เจ็บกี่ครั้งก็ยังเป็นเธอ

เด็กเปรต

บทที่5) เด็กเปรต

Cupcakes Cafe

"น้าฟ้าใสสบายดีไหมคะ" แซนดี้เอ่ยถามอเฟียสต้าขณะกำลังใช้ช้อนละเลียดเค้กเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเข้าปาก แน่นอนว่าหลังจากที่แซนดี้ได้รับรู้ว่าแท้จริงแล้วเฟียสต้านั้นเป็นลูกชายคนโตของพสุธากับอนุชาผู้ซึ่งเป็นเพื่อนของแม่และแม่เธอ แซนดี้นั้นก็ได้แสร้งเป็นปฏิบัติตัวต่อเฟียสต้าและคนในครอบครัวของเขาไปในทางที่ดีกว่าเดิม ด้วยเป้าหมายที่ว่าจะต้องล่อลวงจนชายหนุ่มทั้งหกนั้นหันมาทะเลาะกันเองเพื่อช่วงชิงตัวเธอให้ได้นั่นเอง

"สบายดีครับ" เฟียสต้ากล่าวยิ้มๆ "ว่างๆ หนูแซนไม่อยากไปเที่ยวทางเหนือบ้างหรือครับ"

ติ๊ง!

"ขออนุญาตินะคะ" แซนดี้ยิ้มหวานก่อนจะก้มลงกดตอบข้อความในช่องแชทในทันทีที่เฟียสต้านั้นพยักหน้าเชิงรับรู้

วีวี่: ไฮ! อีแซนก็ไม่มีอะไรมากกูแค่แวะมาบอกว่าวันนี้กูได้ลายเซ็นผู้มาแล้ว2คนนะจ๊ะ

สาลี่: ทำเป็นอวด กูนี่ได้4คนแล้วจ้าไม่อยากจะโม้

แซนดี้: กูกำลังจะได้ละคนนึง

"พี่เฟียสต้าคะ พอดีหนูแซนมีเรื่องจะขอรบกวนนิดหน่อยค่ะ" แซนดี้ละสายตาจากหน้าจอสี่เหลี่ยมพลางส่งยิ้มหวานให้กับเฟียสต้าที่เอาแต่นั่งมองเธอจนแทบจะไม่กระพริบตามาสักระยะหนึ่งแล้ว

"สำหรับหนูแซนแล้ว รบกวนมากๆ พี่ก็ไม่ว่าอะไรหรอกครับ" ถ้าหากบังเอิญมีคนสวยๆเข้าขอความช่วยเหลือ สำหรับเฟียสต้าแล้วนั้นไม่ได้เรียกรบกวน หากแต่เรียกว่าตัวเองนั้นเป็นคนมีความสามารถมากพอที่คนสวยๆนั้นจะพึ่งพาได้ต่างหาก

"ถ่ายรูปกับหนูแซนหน่อยน้า" แซนดี้ยกก้นจากเก้าอี้ก่อนจะเลื่อนไปนั่งอยู่บนตักกว้างของเฟียสต้าด้วยท่าทียั่วยวนแทน "นะคะ นะคะ ถ่ายรูปกับหนูแซนหน่อยนะคะ"

"ดะ..ได้ครับ" ก็ไม่ได้อยากจะถือโอกาสมองหรอกนะแต่เธอเล่นเบียดจนหน้าอกออกมาสวัสดีเขาเสียขนาดนั้น จะไม่ให้เขาเผลอมองก็คงไม่ไหวหรอกนะ จริงไหมละ

"วันทูทรี ชีส" เมื่อได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการแล้วแซนดี้ก็รีบกระโดดลงมาจากตักแกร่งนั้นในทันที ก่อนจะหยิบสมุดสีหวานเล่มหนึ่งยื่นให้กับเฟียสต้าแทน

"ขอลายเซ็นด้วยนะคะ"

"ครับๆ" เฟียสต้าที่กำลังหลงมัวเมาอยู่กับความสวยของแซนดี้จนไม่เป็นอันสังเกตอะไรก็รีบยกปากกาขึ้นมาเซ็นชื่อตามคำขอของหญิงสาวในทันที

"ขอบคุณค่ะ"

"ไม่ทราบว่าถ้าหากพี่จะชวนหนูแซนไปทานมื้อเย็นที่บ้านด้วยกัน หนูแซนจะสะดวกไหมครับ" เฟียสต้าบีบสองมือเข้าหากันอย่างรู้สึกตื่นเต้นในคำตอบที่ตัวเองนั้นกำลังจะได้รับจากแซนดี้

"ตกลงค่ะ" ก็จะไม่ให้เธอตอบตกลงได้อย่างไรก็ในเมื่อเธอสืบทราบมาแล้วว่าน้องชายอีกห้าคนของเขาต่างก็พักอาศัยอยู่ที่คฤหาสน์หลังใหญ่นั้นอยู่ในขณะนี้เช่นเดียวกันกับเขา และหากเธอตอบตกลงไปด้วยแล้วนั้นนอกจากท้องของเธอจะอิ่มแล้ว เธอก็ยังจะมีโอกาสที่จะได้ลายเซ็นพร้อมรูปคู่กับหนุ่มๆ ทั้งห้าคนอีกด้วย เห็นไหมละว่างานนี้เธอมีแต่คุ้มกับคุ้ม

