Episode 11
1300 คำ
Episode 11
"ธะ...เธอ ทำไมมาอยู่ที่นี่!!!" เสียงทุ้มเข้มของราชันย์เอ่ยดังขึ้นด้วยความตกใจเมื่อเห็นหน้าของฉัน เหมือนหมอนี่จะคิดว่าฉันเป็นผีละมั้งเลยตกใจขนาดนี้
"ก็มาถ่ายแบบคู่กับนายไง " ฉันบอกออกมาด้วยรอยยิ้ม มันเป็นรอยยิ้มที่ค่อนข้างฝืน แต่ถ้าทำให้ฉันกับราชันย์คุยกันได้อีกครั้ง ฉันก็ยอมที่จะฝืน
ในเมื่ออดีตฉันและเขาต่างก็พยายามแยกทางกันไป แต่ถ้าตอนนี้ฉันเป็นฝ่ายฝืนที่จะเข้าหาเขาเอง คงจะไม่ต้องเสียใจภายหลังเหมือนตอนนั้น เอาจริงๆที่ฉันกลายเป็นผู้หญิงที่ไม่รักนวลสงวลตัว อาจจะเป็นเพราะราชันย์ด้วยก็ได้!
เฮ้อ! ช่างเรื่องของฉันดีกว่า ตอนนี้ฉันรู้สึกสับสนกับตัวเองมากๆ!
"ผมขอไม่ทำงานนี้แล้ว" ราชันย์เอ่ยขึ้นกับพี่คนหนึ่งที่น่าจะเป็นคนจัดการถ่ายแบบครั้งนี้ เขาดูเป็นคนที่เอาแต่ใจขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ ไม่อยากจะเจอฉันมากขนาดนั้นเลยเหรอ ทั้งๆที่ฉันอยากเจอนายแท้ๆ
"ทำไมล่ะคะน้อง เราตกลงกันแล้วไม่ใช่เหรอ" พี่ที่จัดการการถ่ายแบบครั้งนี้เป็นเพศที่สาม แถมยังร่างใหญ่บึกบึนเอาการมากๆ
"ถ้าเปลี่ยนนางแบบ ผมจะทำก็ได้ แต่ถ้าต้องถ่ายกับยัยนี่ ผมไม่เอา" ราชันย์เอ่ยค้านหัวชนฟา พี่คนนั้นเหลือบมองฉันเล็กน้อยอย่างลำบากใจ และเขาก็น่าจะรู้ว่าถ้าฉันไม่ถ่ายงานนี้จะแย่แค่ไหน เพราะพี่สาวของฉันกำชับมาว่าต้องให้ฉันถ่ายแบบในครั้งนี้
จริงๆฉันก็ไม่อยากอวดตัวเองหรอกนะ แต่ถ้าฉันถ่ายโฆษณาสินค้าให้แบรนด์ไหน แบรนด์นั้นจะปังทุกแบรนด์ แถมยอดขายยังพุ่งกระฉูดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วย ฉันรู้ตัวดีว่าหุ่นฉันเซ็กซี่
"เปลี่ยนก็ไม่ได้หรอกคะ ทำไมน้องราชันย์ไม่อยากถ่ายคู่กับน้องดารินละคะ ทั้งๆที่ปกติน้องไม่เคยเกี่ยงงานแท้ๆ"
"หนูกับเขาเคยเป็นแฟนเก่ากันนะคะ เขาคงจะเกลียดขี้หน้าหนูอยู่" ฉันเอ่ยขึ้นพลางยักไหล่เบาๆ
"ฉันไม่เคยนับเธอเป็นแฟนเก่า"
"เฮ้อ ฉันคิดว่าไม่เจอนายมาหลายปี นายน่าจะทำตัวเป็นผู้ใหญ่ขึ้นบ้างนะ แต่นายทำตัวยังกับเด็กๆ"
"หึ... เดี๋ยวนี้เธอปากเก่งกว่าเมื่อก่อนอีกนะ" ราชันย์มองฉันอย่างไม่ค่อยจะพอใจ สงสัยตอนไปอยู่เมืองนอกสกิลปากดีของฉันมันคงจะอัพเกรดขึ้นละมั้ง
"นายไม่ควรเอาเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมาปนกันนะ" ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเดินเข้าไปที่ห้องแต่งตัวเพื่อทำงานนี้ให้สำเร็จ ถ้าเกิดฉันไม่ทำมีหวังโดนพี่บ่นหูฉีกแน่ๆ
หลายนาทีต่อมา...
"โอบเอวน้องดารินหน่อยครับ" เสียงทุ้มต่ำของพี่ตากล้องเอ่ย ตอนนี้ฉันกำลังถ่ายแบบน้ำหอมแบรนด์ของพี่ฉัน และมันเป็นแนวเซ็กซี่ แถมฉันรู้สึกว่าราชันย์จะทำตัวรังเกียจฉันมากๆ เขาอยู่ห่างกันเกือบคืบนึง แถมมือไม้ของเขาก็ไม่แตะตัวฉันเลย
คงจะขยะแขยงฉันมากเลยสินะ
"ผมว่าแค่นี้ก็พอแล้วมั้งครับ..."
"ไม่ได้ครับ ต้องใกล้ชิดกันมากกว่านี้" พี่ตากล้องเอ่ยสั่ง ราชันย์ที่ทำอะไรไม่ได้ก็ได้แต่จิ๊จ๊ะในลำคออย่างไม่พอใจ ก่อนจะยอมโอบเอวฉันแต่โดยดี
"ดีครับดี ขอใกล้กว่านี้อีก" พี่ตากล้องเอ่ยพลางกดชัตเตอร์รัว ฉันค่อยๆเขยิบเข้าไปใกล้ราชันย์ ตอนนี้เขาไม่เล่นตัวแล้ว เขาทั้งกอดฉันและเอาหน้ามาซุกต้นคอของฉัน
หัวใจดวงน้อยๆของฉันมันเริ่มเต้นแรงอีกครั้ง เหมือนกับครั้งแรกที่เราเคยคบหากัน...
ไม่รู้ว่าฉันเปลี่ยนท่าโพสมากี่ท่าแล้ว ระยะเวลาที่ฉันอยู่ใกล้กับเขารู้สึกว่ามันผ่านไปรวดเร็ว พอรู้ตัวอีกทีตอนนี้ฉันก็ถ่ายแบบเสร็จ แถมแต่งตัวเตรียมจะกลับบ้านแล้วด้วย
"นายมายืนตรงนี้ทำไม" ฉันเอ่ยทักราชันย์ออกมาอย่างสงสัยเมื่อเห็นว่าเขามายืนรอใครบางคนตรงห้องแต่วตัว พอฉันเปิดประตูออกไปก็เจอะเจอหน้าเขาพอดิบพอดี
"มารอเธอ" ราชันย์เอ่ยสั้นๆก่อนจะจับมือฉันให้เดินตามเขาไปในที่ที่หนึ่งซึ่งมันเป็นลานจอดรถ แถมมีรถของเขาจอดอยู่คันเดียว ส่วนรถของฉันไม่ได้เอามา
"นายพาฉันมาที่นี่ทำไม?" ฉันเอ่ยถามอย่างแปลกใจ ตอนนี็ฉันไม่ค่อยจะเข้าใจราชันย์ ก่อนหน้านี้เขาทำตัวเหมือนไม่อยากเข้าใกล้ฉัน แต่ครั้งนี้เขากลับมาเข้าใกล้ฉันซะเอง
พรึ่บ!
