การมาเยือนของใครบางคนในช่วงบ่ายสร้างความหนักใจแก่รณพีร์ไม่น้อย เพราะไม่คิดว่าเพื่อนสนิทสมัยเรียนจะบุกมาหากันถึงที่ทำงานโดยไม่บอกกล่าวแบบนี้
“ลิชอยากทำงานค่ะ พีพอจะมีตำแหน่งว่างให้ลิชทำบ้างไหมคะ” หญิงสาวเปิดฉากด้วยคำขอร้องที่รู้ดีว่าอีกฝ่ายจะไม่มีวันปฏิเสธ
“เดี๋ยวผมดูให้ แต่ไม่รับปากนะว่าจะมีไหม” แต่หนนี้เธอคิดผิด เพราะนอกจากเขาไม่รับปากแล้วนั้น ยังเลือกที่จะตอบแบบแบ่งรับแบ่งสู้กลับมา นั่นทำให้รู้ว่าเขาคงไม่อยากให้เธอเข้ามาทำงานด้วย
ส่วนเหตุผลนั้นก็คงจะเป็นเพราะภรรยาผู้ใสซื่อของเขาไม่ผิดแน่ เธอดูออกว่าเขามีท่าทีที่เปลี่ยนไปทุกครั้งเวลาที่มองผู้หญิงคนนั้น ความอ่อนโยนในแบบที่เธอหรือแม้แต่ผู้หญิงคนก่อน ๆ ของเขาไม่เคยได้รับนั่นมันยิ่งทำให้เธอนึกอยากเอาชนะ เพราะไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ไม่น่าจะมีอะไรที่เธอด้อยกว่าหรือสู้ไม่ได้ เธอรู้ว่าเขาชอบหรือไม่ชอบอะไรโดยเฉพาะเวลาที่อยู่ด้วยกันบนเตียง
“ให้ลิชท