"จริงๆ นะครับ" ฝ่ายเฟียสต้าเมื่อได้ยินดังนั้นก็แทบจะกระโดดพรวดออกมาจากเก้าอี้ในทันทีที่ได้รับคำตอบอันเป็นที่พอใจ หากแต่ก็ต้องพยายามหักห้ามให้ตัวเองไม่กระทำออกไปดังที่ใจคิดเพราะเกรงว่าแซนดี้นั้นจะอับอายลูกค้าท่านอื่นๆในร้านนั่นเอง

"ไปพร้อมกันเลยก็ยังได้นะคะ" แซนดี้กล่าวเสียงหวานพลางยกมือขึ้นเท้าคางเพื่อเปิดเผยร่องอกขาวอวบนั้นอย่างจงใจ

ไม่มองไม่หลงก็ให้มันรู้ไป ปั่นหัวให้ผู้ชายหลงก็คืองานอดิเรกของสรินยาเอง

คฤหาสน์ดั่งดวงหฤทัย

"โตเป็นสาวแล้วสวยนะนี่" พายุภักค์เอ่ยชมเด็กสาวรุ่นหลานอย่างจริงใจ "เชิญด้านในเลยหนูแซนดี้ กับข้าวกับปลาเสร็จพอดีเลยลูก"

"ไม่เห็นต้องลำบากมารับหนูแซนถึงรถเลยค่ะคุณตา" เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกเกรงใจเพราะพายุภักค์ที่มีศักดิ์เป็นคุณตาของเฟียสต้านั้นสิริอายุร่วม70กว่าปีแล้วนั่นเอง

"ไม่ได้ๆแขกคนสำคัญของตาเฟียสก็เท่ากับว่าเป็นแขกคนสำคัญสำหรับตาเช่นเดียวกันแหละหนูแซน มาๆ เชิญเข้ามาด้านในนี่ ทำตัวตามสบายเหมือนอยู่บ้านตัวเองได้เลยนะลูก มาๆ"

"ยังไงมื้อนี้หนูแซนก็คงต้องขอฝากท้องด้วยนะคะ"

"สวัสดีค่ะ สวัสดีพี่ๆทุกคนเลยค่ะ หวังว่าทุกคนพอจะจำแซนดี้ได้นะคะ ที่เป็นลูกสาวคนเดียวของพ่อซันกับแม่ซันนี่ยังไงละคะ"

"จำได้ครับ" แน่นอนว่าแผนการณ์ปั่นหัวหกหนุ่มพี่น้องท้องเดียวกันของเธอนั้นกำลังดำเนินไปได้ด้วยดีด้วยว่าในตอนนี้ชายหนุ่มรุ่นพี่สี่คนนั้นเอาแต่จดจ้องมาที่เธอจนตาเป็นมัน

หากแต่ก็คงต้องละเว้นเฟียสต้าและไฟท์เตอร์เอาไว้ก่อนเพราะในขณะที่สี่หนุ่มเอาแต่มองหน้าเด็กสาวคนสวยกันอยู่นั้น แต่เขาทั้งสองคนนั้นกลับเอาแต่ส่งสายตาฟาดฟันกันไปมาอย่างเอาเป็นเอาตาย

"ทานให้อร่อยนะครับ" เฟียสต้ารีบทำคะแนนด้วยการตักปลาสลิดทอดให้กับเธออย่างเอาอกเอาใจ "พี่แกะก้างให้เรียบร้อยแล้วนะครับไม่ต้องกลัวว่าจะติดคอ"

"ขอบคุณนะคะ พี่เฟียสต้ารู้ใจหนูแซนจังเลย" แซนดี้แสร้งยกมือขึ้นหยิกสองแก้มของเฟียสต้าอย่างหยอกเอินทั้งๆที่ในใจอยากจะก่นดาชายหนุ่มเสียเต็มประดา

แล้วจะไม่ให้เธอไม่ก่นด่าอย่างไรไหว ก็ในเมื่ออาหารชั้นเลิศตรงหน้ามีเต็มโต๊ะแต่เขานั้นดันมาตักปลาทอดให้เธอกิน เธอละเกลียดแสนเกลียดไอ้อาหารที่มันข้องเกี่ยวกับปลาทุกชนิดในโลกใบนี้เพราะกลิ่นที่แสนจะเหม็นคาวของมัน

"พี่เฟียสต้าก็ทานเยอะๆนะคะ" และตักเนื้อตุ๋นชิ้นใหญ่ให้กับชายหนุ่มไปเพื่อเป็นการขอบคุณ

"แซนดี้รู้มาจากคุณน้าฟ้าใสว่าพี่เฟียสต้าชอบเนื้อตุ๋น"

