บทที่ 12 NC

1050 คำ

ส่วนมือใหญ่อีกข้างก็เลื่อนเข้าไปประกบกับดอกไม้สวาท กดเคล้นคลึงหนักหน่วง ก่อนจะบดขยี้ปุ่มสวาทด้วยปลายนิ้วแข็งแกร่ง สลับกับสอดนิ้วเข้าไปชอนไชทั่วโพรงสวาทที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยธารน้ำรัก ทำเอาพิมพ์มาดาต้องครางกระเส่าตัวอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรงต่อต้านรสสวาทที่กำลังถูกปรนเปรออย่างเต็มที่ “อูยยย...พ่อเลี้ยง...” “อยากให้ผมหยุดไหม...พิมพ์มาดา...” พ่อเลี้ยงวริทธิ์กระซิบถามขณะเลื่อนริมฝีปากร้อนเป็นไฟมายังปทุมถันทั้งสอง อ้าปากเข้าครอบครองดูดเม้มยอดถันทั้งสองสลับกันไปมาด้วยความหิวกระหายขณะรอคอยคำตอบจากเจ้าของปทุมถันหวานฉ่ำ “อย่า...อย่าหยุด...” ถูกพ่อเลี้ยงแสนช่ำชองในเพลิงสวาทรุกหนักทั้งจากมือและปากร้อนรุ่ม ทำเอาพิมพ์มาดาครางตอบอย่างไม่อาจหักห้ามความต้องการของตนเองได้ พ่อเลี้ยงวริทธิ์กระตุกยิ้ม รู้ว่าพิมพ์มาดากำลังถูกเพลิงสวาทเล่นงานอย่างเต็มที่ จึงกระซิบบอกถึงบทเพลิงสวาทบทใหม่ที่เขาต้องการพร่ำสอนแล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม