SOH – FRAPPE 13 ทวงหนี้ หนีตาย

1656 คำ

หลายชั่วโมงต่อมา ร้านอาหารแห่งหนึ่ง กรุ๊งกริ๊ง~ กรุ๊งกริ๊ง~ “ร้านอาหารยินดีต้อนรับคะ...” เมื่อเสียงประตูร้านเปิดฉันที่ยืนอยู่ใกล้ประตูที่สุดห็ตอนรับลูกค้าแต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อคนที่เดินเข้ามาคือนายโซ่กับพี่แซนดี้ เหอะ! “อ้าว! เฟรปเป้ทำงานที่นี่เหรอจ้ะ?” พี่แซนดี้ถามฉัน “ค่ะ จองโต๊ะไว้หรือเปล่าคะ?” “ไม่ได้จองจ้ะ” “งั้นเชิญด้านนี้เลยค่ะ” ฉันบอกก่อนเดินนำทั้งคู่ไปที่โต๊ะวางสำหรับลูกค้า ตลอดทางเดินนายนั่นก็ไม่ได้พูดอะไรส่วนพี่แซนดี้ก็ชวนฉันคุยบ้างนิดหน่อยตามประสาคนอัธยาศัยดีนั่นแหละทั้งสวยทั้งนิสัย “มุมนี่ดีมากเลยขอบคุณนะเฟรปเป้” เมื่อมาถึงโต๊ะพี่แซนดี้ก็ดี้ด้าเมื่อได้มุมที่สวยงามของร้าน ส่วนนายนั่นก็เลื่อนเก้าอี้ให้อย่างดี “รับอะไรดีคะ?” “โซ่อยากกินอะไรอ่ะ?” พี่แซนดี้ถามเขา เขามองฉันนิดหน่อยก่อนจะตอบพี่แซนดี้ไปซึ่งคำตอบของเขามันน่ามั่นไส้มากกกกก “แล้วแต่เธอเลยเรากินได้หมดแหละ ตาม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม