“ผู้หญิงเขาบอกว่าไม่อยากกิน จะบังคับเขาทำไม” ปวรุตม์เอ่ยเสียงเย็นราบเรียบ ถลึงตามองไอ้หนุ่มหน้าจืดที่บังอาจมาจับมือนารา ข้างในกายกำลังเดือดพล่านด้วยความหึง อารมณ์โกรธหึงหวงแล่นพล่านตั้งแต่เขาเห็นรถสปอร์ตสีเพลิงจอดอยู่หน้าบ้านและยิ่งเดือดขึ้นกว่าเดิมหลายร้อยเท่าตอนที่เห็นไอ้หน้าจืดจับมือนารามากุมไว้ แขนแข็งแรงโอบไปรอบเอวนาราแล้วดึงร่างบางระหงให้มาแนบชิดกายเพื่อประกาศความเป็นเจ้าของ “แล้วมึงมายุ่งอะไรด้วย เป็นตำรวจก็ไปโน่นเลย โรงพักเก่าๆ ซอมซ่อ” ก้องภพชี้นิ้วเอ่ยไล่อย่างเคยชินคิดว่าคนอื่นๆ ก็คงจะหวาดกลัวตนเองดังลูกน้องที่บ้าน ใบหน้าปวรุตม์ถมึงทึงน่ากลัว นัยน์ตาลุกเป็นไฟด้วยความโกรธ มือใหญ่จับนิ้วชี้ที่ชี้หน้าแล้วหักโดยแรงจนก้องภพร้องลั่น “ไอ้ลูกไม่มีพ่อ ปล่อยมือกูเดี๋ยวนี้” ก้องภพดิ้นจนตัวงอ หน้าแดงด้วยความเจ็บพยายามดึงมือกลับ แต่ปวรุตม์ไม่ยอมปล่อยง่ายๆ “พ่อนะกูมี ชื่อพลโทธิติ ส่