วราซบหน้าลงกับอกกว้างสิ้นฤทธิ์ที่ตั้งใจจะเป็นแม่เสือสาวในทันใดด้วยเพราะความเหนื่อยล้า มีเพียงรอยยิ้มของชายหนุ่มที่ยังคงมอบให้กับเธอและรู้สึกรักใคร่ในความไร้เดียงสาหลับง่ายดายของเธอเพิ่มมากขึ้นอีกเป็นเท่าตัว นับรอวันที่ชีวิตคู่จะสมบูรณ์แบบจะได้ไม่ต้องทำตัวเหมือนคู่นอนทั่วไปอีก
“อดจนได้”
ร่างบางลืมตาตื่นขึ
