บทที่ 13 NC

1046 คำ

เท่านั้นยังไม่พอ ลิ้นร้อนอันแสนช่ำชอง ยังเลื่อนลงมาแยงโจนจ้วงตรงร่องสะโพกสลับกันไปมากับร่องสวาทแสนหวาน ยิ่งทำให้พิมพ์มาดาหวีดเสียงครางแหลมเล็ก ร่างบางอรชรสั่นสะท้าน กระตุกเกร็งเมื่อพ่อเลี้ยงวริทธิ์โรมรันกระแทกลิ้นร้อนเข้าออกในโพรงสวาทกระทั่งส่งให้เธอโผทะยานเข้าหาความหฤหรรษ์ถึงสองครั้งด้วยกัน “พ่อเลี้ยง...เสียว...อูยยย...” พิมพ์มาดาครางไม่ได้ศัพท์ ไม่เขินอายที่ต้องครางดังลั่นเมื่อถูกพ่อเลี้ยงวริทธิ์ส่งให้โผทะยานเข้าไปสัมผัสกับความสุขสมอันแสนหฤหรรษ์ “ยาหยี...ขี่...ควบผม...ผมจะไม่ไหวแล้ว...” พ่อเลี้ยงวริทธิ์กระซิบเว้าวอน หลังจากตวัดลิ้นโลมเลียธารน้ำรักหวานฉ่ำที่พิมพ์มาดาหลั่งออกมาพร้อมๆ กับการล่วงเข้าสู่ดินแดนหรรษาจนหมดสิ้น กระซิบบอกไปแล้ว ก็ออกแรงช่วยร่างบางที่อ่อนระทวยเพราะฤทธิ์รัก ให้เลื่อนดอกไม้สวาทเข้าหาแก่นกายกำยำที่ชูชันอยู่กลางลำตัว พร้อมพรักสำหรับการถูกโอบกอดสอดประสานจากดอก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม