พี่เลี้ยงจำเป็น
1542 คำ
Chapter 3
คาเธอร์รีบถือขวดนมตรงมาหาชายหนุ่มที่ยืนรออยู่อย่างหัวเสีย เขารีบส่งขวดนั้นให้เจ้านายหนุ่ม ทั้งที่นมในขวดยังเป็นก้อนเล็กก้อนใหญ่ ไม่แตกกระจายในน้ำเพราะโดนความร้อนจัด เมื่อมือของคนเป็นนายสัมผัสกับขวดนมเขาก็ยิ่งหัวเสียหนักมากขึ้นกว่าเดิม
“ร้อนจี๋ขนาดนี้ เด็กจะกินเข้าไปได้ยังไง ปากพองพอดี นายคิดไม่เป็นหรือไง” เขาบอกอย่างตำหนิ
พอเขาได้เห็นตะกอนที่อยู่ในขวดนม เขาก็โมโหขึ้นมามากกว่าเดิม เพราะคนร้องไห้จ้ายิ่งร้องหนักกว่าเดิมเมื่อผ่านไปนาน สิ่งหนึ่งอาจจะเป็นเพราะหิว แต่เมื่อได้ยินเสียงตวาดของคนอุ้มเธอก็คงมีอาการตื่นกลัวร่วมด้วย
“นี่คือนมสำหรับเด็กอ่อนเหรอ” กวาดสายตามองทุกคนที่ยังยืนงงทำตัวไม่ถูก
“พวกนายก็ยืนอยู่ได้ ไปช่วยกันสิ”
ทุกคนกำลังตะลึงงันกับความเปลี่ยนแปลงของมาเฟียหนุ่ม พวกเขาไม่คิดว่าจะได้เจออาการแบบนี้ของเขา พอได้เห็นมาเฟียผู้หยิ่งทะนงกำลังกล่อมเด็กก็เป็นภาพน่าเอ็นดูชวนขำ หากเพราะหน้าที่และตำแหน่งทำให้พวกเขาไม่สามารถยิ้มและหัวเราะออกมาได้
นมอีกขวดถูกส่งมาให้ชายหนุ่ม อุณหภูมิความร้อนของนมในขวดนี้แตกต่างจากขวดแรกเล็กน้อย แต่ที่ไม่แตกต่างมากคือยังมีก้อนนมเกาะอยู่ก้นขวดจำนวนมาก สาเหตุอาจจะเป็นเพราะว่าคนชงกดน้ำร้อนลงไปทำให้นมไม่สามารถแตกตัวและละลายได้อย่างดี
พวกเขาอาจจะไม่รู้ว่านมสามารถแตกตัวได้ดีในน้ำอุ่น หรือแม้แต่น้ำต้มสุกอุณหภูมิห้อง
“นี่นมไม่แตกตัว ไม่ร้อนจัดแต่ก็ยังร้อน เด็กจะกินเข้าไปได้ยังไง” ซันเซสหยิบขวดนมที่คาเธอร์ส่งให้มาเขย่าอีกรอบ แต่นมก็ยังไม่แตกตัว แม้ว่าจะออกแรงเขย่ามากแค่ไหนก็ตาม
“ก็แค่ชงนม มันจะยากเย็นอะไรนักหนาวะ” ชายหนุ่มบอกด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด แต่กลิ่นตุๆ ที่โชยออกมาอีกระลอกก็ทำให้เขาชะงัก
“ใครผายลม” เสียงหนึ่งในบอดีการ์ดถามขึ้นมา พร้อมกับทำจมูก ฟุดฟิดตามหากลิ่น ทุกคนต่างปฏิเสธ แต่กลิ่นยังคงหลงเหลือ เป็นคำถามต่อว่ากลิ่นนั้นมาจากใคร
ทุกสายตาหันมามองเจ้าตัวยุ่งในผ้าอ้อมสีขาวชมพูที่เริ่มส่งเสียงร้องงอแงอีกครั้ง
“หรือว่า...”
ทุกคนลงความเห็นว่าเป็นเธอ ซันเซสยกคนในผ้าอ้อมขึ้นดม และก็เป็นคำตอบให้พวกเขาอย่างชัดเจน
“อึ!” ชายหนุ่มสบถออกมา
ใบหน้าของเขาเริ่มยุ่งและเครียดขรึมขึ้นมากกว่าเดิม มาเฟียอย่างเขาเคยเลี้ยงเด็กที่ไหนกัน และคนในบ้านก็ล้วนแต่เป็นผู้ชายทั้งสิ้น
“จะจัดการยังไงล่ะ เด็กผู้หญิงด้วย” คาเธอร์ที่ยืนถือขวดนมขวดที่สามเก้กัง ขวดนี้เขาเริ่มชงได้ใกล้เคียงกับนมเด็กมากขึ้น น้ำกับนมแตกตัวผสมกันได้เป็นอย่างดีในอุณหภูมิที่ไม่ร้อนและเย็นมากนัก
“นายนั่นแหละเอาไปจัดการเลยคาเธอร์” คนเป็นเจ้านายออกคำสั่งเสียงเข้ม พร้อมกับยื่นส่งเด็กหญิงให้เขา
พอสาวน้อยถูกเปลี่ยนมือไปจากมืออีกคนเธอก็ร้องไห้จ้าราวกับใจ จะขาด เหมือนเธอถูกทำร้ายอย่างหนัก หรือโดนมดแมลงกัดต่อยอย่างเจ็บปวดเสียอย่างนั้น
“ผมเลี้ยงเด็กไม่เป็น” คาเธอร์บอกเสียงเบา
“ส่งกลับมา” ซันเซสแย่งตัวสาวน้อยคืนมาอีกรอบ และเดินกลับเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง อย่างน้อยอ่างล้างหน้าของเขาก็กว้างมากพอที่จะ ทำความสะอาดตัวเธอได้สบาย แม้ไม่เคยทำ แต่เมื่อเกิดเหตุสุดวิสัยอย่างนี้เขาก็ต้องลอง
ในใจนึกเข่นเขี้ยวและอยากหักคอแม่ของสาวน้อยนางนี้ เขาโกรธและยิ่งโกรธแค้นมากขึ้น ผลักดันเป็นพลังแค้นให้เขาต้องตามล่าหาตัวเธอกลับมารับโทษให้สาสมกับความวุ่นวายที่เธอสร้างให้คฤหาสน์ของเขาในเช้าวันนี้
สาวน้อยถ่ายอุจจาระเต็มผ้าอ้อมสำเร็จรูปที่เธอสวมอยู่ พอเปิดออกทุกคนก็เบือนหน้าหนีตามๆ กัน หนุ่มๆ ก็เกี่ยงกันไปเกี่ยงกันมา
“นายมาจัดการซิ คาเธอร์” คนเป็นนายสั่งและถอยออกมา
คาเธอร์ก้มลงกระซิบกระซาบกับอดัม หลังจากนั้นเขาก็ดันตัวอดัม ให้เดินเข้าไป และตัวเองเดินถอยออกมาปิดจมูกทำท่าพะอืดพะอมอยู่ ริมประตู
พอเด็กหญิงถูกเปลี่ยนมือไปอยู่ในมือของอดัมเธอก็ร้องจ้าดังลั่นห้องน้ำอีกครั้ง อดัมหันมามองคนเป็นนาย “ผมคงมือหนักไป”
นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เจ้าของคฤหาสน์ต้องลงมือเอง “ถอยออกมา ฉันจัดการเอง”
แต่กว่าที่ชายหนุ่มจะชำระล้างให้เธอสะอาดหมดจดเขาต้องกลั้น ลมหายใจ และกลืนความขยักขย้อนจะอาเจียนลงท้องไปหลายหน ไม่คิดว่าการดูแลเด็กไร้เดียงสาจะยากเย็นมากเพียงนี้
“แค่วันเดียวเธอก็ทำให้ฉันปั่นป่วนมากขนาดนี้เลยนะเดลล่า เธอเป็นลูกของใครกันแน่ สร้อยข้อมือเส้นนั้นต้องการสื่ออะไร แล้วแม่ของเธอไปไหน”
ชายหนุ่มล้างชำระร่างกายของสาวน้อยจนสะอาดหมดจด และ ใช้ผ้าขนหนูของตัวเองพันรอบตัวเธอเอาไว้ ที่บ้านไม่มีผ้าอ้อมสำเร็จรูป ไม่เคยมีของใช้เด็กอ่อน ไม่มีทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับเธอ หลังจากนั้นเขาก็ป้อนนมและสาวน้อยนางนั้นก็หลับไปบนเตียงของเขา
ชายหนุ่มถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อศึกสงบลง แม้ว่าเขาจะเป็นคนโหดร้าย และรู้ว่าสร้อยที่อยู่บนข้อมือของเธอมีสัญลักษณ์ของศัตรูหมายเลขหนึ่งของตัวเอง แต่เขาก็ไม่ใจร้ายมากพอที่จะทำร้ายเด็ก
นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาต้องเก็บเด็กคนนี้เอาไว้ หากฝ่ายนั้นต้องการใช้เด็กเป็นเครื่องมือในการทำลายล้าง เขาก็จะใช้เด็กคนนี้เป็นตัวสืบหาข้อมูลเช่นกัน เขาต้องรู้ให้ได้ว่าเธอเป็นลูกของใคร และผู้หญิงคนนั้นเกี่ยวข้องกับเด็กคนนี้หรือคนในตระกูลคาซ่าอย่างไรบ้าง
หลังจากที่ทุกอย่างเงียบสงบลง เขาก็สั่งให้ลูกน้องไปซื้อของใช้สำหรับเด็ก ในขณะที่ตัวเองเรียกอดัมและคาเธอร์เข้าห้องทำงานเพื่อดูกล้องวงจรปิด
“ตามตัวผู้หญิงคนนั้นมาให้ฉันด่วน ฉันให้เวลาสามวัน พวกนายต้องพาตัวเธอมาให้ฉัน”
คำสั่งประกาศิตที่หลุดออกมาจากปากของเจ้านายหนุ่มทำให้ สองบอดีการ์ดคู่ใจแอบหวั่นใจ ดูจากลักษณะของเธอน่าจะไม่ใช่ผู้หญิงยุโรป เพราะเป็นคนตัวเล็กมาก
“ครับ” พวกเขารับคำและเดินออกไปจากห้อง หากว่าเป็นคำสั่ง แม้ต้องพลิกฟ้าตามล่าพวกเขาก็ต้องทำ
เมื่อชายหนุ่มเจ้าของคฤหาสน์กลับเข้ามาในห้องของตัวเอง เขาก็ ปวดหัวหนักกว่าเรื่องที่เขาสั่งลูกน้องคนสนิทไปทำเมื่อครู่ เด็กหญิงเดลล่ากำลังแผดเสียงร้อง ในขณะที่บนเตียงของเขาเปียกชุ่มเป็นวงกว้างเพราะเธอไม่ได้สวมผ้าอ้อมสำเร็จรูป
“เอาอีกแล้วนะเดลล่า ฉันไม่ว่างสำหรับเธอตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงนะ” ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกและส่ายหน้าเบาๆ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็จำเป็น ต้องใช้ผ้าเช็ดตัวของตัวเองผืนใหม่มาพันรอบตัวเธอเอาไว้หลวมๆ และย้ายเธอมานอนในบริเวณที่ไม่เปียกบนเตียงของตัวเอง
สิตมนถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเครื่องบินลำที่เธอนั่งค่อยๆ พุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าหลังจากใจหายตุ้มๆ ต่อมๆ เพราะความกลัวมาหลายชั่วโมงที่สนามบิน
ทุกอย่างเกิดขึ้นกะทันหันมาก เธอเพิ่งมีโอกาสได้สืบค้นข้อมูลจากอินเทอร์เน็ตเกี่ยวกับเจ้าของคฤหาสน์หลังงามเมื่อตอนมาถึงสนามบิน หลังจากที่ตกกระไดพลอยโจนรับปากเพื่อนสาวทำภารกิจสำคัญ
หลังจากที่เธอได้รู้ความจริงว่าเขาเป็นใคร ความกลัวก็ถาโถมราวกับพายุ เธอนั่งสั่นหลบมุมอยู่จนกระทั่งผ่านเข้าเกตขาออก ถึงแม้ว่าจะผ่าน เกตขาออกมาแล้ว เธอก็ยังไม่คลายความกลัว หวาดผวาทุกครั้งเมื่อเห็นชายฉกรรจ์เดินผ่าน
เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่ารูมเมตร่วมห้องที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาหลายปี จะเกี่ยวพันกับมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลแห่งอิตาลี แต่ในตัวตนที่เธอรู้จักกับซารีน่า หญิงสาวเป็นคนอ่อนโยนและชอบทำอาหาร เก็บตัวเงียบอยู่แต่ในบ้านและหลังร้านที่พวกเธอเป็นลูกจ้าง จะมีบ้างที่ซารีน่าออกไปธุระเพียงลำพัง จนกระทั่งวันหนึ่งเธอได้รู้ว่าเพื่อนสาวตั้งท้อง
- ผู้เขียน
