หนุ่มใหญ่เจ้าของบ้านตื่นลงมาชงกาแฟแต่เช้าตรู่ตามนิสัยที่ชอบตื่นเช้า แม้จะนอนดึกเท่าไรก็ตาม
“อ้าว ยัยจ๋า ทำไมตื่นเร็วจัง” ถ้าเป็นวันหยุดแล้ว ลูกสาวจะตื่นตอนสาย ๆ เลย “แล้วดูซีรีย์จนดึกอีกแล้วเหรอ หน้าเหมือนคนอดนอน” จิรกิจทักลูกสาวที่ยืนรอขนมปังอยู่ในเตาปิ้ง มืออีกข้างก็ถือเครื่องดื่มในแก้วเซรามิกขึ้นจรดริมฝีปากดื่ม
หญิงสาวกรอกตาสองรอบก่อนจะค้างตาดำไว้ด้านบน ตอบเสียงเนือย ๆ “ยังไม่ได้นอนค่ะ ห้องข้าง ๆ เสียงดังทั้งคืน ใครจะไปหลับลง คราวหน้าพ่อเบา ๆ ลงบ้างนะคะ แล้วนี่ดาวยังไม่ตื่นเหรอ” อืม คงยังไม่ตื่นหรอก กว่าเสียงจะเงียบก็ไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมานี่เอง
“เอาอย่างนี้ดีกว่า พ่อว่าพ่อจะทำห้องด้านหลังให้ หนูย้ายไปอยู่ห้องนั้นดีกว่า ห้องมันใหญ่กว่าด้วย” ห้องที่ว่านี้อยู่ชั้นสองเช่นกัน แต่อยู่ถัดจากห้องออกกำลังกายไป เดิมที่ทำเป็นห้องโฮมเธียเตอร์ แต่พอเลิกกับภรรยา ห้องนี้ก็ไม่ถูกใช้อีกเลย
“ดีค่ะ”
