ท่านประธาน ลุ้นรัก

ตอนที่ 6 พาดหัวข่าว

ตอนที่ 6 พาดหัวข่าว

บ้านหลังใหญ่โต ของครอบครัว กิจขจรไพศาล คุณปู่ธีระ สีหน้าบูดบึ้งเพราะไอ้หลานชายตัวดีประกาศประมูลเครื่องเพชรให้ว่าที่เจ้าสาวของตัวเองสำนักข่าวยังพาดหัวเด่นหราเลยทีเดียว ว่าเป็นลลิตา สาวสวยดีกรีนางแบบคู่ควงคนล่าสุด

“ไงนิ่มเห็นไหมหลานชายของฉัน มันดีแต่ก่อเรื่องนี่มันเป็นสามีของหนูมีนาแล้วนะยังทำตัวเหลวไหลจริง ๆ” เสียงที่ดุดันประชดประชันหลานชายพอสมควรทำให้นิ่มคนที่คอยดูแลหลานชายตัวน้อยนั้นบัดนี้เป็นหนุ่มใหญ่และหล่อเหลาเสียด้วย

ป้านิ่มสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกถึงความกะหล่อนและเจ้าชู้ของหลายชายของเจ้านายใหญ่คนนี้ไม่ได้

‘นิ่มจะทำยังไงละคะคุณท่าน’ ความรำพึงรำพันในใจ “คุณมีนาเธอคงจะรู้เรื่องแน่ ๆ ละคะ” นิ่มพูดขึ้น “ข่าวดังออกขนาดนี้มีหวังหนูมีนา มีหวังร้องไห้ร้องห่มคงต้องปลอบกันยกใหญ่แน่ ๆ เลยค่ะคุณท่าน” นิ่มอดคิดตามไม่ได้

“แล้วไอ้ตัวดีเนี่ยมันตื่นหรือยัง วันนี้ต้องไปรับหนูมีนามาอยู่ที่บ้านนะ” เวลาสิบโมงเช้าก็ยังไร้วี่แววของคนที่จะตื่นนอน เมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อย ย้อมใจที่วันนี้ต้องพามีนาผู้หญิงตัวเล็กที่แสบสุด ๆ เข้าบ้าน

“บ่นอะไรครับคุณปู่ ผมรู้แล้วว่าต้องไปรับหลานสะใภ้ของคุณปู่ ไม่ลืมครับ ไม่ลืม ไปกันเถอะเดี๋ยวแก่เร็วไม่รู้ด้วยนะ” เขาพูดประชดคุณปู่เข้าให้เล็กน้อยเท่านั้น แต่ก็ยังเป็นหลานชายที่รักปู่คนนี้ไม่อย่างนั้นไม่ยอมแต่งงานกับมีนาตามคำสั่งของปู่หรอก

“แกเลิกยุ่งกับผู้หญิงพวกนั้นได้แล้ว หนูมีนาน่ะน่ารักขนาดนั้นแถมงานบ้านก็เก่งแม่ศรีเรือนชัด ๆ ปู่หาให้ดีขนาดนี้แล้วนะ ตาธาม ปู่ขอหลานสักสามคนได้ไหมก่อนปู่ตาย” โถ่ ๆ คุณปู่อายุเจ็ดสิบปีกว่า ๆ ยังอยากจะดูหน้าหลานอีกเหรอเนี่ย ธาม ได้แต่ยิ้มเฝื่อนไปให้

ไม่รู้ว่าคนที่ถูกพูดถึงนั้นได้มีอะไรกับใครไปบ้างหรือเปล่า เขาไม่ถือแต่ก็ไม่อยากแย่งของใครมาทั้งนั้น ถ้าเธอมีเจ้าของแล้ว เขาพร้อมจะหลีกทางแต่ถ้าไม่ เธอจะเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น

บ้านมั่นคง

“มีน แม่ว่าลูกเขยแม่เขา..” มินตราอ่านข่าวซุบซิบบนจอโทรศัพท์ เรื่องข่าวซุบซิบดาราดังทั้งหลาย มินตาก็ตกใจ ที่ข่าวออกมาว่า ลูกเขยประมูลสร้อยเพชรให้ว่าที่เจ้าสาว แต่ไม่ใช่ลูกสาวของเธอ

“แม่คะ เขามีผู้หญิงเยอะแยะขนาดนั้นคงไม่ใช่มีนหรอกแม่” มีนา เก็บเสื้อผ้าและของใช้จำเป็นใส่กระเป๋า เพื่อที่ตัวเองจะได้ย้ายไปอยู่บ้านหลังนั้น หลังที่เธอไม่อยากจะไปอยู่กับเขาสักนิด

