“กลัวเหมือนกันค่ะ แต่นาราแอบทำแบบลับๆ ไม่ให้ตัวการใหญ่รู้ตัว ชาวบ้านบางคนเขารู้ว่าผิดก็อยากจะเลิกเหมือนกันเพียงแค่ไม่มีใครคอยแนะนำให้ความช่วยเหลือเขา นอกจากนาราแล้วก็ยังมีลุงผิวที่คอยช่วยเหลือนาราและคอยแวะเวียนมาดูแลนาราเรื่อยๆ พวกพี่ๆ น้าๆ อาๆ ในสภ.ก็คอยมาดูแลนาราตลอด” นาราเอ่ยยิ้มๆ เน้นตรงคำว่าพี่ๆ จนปวรุตม์ต้องหันขวับมาถลึงตามอง
“คงจะหว่านเสน่ห์ไปทั่วละสิ หนุ่มๆ บน สภ.ถึงยอมมาเป็นยามเฝ้าระวังภัยให้” ปวรุตม์เอ่ยประชด
สารวัตรหนุ่มหาได้รู้ตัวไม่ว่าน้ำเสียงที่เอ่ยออกมาติดจะหึงหวงจนนาราจับได้ นาราจ้องมองปวรุตม์แล้วหัวเราะขบขำก่อนจะแกล้งอีกฝ่ายเล่น ขณะที่พูดก็แอบสังเกตอากัปกริยาของปวรุตม์ด้วย
“ระดับนาราแล้วไม่ต้องหว่านเสน่ห์มากหรอกคะ แค่เอ่ยขอร้องด้วยน้ำเสียงหวานๆ พี่ๆ บนสภ.ก็แย่งกันมาเฝ้าดูแลนาราแล้ว”
นาราหัวเราะขำมองไปหน้าบ้านประจวบเหมาะที่จ่าสันต์กำลังเดินลาดตระเวนพอดี นาราก็เลยสมอ้า
