‘สิ่งที่เธอพูดมาเขาไม่ได้เรียกว่า ’ความรัก’ มันเป็นแค่ ‘ความหลง’ เป็นสิ่งที่เด็กสาวๆ อย่างพวกเธอกำลังหลงในสิ่งที่มองเห็น’ ปวรุตม์เอ่ยเสียงราบเรียบแต่ในใจเริ่มสั่นคลอนกับเสียงสะอื้นและน้ำตาใสๆ ที่หยดลงเป็นทางยาวไม่ขาดสาย
‘นาราไม่ได้หลง นาราแยกออกระหว่างความรักกับความหลง สิ่งที่นาราพูดไปมันคือความรัก พี่รุตไม่ต้องตอบรับนาราก็ได้ แต่นาราขอแค่ให้พี่รุตรับหัวใจเหล่านี้ไว้ด้วย พี่รุตจะทิ้งมันลงถังขยะก็ได้ แต่นาราขอแค่ให้นาราเดินพ้นจากห้องนี้ก่อนแล้วพี่รุตค่อยทิ้ง’ นาราสะอื้นร้องไห้ เอื้อมมือไปจับมือปวรุตม์แล้ววางขวดโหลรูปหัวใจบนมือหนา
ปวรุตม์สะดุ้งเฮือกตอนที่มือบางนุ่มเนียมเอื้อมมาจับมือเขาไว้ นายตำรวจหนุ่มสะบัดมือออกเมื่อกระแสร้อนๆ แห่งไฟปรารถนาแล่นเข้ามาปะทะทั่วกาย จังหวะที่ปวรุตม์สะบัดมือหนีนาราก็วางขวดโหลบนฝ่ามือใหญ่พอดี
เพล้ง!...
เสียงขวดโหลตกกระทบพื้นแล้วแตกกระจาย หัวใจทั้ง999 ดวงกระ
