ตอนที่ 9

1770 คำ

คำตอบเสือกว่างเปล่ามากเลยจนน่าหงุดหงิด จากัวร์ทำเสียงฟึดฟัดอย่างไม่พอใจนั่งเล่นโทรศัพท์ต่อไปไม่อยากจะกวนใจใครบางคนที่เขาได้แต่แอบมอง “เรื่องรถไม่ต้องสอนนะจะลงเรียนเอา” มีโรงเรียนสอนตั้งเยอะแยะไปค่าเรียนพร้อมกับสอบใบขับขี่ก็ไม่ได้แพงเกินไปด้วย “ทำไม?” ไม่พอใจนะคนอุตส่าห์เสนอตัวแต่เสือกไม่เลือก แต่ก็ไม่น่าแปลกใจเท่าไรสำหรับคนที่หนีหน้ากันตลอด “ก็เรียนจบได้ใบขับขี่เลย” มันคือข้ออ้างล้วนๆเลยจ้า “ทำไมต้องหนีเฮียว่ะมินนี่ มีอะไรอยากรู้เกี่ยวกับตัวเฮียไหมถามมาจะตอบแต่อย่าหนี” คนตามมันเหนื่อยแต่ก็แปลกที่ไม่เคยท้อเลยสักนิดเดียว มินนี่คือความท้ายทายที่เขาอยากได้มาครอบครองทั้งตัวทั้งหัวใจ ในเวลาตลอดเกือบ 3 ปีน้อยครั้งที่เราจะอยู่ตามลำพังแบบนี้แล้วก็น้อยมากที่จะเจอกันตามปาร์ตี้ แต่ด้วยความที่ช่วงนั้นเพื่อนติดน้องสาวเลยชอบพาไปไหนมาไหนด้วยตลอดเขาเลยมีโอกาสมากขึ้น “ก็...พี่อลิส…ไม่เอาดีกว่า!” “อลิสเหรอ?” คงไม่ใช่คนเดียวกันใช่ไหม “รู้จักกันเหรอ? พี่อลิสเป็นรุ่นพี่ของมินนี่เองเขารู้จักกับเฮียจากัวร์ด้วยนะ” อุ๊ย! ใจแทบร่วงไปอยู่กับพื้นกับสายตาดุที่จ้องมาทางเธออย่างน่ากลัวมาก งื้อ..กลัวแล้วนะ! เธอไม่พูดต่อดีไหม!? “ผู้หญิงหมวยๆสูงประมาณ 170 เซนติเมตร สวยขาวอวบนิดๆใช่ไหม?” นั่นมันแฟนเก่าที่เลิกกันไปเมื่อ 2 ปีก่อนเขาจะรู้จักมินนี่ ถ้าเป็นคนเดียวกันนะคือความชิบหายแน่เพราะยัยนั่นร้ายใช่ย่อยแถมตอแหลเก่งถนัดสร้างภาพเป็นคนดีแต่ข้างในเน่าเฟ๊ะ ตอนคบกันก็ไม่ได้จริงจังอะไรต่างคนต่างมีกิ๊กจนกระทั่งเขาเบื่อความสัมพันธ์แบบนั้นแล้วเลิกไป จำได้ว่าอลิสโกรธมากเพราะเธอเหมือนเป็นเบอร์หนึ่งมาตลอดพอถูกทิ้งเลยเสียชื่อและเสียหน้า เขาคือหนึ่งในคนที่เธอสามารถพูดอวดอ้างใครหลายคนด้วยความภูมิใจและเหนือกว่าผู้หญิงหลายคน “อืม มินนี่สนิทกับพี่อลิสมากเลยนะ” ดังนั้นเรื่องเหี้ยของเขาเนี่ยพี่อลิสบอกเธอมาเยอะมาก พี่อลิสเป็นรุ่นพี่ที่แสนดีนะถึงจะเรียนปีสี่แล้วยังมีเวลามาเล่นกับพวกเธอบ่อยๆและเราไปเที่ยวด้วยกันบ่อยมากด้วย “แล้วไง? ยัยนั่นไม่ได้รู้จักเฮียดีหรอก!” “โล่งใจนึกว่าเคยเป็นแฟนกันซะอีก!” โบ๊ทเดินออกมาจากห้องน้ำน้องสาวคนดีก็นอนหลับส่วนเพื่อนที่นอนตะแคงมองถึงจะห่างกันพอสมควรเเต่ก็หวงเหมือนเดิม เขาดึงผ้ามาห่มจนให้มิดคอมินนี่ถึงได้แต่งตัวไม่สนใจเสียงจิ๊จ๊ะของเพื่อนก็มันไม่พอใจ แล้วไงนี่น้องกูไม่ใช่เมียมึง! “เหี้ยล่ะอลิสรู้จักกับมินนี่” คิดมากกับเรื่องนี้แหละเขามีลางสังหรนะว่าความกลัวของมินนี่มีต้นเหตุมาจากอลิสด้วย ยัยนั่นเสือกเป็นคนร้ายหน้าซื่อตาใสด้วยไง “น้องกูรู้จักอีกระหรี่นั่นได้ไง?” ให้ตายเถอะ! น้องสาวคนดีไปรู้จักผู้หญิงร่านมั่วผู้ชายเอาไม่เลือกหน้าแบบนั้นแม่งโคตรไม่ดี “เห็นว่าสนิทกันด้วย!” “ยังไงเดือนหน้ากูไปเบลเยี่ยมฝากดูน้องกูด้วย” “ถึงมึงไม่ฝากก็ดูอยู่แล้ว กูรักมินนี่ขนาดนี้เมื่อไรจะรู้ตัวว่ะ” คนนอนหลับสนิทไม่มีทางได้ยินบทสนทนาแบบนี้แน่นอน เขาขยับตัวไปนั่งใกล้ลูบหัวเบาๆแล้วถึงได้ขยับตัวออกห่างตอนเพื่อนมานอนกั้นไว้ อิจฉาจังว่ะได้นอนใกล้มินนี่! และแล้วทุกอย่างก็กลับคืนสู่ปรกติเธอมีรถไว้ใช้แล้วเหลือแค่หัดขับเท่านั้นแต่ก็ยังไม่มีเวลาเพราะต้องเรียนก่อน เธอยังไม่ได้เล่าให้เพื่อนฟังว่าไปเที่ยวกับใครมาเดี๋ยวจะถูกแซวอีกเพราะเห็นๆกันอยู่ว่าเพื่อนสนิทเชียร์เฮียจากัวร์มากขนาดไหน ทำไมนะใครๆถึงอยากให้เราคบกัน! “เด็กๆคืนนี้เที่ยวรึเปล่า?” “พี่อลิสมาไงคะเนี่ย?” “ไงเด็กๆคืนนี้ไปกับพี่นะ” อลิสนั่งลงข้างๆมินนี่ที่ดูจะหลับนะเพราะคว้ำหน้ากับโต๊ะนิ่งเงียบไป แหม่…ไปอดหลับอดนอนมาจากไหนนะเด็กนี่ หรือว่าเพราะเฮียจากัวร์!! “ผิงเพื่อนแกนี่ไหลตายยัง?” อยากรู้ก็ต้องถามคนอย่างอลิสไม่มีทางไม่รู้หรอก “เห็นมันบอกว่าพี่ชายพาไปเที่ยว” ผิงตอบโดยที่ไม่ทันมองรุ่นพี่ด้วยซ้ำ “มึงเมื่อเช้าเฮียจากัวร์มาส่งมันเว้ย!” อันหันไปกระซิบเพื่อนถึงผู้ชายในฝันของหลายคน “จริงดิ! แต่แม่งเฮียจากัวร์กับพี่โบ๊ทเป็นเพื่อนกันคงมาด้วยกันแหละ” ผิงบอกเสียงอ่อยไม่แน่เรื่องนี้ พี่ชายเพื่อนน่าจะมีส่วนด้วยแต่ก็ดีเพราะผู้ชายแสนดีอย่างเฮียจากัวร์เนี่ยมินนี่จะได้ไม่พลาดถึงตอนนี้มันจะยังเอ๋อแดกไม่รู้เรื่องอะไรก็ตาม “มากับเฮียจากัวร์!!!” อลิสครางเสียงดังเหล่ตามองคนหลับด้วยความอิจฉาแล้วลุกออกจากโต๊ะไปทันที มันจะเป็นไปได้ไงในเมื่อเธอเล่าแต่เรื่องเหี้ยๆของไอ้ผู้ายสารเลวคนนั้นให้อีเด็กหน้าโง่นี่ฟังหมดแล้วทำไมถึงไปยุ่งเกี่ยวด้วย ถ้าเธอไม่ได้ใครก็ต้องไม่ได้เหมือนกัน เกลียดๆๆๆๆ… “พี่อลิสเป็นไรว่ะ?” อันถามติดจะงงมาก “กูจะไปรู้เหรอวะ” ผิงมองตามมันแปลกๆนะหรือว่าจะเกี่ยวกับเฮียจากัวร์ด้วย “มึงคุยเรื่องไรกันกูง่วง!” ออกมาแต่เช้าใครไม่ง่วงก็บ้าแล้ว “เมื่อเช้ามึงกับเฮียจากัวร์มาด้วยกัน อีผีมึงมีจะบอกอะไรพวกกูไหม?” ผิงเอียงคอถามเพื่อน “ก็ไม่มีอะไรหรอก เออผิงหาโรงเรียนสอนขับรถให้กูหน่อย” ไหนๆก็มีเพื่อนเป็นนักแข่งแล้วใช้งานหน่อยแล้วกัน “เดี๋ยวนะมินนี่! มึงจะซื้อรถเหรอ?” อันถามติดงงอีกครั้ง “พี่โบ๊ทซื้อให้แล้วแต่กูแม่งขับไม่เป็น แล้วถ้ากูไม่หาโรงเรียนสอนขับรถคนที่มาสอนก็คงเป็น…” เธอยังไม่ทันได้พูดจบเพื่อนแม่งก็พูดแทรกแล้ว “เฮียจากัวร์สอน!! อีดอกมึงไม่ต้องไปเรียนหรอกให้ว่าที่ผัวสอนเถอะกูรับรองฟินกระจายแน่” อันวางแขนเท้าค้างมองเพื่อนตาปริบๆแอบเขินแทนแล้วนะเนี่ย “มึงทำบุญด้วยไรว่ะ!” “เอาตัวถวายมั้ง!” “แม่งผู้เปย์กระเป๋าพี่เปย์รถ สนใจรับกูเป็นพี่สะใภ้ไหม?” ผิงเอียงคอถามเพื่อนอีกครั้งตั้งใจแกล้งเฉยๆเพราะมีแฟนอยู่แล้ว “มึงก็เอาเฮียจากัวร์ไปดิอีผิง!” อย่ายุ่งกับพี่โบ๊ทเชียวนะหวง “แหม่ๆทำเป็นพูดดี นั่นน่ะของมึงต่อให้กูแก้ผ้าอ่อยร้อยแปดท่าแม่งก็ไม่เอาหรอก คนอื่นทำมาตั้งเยอะมึงก็เห็น” ทั้งวันเธอเรียนด้วยความง่วงนิดหน่อยแต่พอดีเพื่อนเลี้ยงกาแฟเลยตาสว่างขึ้นมาทันที คืนนี้พี่อลิสชวนไปเที่ยวแต่เธอคงจะเบี้ยวเพราะอ่านหนังสือทบทวนบทเรียนบ้าง เธอพึ่งเข้าปีหนึ่งยังต้องปรับตัวอีกเยอะเลยแล้วก็ไม่ชินด้วยที่แยกมาอยู่หอแทนที่จะอยู่คอนโดกับพี่โบ๊ทด้วย เมื่อตอนเรียนมัธยมเธออยู่กับพี่ชายตลอดเลยเพราะว่าพ่อแม่บุธรรมอยู่ต่างประเทศพอเข้ามหาลัยก็สอบติดทีไกลๆเลยต้องย้ายออกมาแต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเธอไม่เหงาเลย “พร้อมหัดขับรถยังมินนี่?” จากัวร์นั่งลงถาม “ให้โรงเรียนสอนก็ได้เฮียไม่เห็นต้องลำบากเลย” ประเด็นก็แค่ตรงนี้คือเขาจะเสนอตัวทำไม? เธอไม่เข้าใจว่าเฮียจากัวร์ต้องการอะไรจากเธอกันแน่ “กินไอติมไหม?” “เปลี่ยนเรื่อง?” อีกแล้วมันก็แบบนี้ตลอดพอไม่อยากตอบก็เปลี่ยนเรื่องเฉยๆแบบไม่สนใจเธอเลยสักนิดเดียว “หรือว่าดูหนังดีล่ะ?” ก็ถ้าบอกว่าที่ทำทุกอย่างเพราะรักจะห่างกันมากขึ้นไหม “ไม่ไปได้ไหมคะ?” คงอึดอัดแน่เลยถ้าต้องดูหนังกับคนที่เธอพยายามหนีห่างให้มากที่สุด “เลือก?” “งั้นอ่านหนังสืออยู่หอดีกว่า” ตัดปัญหาแบบนี้ดีกว่าเยอะ “แน่ใจเหรอที่พูดมา? เฮียจำได้ว่ามีคนชวนเที่ยวนะ..อืม..ถ้าเฮียบอกไอ้โบ๊ทว่าน้องสาวแสนดีเที่ยวทุกคืนมันจะเกิดอะไรขึ้นนะ?” เขาก้มหน้าไปใกล้สบตากลมโตที่มองเขาอย่างไม่ค่อยจะพอใจเท่าไร มินนี่จะรู้ไหมว่าหลังจากนี้เขามีเวลาเหลือเฟือพอจะทุ่มให้กับเธออย่างเต็มที่เพราะพึ่งปิดงานใหญ่ได้เรียบร้อย “นี่เฮียฉันขู่เหรอ?” เขามันคนเจ้าเล่ห์ไว้ใจไม่ได้หรอก “ลองไหมล่ะ? อยากมีปัญหากับไอ้โบ๊ทหรืออยากจะไปกับเฮียล่ะ...หื้ม?” เขาเอียงหน้าเข้าใกล้เธอมาขึ้นจนเธอต้องถอยหนีแต่ว่าเขาคว้าข้อมือเล็กดึงเข้าหาตัวได้ก่อน “ก็ได้!” ความผิดเธอมันเยอะมากถ้าลองเอามาช่างน้ำหนักดูแล้วไปกับเฮียจากัวร์ยังไงก็คุ้มกว่ามาก “เป็นเด็กดีแบบนี้สิ อ่อ...ลืมบอกว่ารถของมินนี่จอดอยู่คอนโดเฮียนะ ไปเอากันเถอะ” “งั้นก็ไปเอาสิ!” ยังไงนี่ก็เพื่อนสนิทพี่ชายคงไว้ใจได้ในระดับหนึ่งมั้ง “ครับ เชิญขึ้นรถได้เลย” ถึงเวลาพาลูกแกะเข้าถ้ำเสือแล้วแต่เขาจะยังไม่ทำอะไรเธอหรอกนอกจากลวมลามทางสายตานิดหน่อย แต่ก็ช่วยไม่ได้นี่ใครบอกให้เกิดมาน่ารักขนาดนี้ ขนาดเสือร้ายยังแพ้ลูกแมวเลย!

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more