“นิดหน่อยค่ะคุณป้า” “ไม่นิดหน่อยแล้วจ้ะ ป้าเห็นหนูหาวฟอดๆ ไปนอนเถอะจ้ะ ป้าก็จะคุยกับคุณตาคุณยายอีกหน่อยก็จะไปแล้ว ไม่อยากให้เด็กๆ มาทรมาน นั่งฟังคนแก่พูดเรื่องเมื่อครั้งเก่าก่อน” “ค่ะคุณป้า” คนว่านอนสอนง่ายรับคำก่อนจะลุกขึ้นอย่างอ่อนน้อม รัชวินทร์มองตามไปไม่วางเมื่อเห็นร่างบอบบางเดินเบาๆ ไม่ลงน้ำหนักเท้าด้านที่เจ็บมากนัก “ผมก็ง่วงแล้วเหมือนกันครับทุกคน วันนี้เดินทางมาเหนื่อยเหลือเกิน งั้นผมไปนอนก่อนนะครับ” รัชวินทร์เปิดปากหาวก่อนจะหอมแก้มมารดาและคุณยายอย่างรวดเร็ว แล้วพรวดพราดออกมาทันที “คุณแม่ดูสิคะ ตามต้อยๆ เชียว” การะเกดวิจารณ์บุตรชาย รู้ดีว่าที่รีบง่วงเพราะอยากจะตามแก้วกัลยาไป “เห็นแล้วจ้ะแม่เกด แต่ถ้าลูกชายตัวดีของเรายังปากแข็งละก็ แม่ไม่ยกหนูแก้วให้จริงๆ นะ” ยายกิ่งแก้วค้อนตามหลังหลานชายคนโตไปอย่างอ่อนใจ “อ้าวคุณแม่ก็... ลูกชายของเกดน่ะ หลานชายคนเดียวของคุณแม่นะคะ ต