“แต่มีน จดทะเบียนกับเขาแล้วนะลูก” มินตาพูดขึ้นและห่วงลูกของตัวเอง เธอไม่ได้ยินยอมให้ลูกแต่งงานเพราะพ่อสามีเอ่ยขอร้องเธอเพียงแค่ถามความสมัครใจลูก เมื่อลูกไม่ปฏิเสธเธอก็สนับสนุน แต่ข่าวแบบนี้แน่นอนว่าคนเป็นแม่รับไม่ได้

“แม่คะ ที่มันสมัยไหนแล้ว มีนกับเขา เราไม่ได้รักกัน ที่ยอมก็เห็นกับคุณปู่เท่านั้นและค่ะ รอวันหย่าหลังจากเอ่อ...” มีนามากล้าบอกว่า ถ้าคุณปู่ธีระจากไปเมื่อไหร่ ทั้งคู่ขอหย่าจากกัน คือหนึ่งในข้อตกลงของคนทั้งสอง

“จ๊ะ มีนอยู่ที่นั่นทำอะไรก็อย่ากระโดกกระเดกนักนะ” มินตาเอ่ยขึ้น เพราะลูกสาวคนนี้มักจะทะเล้นและกระโดกกระเดกเหมือนผู้ชาย ห้าว ๆ มากกว่าหมดจะเรียบร้อยเรียกได้ว่า พี่สาวอย่างเมษาชิดซ้ายไปทันที

“ค่ะแม่บ่นเป็นยายแก่เลยนะคะ” มีนาเก็บของเสร็จเรียบร้อย และรถคันใหญ่ก็มาจอดเทียบท่าที่หน้าบ้านพอดีเวลาที่นัดกันไว้

“สงสัยคงจะมาแล้วล่ะ” มินตราได้ยินเสียงแตรรถ ก็เดาได้ว่าไม่น่าจะเป็นใครนอกจากลูกเขย “ลูกสาวแม่ เพา ๆ เรื่องห้าว ๆ ไว้มั่งนะลูก” แม่อย่างมินตราอดที่จะห่วงคนบ้านนั้นไม่ได้ เพราะลูกสาวคนนี้แสบใช่เล่นเสียที่ไหนกันเล่า

เมื่อรถหรูจอดหน้าบ้านแล้ว ธามลงมาเอ่ยทักทาย พ่อตา แม่ยายอย่างเป็นกันเอง และขันอาสายกกระเป๋าให้มีนาเก็บเอาไว้หลังรถอีกด้วย

คุณปู่ ธีระ วันนี้มีนัดตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาลตอนบ่ายโมง เลยต้องติดรถมาด้วยเช่นกันและอีกอย่างหนึ่งคืออยากมารับหลานสะใภ้เข้าบ้านด้วยตัวเอง เพราะกลัวหลานชายตัวดีแกล้งหลานสะใภ้ของเขา

มีนา ลาพ่อและแม่ ขึ้นรถคันหรูที่เขาเปิดรอเธอ มีนา นั่งลงที่เบาะด้านหลังเห็นคุณปู่ยิ้มแย้ม แจ่มใสหน้าตาสดชื่น เธอก็ดีใจที่ท่านยังแข็งแรงไม่น่าเป็นห่วงเหมือนเมื่อไม่เดือนที่ผ่านมา

“คุณปู่ ทานข้าวมาหรือยังคะ” มีนาอดถามไม่ได้ เพราะว่าห่วงสุขภาพของท่าน

“ปู่ทานแล้ว แต่ตาธามสิยัง” คุณปู่ยิ้มพลางปลายสายตาไปยังคนขับ

“อ๋อ อย่างคุณธามไม่ต้องทานข้าวหรอกค่ะ ทานหญ้าดีกว่าเมื่อคืนย้อมใจหนักเลยสิท่า” มีนา พูดเข้าให้ เธอเห็น คุณสามีในนามของเธอ ดื่มเหล้ากระดกเอากระดกเอาไปหลายแก้ว และดีมีคนขับรถอยู่ด้วย เธอจึงได้ตามคนขับรถให้มารับเขาไปส่งที่บ้าน ‘เมาเหมือนหมา’

“อืม พี่ต้องเคี้ยวหญ้าอ่อนบ่อย ๆ แล้วละคงจะกระชุ่มกระชวยน่าดูนะครับ” นั่นเป็นไงเขาสวนเธอให้แล้ว หญ้าอ่อนก็คือมีนานั่นแหละ เพราะทั้งธามอายุ 33 ส่วนมีนา อายุแค่ 23 ห่างกันสิบปีเลยนั่น เขาพูดยั่วคนตัวเล็กที่นั่งหน้าบูดทันที

ธาม หัวเราะชอบใจที่ได้แกล้งเด็กน้อยให้หน้าบึ้ง ก่อนที่คุณปู่จะหัวเราะชอบใจทั้งคู่ที่ดูเหมือนจะทันกัน เป็นไม่เบื่อไม่เมาแบบนี้ลูกดกแน่ ๆ

“เหรอคะ หญ้าอ่อนที่ว่าไม่ใช่หญ้าธรรมดาด้วยสิคะ”