ราชันย์ใช้แขนแกร่งของเขาดันตัวฉันให้ติดกำแพง แถมเขายังเอาแขนมาบังให้ฉันไม่สามารถหนีไปได้ง่ายๆด้วย ฉันเริ่มจะไม่เข้าใจเขาจริงๆแล้วนะ
"เธอกลับมาที่นี่อีก คิดจะมาปั่นหัวฉันอีกรอบรึไง" เสียงทุ้มเข้มของราชันย์เอ่ย เขากระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างมีเล่ห์นัย
"ฉันไม่ได้จะปั่นหัวนาย แค่คิดถึงนายก็เท่านั้น" ฉันบอกออกมาตามตรง ก่อนจะยืนกอดอกจ้องมองแววตาที่แข็งกร้าวของเขา เขาก้าวร้าวกว่าแต่ก่อนมาก... สีหน้า ท่าทาง ทุกอย่างค่อนข้างจะเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อน
"หึ คนอย่างเธอคิดถึงฉันด้วยเหรอ" ราชันย์หัวเราะในลำคอเบาๆอย่างไม่อยากจะเชื่อคำพูดของฉัน
นั่นสินะ... เขาไม่เคยเชื่อใจอะไรฉันสักครั้ง
"ฉันคิดถึงนายมาตลอดนั่นแหละ"
"อย่ามาโกหกหน่อยเลย มีแต่ฉันนั่นแหละที่คิดถึงเธออยู่คนเดียวมาตลอด!" ราชันย์เอ่ย สีหน้าของเขาดูเจ็บปวด ฉันรู้สึกผิดที่ย่ำยีหัวใจของเขา... ฉันไม่ได้ตั้งใจ แต่ฉันแค่กลัว กลัวว่าสักวันเขาจะหลอกฉันเหมือนที่พี่สาวของฉันเคยโดนผู้ชายคนอื่นทำแบบนั้น
"เธอมันก็แค่ชอบมีเซ็กส์กับฉัน! เธอไม่เคยจะชอบฉันจริงๆเลยสักครั้ง"
"........"
"มีแต่ฉันที่ตกหลุมรักเธอมาตลอด! ตอนนี้ก็ด้วย ฉันยังรักเธออยู่...."
"ฉันไม่เคยรักนาย" ฉันบอกออกมาอย่างใจแข็ง ถึงภายในใจลึกๆฉันรู้ตัวดีว่าฉันคิดยังไงกับราชันย์ แต่มันก็ยากที่จะพูดออกมาได้
"เรื่องนั้นฉันรู้ แล้วเธอจะกลับมาหาฉันอีกทำไม ทั้งๆที่เธอไม่ได้คิดอะไรกับฉันแท้ๆ" สีหน้าของราชันย์เจ็บปวดมากกว่าเดิม ฉันก็ด้วย... ฉันรู้สึกเจ็บที่หัวใจ
ฉันปฏิเสธความรู้สึกของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า... แต่ครั้งนี้ถ้าฉันทำตามใจตัวเองดู... จะเป็นอะไรไหมนะ...
"ฉันอยากกลับมาเป็นคู่นอนของนายอีก ฉันขาดนายไปไม่ได้ ราชันย์" ฉันเอ่ยออกมาก่อนจะใช้แขนโอบคอของเขา ริมฝีปากของฉันค่อยๆเลื่อนเข้าไปใกล้ๆ จนพวกเราประกบจูบกัน
ลิ้นร้อนของฉันค่อยๆแทรกสอดเข้าไปในโพลงปากของเขาอย่างต้องการความหวาน ฉันคิดถึงรสจูบ คิดถึงสัมผัสของเขา ไม่มีใครมาแทนเขาได้...
พรึ่บ!
ราชันย์ผลักฉันออกอย่างไม่ใยดี ทั้งๆที่ฉันกำลังรู้สึกดีกับรสจูบของเขาแท้ๆ
"เธอมันเป็นผู้หญิงที่ง่ายชะมัด!"
"ถ้าไม่ง่ายก็ไม่ใช่ฉันนะสิ "
- ผู้เขียน
