หลายชั่วโมงต่อมา
ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
กรุ๊งกริ๊ง~ กรุ๊งกริ๊ง~
“ร้านอาหารยินดีต้อนรับคะ...” เมื่อเสียงประตูร้านเปิดฉันที่ยืนอยู่ใกล้ประตูที่สุดห็ตอนรับลูกค้าแต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อคนที่เดินเข้ามาคือนายโซ่กับพี่แซนดี้
เหอะ!
“อ้าว! เฟรปเป้ทำงานที่นี่เหรอจ้ะ?” พี่แซนดี้ถามฉัน
“ค่ะ จองโต๊ะไว้หรือเปล่าคะ?”
“ไม่ได้จองจ้ะ”
“งั้นเชิญด้านนี้เลยค่ะ” ฉันบอกก่อนเดินนำทั้งคู่ไปที่โต๊ะวางสำหรับลูกค้า
ตลอดทางเดินนายนั่นก็ไม่ได้พูดอะไรส่วนพี่แซนดี้ก็ชวนฉันคุยบ้างนิดหน่อยตามประสาคนอัธยาศัยดีนั่นแหละทั้งสวยทั้งนิสัย
“มุมนี่ดีมากเลยขอบคุณนะเฟรปเป้” เมื่อมาถึงโต๊ะพี่แซนดี้ก็ดี้ด้าเมื่อได้มุมที่สวยงามของร้าน ส่วนนายนั่นก็เลื่อนเก้าอี้ให้อย่างดี
“รับอะไรดีคะ?”
“โซ่อยากกินอะไรอ่ะ?” พี่แซนดี้ถามเขา เขามองฉันนิดหน่อยก่อนจะตอบพี่แซนดี้ไปซึ่งคำตอบของเขามันน่ามั่นไส้มากกกกก
“แล้วแต่เธอเลยเรากินได้หมดแหละ ตาม
