EP.19 กักขังล่ามโซ่
"อะ...เอ่อ...มะ...ไม่นะ...ฉันไม่ได้พูดอะไรเลย" ฉันหน้าเสียไปทันทีที่ได้ยินคำถามของเขา
‘แสดงว่าตำรวจมาช่วยฉันแล้วใช่ไหม’ ฉันทำได้แค่คิดในใจและมองไปที่ประตูอีกครั้ง
"อย่างนั้นเหรอ" เขาเอียงคอเล็กน้อย ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ที่วางบนโต๊ะกดโทรออกหาใครสักคน
"งั้นก็เดินออกไปสิ... มีตำรวจมารอรับเธอหน้าห้อง" เขาพูดพร้อมกับหิ้วปีกของฉันเดินพาไปหยุดตรงหน้าประตูด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า
ฟุ่บ ฉันล้มลงไปกับพื้นตรงหน้าประตูห้องทันที
"นี่นาย..." ฉันหันไปมองทางเขาทั้งน้ำตา เพราะเขาจะให้ฉันเดินออกจากห้องไปในสภาพที่ไม่สวมใส่อะไรเลยได้อย่างไร
"แต่ฉันไม่ได้ใส่อะไรเลยนะ" ฉันเอ่ยตอบเขาไปด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ มือทั้งสองยกปิดหน้าอกและจุดสงวนที่บอบช้ำของตัวเองเอาไว้
"ก็เธออยากให้ตำรวจช่วยมากไม่ใช่เหรอ...ออกไปสิ ฉันยอมปล่อยเธอแล้วนี่ไง" เขาเดินตรงไปจับลูกบิดประตู เตรียมจะเปิด
"ไม่ ๆ ขอร้อง