เธอโกหก! เธอก็แค่กดเข้าไปอ่านประวัติของเขาในวิกิพีเดียเท่านั้น ไม่ได้ไปรู้สี่รู้แปดอะไรเกี่ยวกับตัวเขาทั้งนั้นแหละ ไม่เห็นจะอยากรู้เลย ไม่สิ! จริงๆแล้วเธอไม่มีความจำเป็นที่จะต้องรับรู้เกี่ยวกับความชอบของเขาเลยต่างหากละ

"ส่วนพี่โฟร์ตอลชอบผักสลัด พี่ฟอร์โต้ชอบยำปลาดุกฟู พี่ฟริสเต้ชอบข้าวยำน้ำบูดู พี่เฟย์ตันชอบซุปเปอร์ตีนไก่ ส่วนพี่ไฟท์เตอร์ชอบส้มตำปูปลาร้าค่ะ"

"อุ๊ย! ทราบด้วยหรือครับว่าพี่ชอบทานอะไร" ไฟท์เตอร์แสร้งว่าอย่างสะใจเมื่อสังเกตได้ถึงความเสียใจในแววตาของพี่ชายฝาแฝดที่เอาแต่ยืดอกอวดจนน่าหมั่นไส้ใส่เขาเมื่อก่อนหน้านี้

"ทราบสิคะ ยิ่งเป็นคนหล่ออย่างพี่ไฟท์เตอร์ด้วยแล้ว ยิ่งทราบค่ะ"

นี่ก็พูดไปอย่างนั้นแหละว่าไฟท์เตอร์หล่อที่สุด เพราะอันที่จริงแล้วทั้งเฟียสต้าและไฟท์เตอร์นั้นดูเหมือนกันไปเสียหมดทุกอย่างจนเธอแยกไม่ออกเสียด้วยไปซ้ำว่าใครเป็นใครกันแน่

ฝ่ายเฟียสต้าเมื่อได้ยินหญิงสาวเผยออกมาดังนั้นก็ถึงกับตีหน้าตึงบุญไม่รับใส่น้องชายฝาแฝดของตัวเองในทันที ซ้ำร้ายไปกว่านั้นยังพาลคิดโมโหไปถึงผู้เป็นแม่ที่คลอดเขาออกมาพร้อมกับไฟท์เตอร์ไม่พอยังเลือกที่จะให้ไฟท์เตอร์นั้นหล่อกว่าเขาอีกด้วย

รักลูกไม่เท่ากัน จำไว้นะแม่!

"หนูแซนเก่งนะที่แยกตาเฟียสกับตาไฟท์ได้" พายุภักค์ปรบมือเบาๆ เชิงชื่นชมเด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวกับหลานชาย "ว่าแต่ตาก็เห็นด้วยนะว่าตาไฟท์น่ะหล่อกว่า"

เคร้ง!

สมาชิกทุกคนต่างก็หันไปมองเฟียสต้าที่จู่ๆก็ทิ้งช้อนลงบนจานจนเป็นตาเดียวกันอย่างไม่เข้าใจว่าอยู่ดีๆเขาเป็นอะไรไป

"ผมอิ่มแล้ว" เฟียสต้าเอ่ยห้วนๆ ใส่ผู้เป็นตาอย่างที่ไม่เคยกระทำมาก่อน ก่อนจะยืดตัวขึ้นเต็มความสูงและก้าวเข้าลิฟท์เพื่อขึ้นไปชั้นบนของบ้านในทันที

"เฟียสต้าเอ๊ย ตาแค่แหย่เล่น" พายุภักค์ตะโกนบอกหลานชายคนโตอย่างรู้สึกผิดที่เผลอพูดเล่นมากไปจนหลานชายรู้สึกไม่ดี "เฟียสต้าเอ๊ย"

"เดี๋ยวเขาก็หายเองแหละตา" วนิดา ผู้ซึ่งมีศักดิ์เป็นคุณยายของหนุ่มๆเอ่ยขึ้นบ้างหลังจากที่นิ่งเงียบมานาน "ถ้าจะมีใครที่เราต้องขอโทษ ยายว่าน่าจะเป็นหนูแซนนะตา"

"จริงอย่างยายว่า เฟียสต้าทำให้อาหารมื้อนี้ของหนูแซนกร่อยเสียแล้วสินะ ตาขอโทษนาหนูแซน"

"ไม่เป็นไรเลยค่ะคุณตา พี่เฟียสเขาคงเครียดๆ คุณตาอยากทนอะไรอีกไหมคะเดี๋ยวหนูแซนตักให้" แซนดี้แอบคว่ำปากใส่เฟียสต้าอยู่ในใจอย่างนึกหมั่นไส้ในท่าทีจองหองของเขา ถ้าไม่เพราะเธออยากได้ลายเซ็นของบรรดาน้องชายของชายหนุ่มแล้วนั้น เธอก็คงจะไม่เสียเวลามานั่งให้เขากระแทกส้อมลงจานใส่เธออย่างที่กำลังเป็นอยู่หรอกนะ!

-ตัด-

ยัยแซนแกมันร้ายเต็มร้อยไม่หัก และนี่ก็คือที่มาของคำว่า 'เด็กเปรต'

มัลลิกา

(เขียน)