บทที่16
เดี๋ยวไอริจัดการให้ค่ะ
นั่งจนเปื่อยอิคุณเพลิงก็ไม่มาสักทีจนมีเสียงปั่นจักรยานดังเข้ามาบอดี้การ์ดจึงรีบเดินไปก้มคำนับ ฉันมองออกไปเห็นไอริเดินสะบัดบ๊อบเข้ามาเธอน่ารักเหมือนเด็กญี่ปุ่นเลย เป็นผู้หญิงที่มองยังไงก็ไม่มีเบื่อ
“พี่สะใภ้อยู่ไหมคะ!”
“อยู่นี่ๆ” ฉันกวักมือเรียกไอริเธอจึงเดินสับเข้ามานั่งข้างๆ
“นี่เฮียเพลิงไม่อยู่เหรอคะ เมื่อกี้โทรหาอิงอิงก็ไม่ว่างเบื่อจะตายอยากไปเที่ยว”
“ช่วงนี้อากาศแปรปรวนไม่เหมาะกับการไปเที่ยวข้างนอกนะไอริ”
“หนูอัยย์ยังไม่ตอบไอริเลยว่าเฮียอยู่ไหน เฮียเพลิงสัญญาว่าจะพาไอริไปหาคีรินจนป่านนี้ไอริยังไม่ได้ไปเลย เบื่อๆๆๆ”
“เบื่อเหมือนกันค่ะ”
ไอริหันมามองหน้าหนูอัยย์ด้วยความสงสัยจนเธอต้องรีบถามไถ่อาการของพี่สะใภ้จนหนูอัยย์เล่าเรื่องของสามีกับผู้หญิงชื่อครีมให้ฟัง
“เดี๋ยวไอริจัดการให้ค่ะ ไปค่ะไปบ้านไอริกัน”
“ฮะ! เดี๋ยวๆ ไอริ”
ฉันถูกไอริพามาบ้านของเธอมา
